Tomorrow's Kids

Tomorrow’s Kids presenteert hét talent van morgen in Paradiso Noord. Een avond die varieert van melancholische pop tot onstuimige beats, van dromerige synths tot dansbare grooves. Deze zes acts nemen je overal mee naartoe. 

Tomorrow's Kids is onderdeel van het Maydays festival van het Conservatorium van Amsterdam.

Maida Rose
Droom weg bij de psychedelische dream pop van Maida Rose. Bereid je voor op poëtische lyrics, zwemmend door de ruimte in de vorm van melancholische melodieën. Na het optreden wandel je dromend naar huis, met de catchy melodieën van Maida Rose nog dansend door je hoofd.

San Dollar
Het Amsterdamse San Dollar maakte in hun prille bestaan al heel wat kilometers. Ze deden voorprogramma's bij Moss en Indian Askin en speelden al een indrukwekkende show op Into The Great Wide Open. De vloeiende synths, West Coast-gitaargeluid en de kraakheldere vocalen van Eva Wijnbergen zorgen voor een solide basis. De Afrikaanse tinten en de strakke ritmesecties van ex-Bombay-powerdrummer Lisa Ann Jonker maken het af.

Maktub
Maktub is geinspireerd op verhalen van vluchtelingen, en zal eenmalig live worden uitgevoerd op 8 Mei bij Tomorrow's Kids. Nadat Roos Meijer vijf maanden in vluchtelingenkampen gewerkt had, besloot ze de verhalen van de mensen die ze ontmoet had om te toveren tot muziek. Met inspiraties als Selda en Fairuz, maar ook Bon Iver, kan je een bijzondere mix van Westerse en Oosterse popmuziek verwachten, die je meeneemt in de belevingswereld van een vluchteling.

Sam Solo
Sam Solo stuurde ons een bio, waarbij je zelf een gevoel mag bedenken: "You bought your first car. It’s a shitty car, but it has electric windows. You’re about to pick up the girl of dreams. You asked her to go to the prom, but you don’t like the prom. Maybe you should stay at home and read a book about United States Penitentiary, Alcatraz Island. This is a classic Sam Solo song scenario."

La Loye
La loye is een Amsterdamse indie-pop band. Bijna fluisterende zang en donker gitaarspel vormen een intieme combinatie, waarbij de aandacht naar de persoonlijke teksten wordt getrokken. Live weet het vijftal zich zowel ongepolijst als ingetogen neer te zetten, zonder afstand te doen van de melancholie die als een rode draad door de liedjes loopt. Met een gelaagdheid á la The National en de subtiliteit van This Is The Kit zijn ze zo’n band die je in een groot warm deken zal inpakken, om je vervolgens te vertellen dat het allemaal wel goed komt.

+ SPECIAL GUEST