Cocteau & La Voix Humaine

Een tekst van Jean Cocteau op muziek van Francis Poulenc.

Cora Burggraaf - zang en spel

Phyllis Ferwerda – piano

Michaël Bloos - theatrale inleiding

Gerrit Timmers en Mirjam Koen (OT Rotterdam) – regie.

Programmma met zitplaatsen.

Schrijver/kunstenaar Jean Cocteau schreef zijn beroemde monoloog La voix humaine in 1928. Een jonge vrouw, Elle, spreekt voor de laatste keer door de telefoon met haar ex-geliefde met wie zij vijf jaar lang een verhouding heeft gehad. Hij heeft de relatie verbroken om te gaan trouwen met een andere vrouw. Terwijl zij zich groot houdt en haar geliefde probeert gerust te stellen over haar gemoedstoestand, zien we hoe Elle steeds radelozer wordt. Zij blijft zich vastklampen aan haar liefde voor de man totdat zij beseft dat zijn liefde voor haar definitief voorbij is. De setting is simpel: een ruimte, een vrouw, een telefoon (die regelmatig uitvalt, wat de vrouw tot nog grotere wanhoop drijft).

La voix humaine werd in 1959 door Cocteau’s goede vriend Francis Poulenc op muziek gezet voor sopraan en orkest. Poulenc beschouwde het zelf als zijn beste muziekdramatische werk.

In een bijzondere semi-concertante uitvoering van deze tragédie lyrique vertolkt mezzo-sopraan Cora Burggraaf de rol van Elle. Zij wordt op piano begeleid door Phyllis Ferwerda. Voorafgaand aan La voix humaine schetst acteur en theatermaker Michaël Bloos een beeld van Jean Cocteau, wiens levensmotto was: ‘Ik ben een leugenaar die de waarheid spreekt.’ Wat was de aanleiding voor het schrijven van La voix humaine? Bloos neemt het publiek mee in de gedachtewereld van Cocteau en verhaalt over diens niet aflatende zoektocht naar de best passende vorm voor de inhoud die hij wil vertellen. 

Cocteau & La voix humaine wordt mogelijk gemaakt door de Stichting Melanie, de Van den Berch van Heemstede Stichting en de Kleyn Foundation. Met dank aan OT Rotterdam.

www.verstegenstigter.nl.