Tim Knol ‘wordt 10’ en geeft een feestje

’Time flies when you’re having fun.’  Tien jaar bezig! Tim vindt het zelf ook bizar. ‘En confronterend,’ voegt hij eraan toe. ‘Ik heb al een grapje op Twitter gemaakt, dat ik al 10 jaar niet heb hoeven te werken.’ Dat klinkt natuurlijk heel arrogant voor alle mensen die dagelijks naar hun werk gaan. In werkelijkheid werk ik me natuurlijk de pleuris. Maar ik zie muziek maken nu eenmaal niet als werken. Voor mij is dat het leukste wat er is.’ Ach, beste Tim, dat begrijpt zelfs de meest cynische twitteraar!

‘Natuurlijk zaten er in die 10 jaar ook minder leuke dingen bij, zoals financiële tegenslagen, of periodes zonder manager. Ik doe dat momenteel zelf, en eigenlijk gaat dat best goed.’ De algehele teneur over dat decennium is positief. ‘Het is live and learn. De praktijk is altijd anders, dan je je het had voorgesteld.’

Wat geeft je de meeste voldoening?
‘Ik ben vooral “creatief blij”. Ik heb in 10 jaar zes platen mogen maken, vier soloplaten, een met The Miseries en nu een met Blue Grass Boogiemen. Ik heb daarnaast ook steeds andere dingen ernaast gedaan. Ik heb meegedaan aan een project rond de liedjes van Annie M.G. Schmidt, maar ook met Happy Camper en Beans & Fatback. En ook leuk: ik heb reggae gemaakt met The Upsessions.’

Hoe zou je je carrière willen typeren?
‘Ik zie het graag als een lange termijn-ding. Dat heeft Jeroen Tenty, een van mijn twee compagnons in mijn studio (MI5 in Hoorn) me ook altijd voorgehouden, om niet te doen aan korte termijn-denken. Als ik 40 ben, dan zou ik graag willen terugkijken op een lange reeks platen. Ik wil gewoon mooie dingen maken. Dat is soms best lastig in de huidige praktijk waarin streaming artiesten meer dwingt tot het maken van snelle hitjes. Daar wil ik niet aan meedoen. Dan maar iets minder populair, maar ik ga liever wat langer mee. Tot dusverre ben ik heel trots op het oeuvre dat ik in die 10 jaar heb opgebouwd.’

‘Ook ben ik blij dat ik geen eendagsvlieg ben gebleken. Dat had ook gekund na mijn eerste plaat. Ik heb het geluk gehad, dat ik een steady following heb kunnen opbouwen. Dat zijn allemaal mensen die regelmatig naar me komen kijken. Het mooie is ook dat ze al die verschillende kanten van me accepteren. De gemiddelde Nederlandse artiest stelt zijn fans niet zo op de proef, als ik soms doe met onverwachte koerswijzigingen, met bijvoorbeeld gewoon even een punkplaatje tussendoor. En nu weer die komende bluegrassplaat. Het is voor de standaardfan niet allemaal zo voor de hand liggend.’

Tim steekt niet onder stoelen of banken hoe dankbaar hij is voor die positieve houding bij zijn publiek, dat hem ook massaal steunde in de Giel-rel eerder dit jaar. De publieksfavoriet laat zich ook regelmatig van een totaal andere kant zien, als brouwer van zijn eigen biertje, als portretfotograaf, als bedenker van een game, en last but not least als labelbaas van zijn eigen labeltje. Dat laatste beleeft hij nu al voor de tweede keer. Na Tender Records dat zich specialiseerde in one-off vinyl punksingles, runt hij nu samen met Menno Timmerman het I Love My-label. Het eerste bewijs daarvan is een EP van folkduo Sam & Julia. ‘Die twee zullen ook meedoen aan mijn jubileumshow op 5 januari in de grote zaal van Paradiso.’

Wat kunnen we die avond verwachten?
‘Ik wil een leuk paletje van mijn kunnen laten zien. Mijn verleden met mijn back catalogue en mijn punkuitstapje met The Miseries, mijn heden met mijn meest recente plaat Cut The Wire, en mijn toekomst met mijn volgende plaat met Blue Grass Boogiemen. Ik zie het als een tussenstand na de eerste 10 jaar. Ik vind het ook leuk om weer iets met The Miseries te doen, want dat is ondanks een recent optreden in het Skatecafé in Amsterdam Noord toch alweer een tijdje geleden.’

Nog een speciale boodschap aan je publiek?
‘Ik zou haast mijn verontschuldigingen willen aanbieden voor mijn soms nogal plotse koerswijzigingen. En ik zou hen hiervandaan nogmaals willen danken, dat ze altijd meegaan in mijn keuzes. Ze supporten me altijd.’

Tekst door: Robbert Tilli

Koop hier je kaarten voor Tim Knol op 5 januari.