Parker Millsap heeft alles mee: de jeugd, de tijd, de wind, een goeie kop en veel optredens. Nu die ene plaat nog die het verschil maakt. Die is er nu. Other Arrangements heet deze vierde. Hij is daarvoor flink uit zijn comfortzone moeten komen. De uitdaging luidde een gevarieerde popplaat te maken in plaats van de zoveelste dertien uit een dozijn rootsplaat. Daar zijn er heel veel van. Deze is echt anders. Hij rockt waar het moet, zet aan tot dansen waar het kan en stemt tot nadenken waar het nodig is. Op 2 september staat hij op de tweede avond van het Sugar Mountain Presents weekend in Paradiso.
De eerste tik is uitgedeeld
De band is dezelfde gebleven. Die kennen we ook nog van zijn show in de kleine zaal vorig jaar rond deze tijd. Maar de aanpak is duidelijk anders. The proof is in the pudding. Eerst maar eens luisteren naar Other Arrangements. Parker gaat er meteen met gestrekt been in met de eerste track Fine Line. Heeft hij deze keer niet lui in de winter met een boek op de bank gelegen thuis in Oklahoma? Heeft hij Led Zep I-IV van de zolder gehaald? Het heeft hem geïnspireerd te riffen alsof hij Jimmy Page zelf is. Ondertussen krijst hij als Robert Plant in zijn beste dagen. Klinkt dit geforceerd? Allerminst! Het is alsof de duivel er even uit (of in?) moet bij dit voormalige lid van de Pinkstergemeente. Je gaat er echt eens goed voor zitten.
Fine Line
Meer aandacht voor de begenadigde gitarist
Denk niet dat de rol van de even behaarde als bebaarde violist Daniel Foulks is uitgespeeld. Die is alomtegenwoordig. Maar het lijkt er veel op dat Parkers eigen gitaar nu voorrang krijgt. Hij is een begenadigd gitarist met veel blues in de vingers. Gas terugnemen kan hij ook. Singing To Me en Good Night zijn van het soort folk waar The Who op gezette tijden zijn rock mee aanlengde. Verbazingwekkend trouwens hoe erg zijn stem soms op die van Roger Daltrey lijkt. Wàt een mooie liedjes ook! Wie zorgt er voor de film om het een plekje voor een groter publiek te gunnen? Want dat is waar Parker Millsap nu op wacht. Er hoeft maar ‘dít’ te gebeuren of meneer maakt de stap naar de grote jongens in het genre. Het zit erin, het moet er alleen nog uitkomen. Hij heeft zijn aantrekkingskracht behoorlijk opgevoerd met zijn laatste plaat.
Heel veel variatie
Titelnummer Other Arrangements mag tekstueel dan slaan op zijn relatie met zijn vriendin, tegelijkertijd is het ook een aanduiding van een totaal andere muzikale aanpak dan op voorganger The Very Last Day, dat veel traditioneler van toon was. Gek genoeg is het productieteam achter het album dezelfde gebleven, Gary Paczosa and Shani Gandhi. Die twee hebben werkelijk elke vondst toegelaten. Dat komt de variatie zo ontzettend ten goede, dat je deze plaat maar blijft draaien in de zomer van 2018. Let A Little Light In is up-tempo soul op een knallende Motown-beat. Tell Me is bluesy soul dicht tegen JB’s It’s A Man’s World aanschurkend. Heerlijk!
Other Arrangements
Dansschoenen aan
Waar hij op het apocalyptische The Very Last Day voorgoed afscheid nam van zijn religieuze opvoeding in het gat Purcell, door dansend op de vulkaan het einde tegemoet te gaan, daar trekt hij nu pas echt zijn dansschoenen aan. Some People rockt als de beesten. Hij is daar Roger Daltrey en Pete Townshend ineen. Wàt een stamper! Amai, hey, hey, rock ‘n’ roll is here to stay! Parker wilde een good time bij het maken van het album. Die heeft hij gekregen. En wij ook. Daar lusten we meer van. Dat kan op 2 september als hij op een gevarieerd programma staat met Tami Neilson, Tyler Childers en Ruby Boots.
Tekst door: Robbert
Tilli
Foto door: David McClister
Koop hier je kaarten voor Parker Millsap, Tami Neilson, Tyler Childers en Ruby Boots op 2 september.