Balthazar neemt je mee naar de dansvloer

Hoi, hoe is het? (Altijd een sterke eerste vraag in een interview)
Jinte: Goed! Zalige dag. Met u?

Ja, prima. Hier is het ook wel lekker weer dus dat maakt alles net een beetje beter.
Jinte: Het was een lange winter.

Hoe is het nu in België?
Jinte: Goed, even erg. Nog altijd.. geen vrijheid.

Wij mogen binnenkort weer naar de kapper, dus nou ja.. sorry dat je me zo ziet.
Jinte: Ah! Hier is dat al. Maar als in de muziek werkende muzikant mag je niet naar de kapper gaan. Nee, ik knip mijn eigen haar. Het zijn crisistijden, hè. Ik draag zelf m'n eigen merch want mijn truien zijn allemaal op. Wat een verschrikkelijke tijd.

Jullie stonden vorig jaar twee dagen achter elkaar in een uitverkocht Paradiso. Hoe gaan jullie dat in godsnaam overtreffen dit jaar?
Jinte: Meer muziek. Nieuwe muziek. We zouden het graag opnieuw doen, omdat dat ons heel erg beviel. Het is het leukst als je kunt spelen, dan daar slapen en dan de volgende dag opnieuw. Het is een soort mini-avontuur. Dat geeft een speciaal gevoel, dus we willen dat heel graag opnieuw doen. En natuurlijk met deze nieuwe plaat, gaat de show weer helemaal anders zijn. 
Maarten: Ik denk dat het niet moeilijk gaat zijn dat te overtreffen, omdat de nood zo hoog is door die hele lockdown. We staan op ontploffen. 

Wanneer zijn jullie begonnen met dit album? 
Maarten: We hebben veel geschreven al op tour, voordat we in Paradiso stonden eigenlijk. Toen kwam natuurlijk de lockdown, toen moesten we nog teksten schrijven en alles opnemen enzo. Maar veel is dus op tour geschreven. 

De teksten zijn wel door de lockdown geïnspireerd?
Maarten: Nou, dat lijkt zo maar dat is niet echt zo. Het is wel een beetje profetisch ofzo, omdat het veelal gaat over rusteloosheid en niet willen wachten. Zo voelden wij ons al voor de lockdown en we zijn altijd heel autobiografisch. Het heeft te maken met ons liefdesleven enzo. 

En dat is ook wel een beetje het overkoepelende thema in het album: 'Sand' naar de zandkorrels van een tijdloper, las ik. Hoe verhoudt dat zich tot de nummers?
Jinte: Ik denk, zoals Maarten al zei, wij zijn heel autobiografisch. Veel van onze nummers zijn love songs, zoals altijd in de popmuziek he. Ik denk als we alle teksten bij elkaar leggen dat er een duidelijke rode draad was, dat er altijd een link was naar een soort tijdsbesef. Een time frame waarin de song zich afspeelde, zoals op 'Moments': "Living in a moment". Of over dat niet kunnen. Of ongeduld. Het zijn niet per se de onderwerpen over tijd gaan, behalve op 'Hourglass' dan, maar vooral een sterk bewustzijn van tijd. Misschien door de fase van ons leven. 

Balthazar wordt vooral vaak omschreven als een indierockband. Maar nu las ik in de info over het album dingen als 'soulvolle alt-pop' en nog ongeveer vijf andere genres. Hoe zou je het zelf noemen?
Maarten: Die alt-pop kan ik wel inkomen. Ik denk dat we altijd wel veel.. rond bas en drum werken. Dit is een heel groovy plaat, onze meest dansbare plaat. We hebben onszelf nooit echt als rockband gezien. En we werken al sinds het begin van onze carrière graag met andere instrumenten.. blazers en strijkers. Misschien is de soul wel nieuw ja, dat klopt wel. Dat is misschien wel een beetje J. Bernardt z'n inbreng die zijn weg heeft gevonden naar Balthazar. 

Jullie hebben natuurlijk beiden ook nog soloprojecten. Hoe houd je die balans tussen wat je voor je soloproject houdt of wat je meeneemt naar de band?
Jinte: Ik denk dat we heel chronologisch werken, meestal. Als je iets zelf houdt, dan is dat omdat het niet zou passen bij Balthazar. Het is fijn om even dat uitstapje te kunnen maken, maar we zaten nu ook weer in een fase om samen in een collectief te werken. 

Wie van jullie kwam er op het idee van die ongemakkelijke zeekoe op de voorkant?
Jinte: Margriet van Breevort kwam op dat idee, die het gemaakt heeft. Ik denk dat Maarten er eerst mee afkwam door op z'n GSM te tonen van check die foto. In het begin is je reactie van wat grappig of shockerend, maar als je langer kijkt is het wel intrigerend. En het ging exact over waar wij over aan het zingen waren. Dat awkward gevoel van iemand die in een wachtruimte zit, geen controle over tijd en de situatie heeft. En nu we het uitbrengen is het een globaal herkenbaar gevoel; iedereen voelt zich nu zo.

Naast de anticipatie van het nieuwe album natuurlijk, hoe kom je deze tijd een beetje door?
Jinte: Het is logisch voor een label om een plaat nu uit te stellen, dus wij zijn eigenlijk heel enthousiast dat we het nu toch kunnen releasen. Eerst deed het wel deugd om zo thuis te zitten na zoveel jaar. En voor de rest: hobbies zoeken he?

Wat voor hobbies?
Maarten: Ik denk vooral leren omgaan met het niets ofzo. Wel interessant deze periode om jezelf eens echt helemaal te leren kennen. Vroeger werkte ik en dan dronk ik. En nu leer ik rust vinden en eenvoud en verveling. Terug naar je fabrieksinstellingen, om het maar zo te zeggen.

Nog veel nieuwe muziek ontdekt de laatste tijd?
Maarten: Wij zijn niet zulke muziekkenners. Ik kom altijd te laat ofzo. Ik heb nu die nieuwe Fiona Apple pas ontdekt, maar dat is alweer oud nieuws waarschijnlijk.
Jinte: En die vier platen van SAULT zijn nu ook pas bij ons terechtgekomen. Die EP van Gabriels vond ik wel heel cool, beetje gospel-achtig. Voor de rest is het wel.. na een plaat afwerken is er nood aan immense stilte. Ik luister nu gewoon naar de vogels eigenlijk.

Hoe maak je muziek anno '21? Jullie mogen niet echt vaak samenkomen om te repeteren neem ik zomaar aan. 

Jinte: We zijn onlangs wel weer begonnen met repeteren. Want als je niet kunt spelen, moet je een andere manier zoeken om de plaat voor te stellen aan het publiek. Er zit iets in de pipeline, een concept/video/documentaire-achtig. Het is wel frappant dat als het zo lang niet gemogen heeft, dat we dan wel heel enthousiast en dankbaar zijn als het wel mag. Het is echt zonde dat we nog wel even moeten wachten, het is een plaat die heel cool is om live te vertalen en het voelt heel goed. Alles is klaar, wij zijn er klaar voor.