Hij zegt van zichzelf dat hij lastig te categoriseren valt, maar Jake Smith alias The White Buffalo vindt juist heel gemakkelijk een plekje in je platenkast of op je playlist. Zet hem lekker tussen Bruce Springsteen en Steve Earle in en je hebt gegarandeerd een topdag. Darkest Darks, Lightest Lights (2017), zijn zesde album alweer is zijn meest elektrische, rockende set tot op heden. Donker en licht, zwaar en licht, het album is in een perfecte balans. Op 11 juli maakt hij na een jaar de sprong van Noord naar Paradiso.
De man die altijd alles zelf doet
Darkest Darks, Lightest Lights is echt een moddervette plaat in het genre. De man die altijd alles zelf doet en regelt, tot aan zijn eigen tourmanagement toe, gooit er flink de beuk in meteen al met Hide and Seek. Dan weet je meteen wat je krijgen gaat. Het is net als bij Steve Earle toen ie besloot te verharden ten tijde van Copperhead Road (1988). Er wordt net even wat harder geramd op de gitaar en net wat luider gezongen.
De video bij het nummer Avalon laat hem zien achter het stuur van een pick-up truck. De sfeer van een roadmovie is gezet. De bestuurder heeft een geweer in een kussen bij zich en hij drinkt uit een fles die in een papieren zak zit gewikkeld. Hij rijdt recht zijn onheil tegemoet. Dat zie je zo. Maar hij wil naar Avalon, dat magische mythische eiland in de verte waar alles goed is. Zie daar maar eens te komen.
And he hopes today he'll swim his way to Avalon.
He's not all the way down.
And he hopes today he'll swim his way to Avalon.
He's not all the way down.
Searching but he got no soul.
Wishing he could flip a switch.
Turn his life around and face the fact.
That life's a bitch.
Avalon
Teksten laten zich goed visualiseren
Zijn personages en zijn onderwerpen komen zo uit het ‘handboek’ van Americana. Hoezo moeilijk te plaatsen? Waarschijnlijk doelt hij meer op zijn DIY mentaliteit. In dat opzicht is hij inderdaad een buitenbeentje in een muziekbizz die steeds verder wordt geprofessionaliseerd. Smith houdt alles zelf in de hand. Dat maakt zijn muziek ook geloofwaardiger.
De teksten van The White Buffalo laten zich altijd zo gemakkelijk visualiseren, waardoor ze zich ook goed lenen voor film- of televisieproducties. Come Join the Murder Sons een van zijn bekendste songs uit het verleden en ook genomineerd voor een Emmy Award, zat in televisieprogramma’s als Anarchy en Californication. Er zullen in de toekomst zeker nog meer songs voor een dergelijke toepassing gaan lenen. Wat te denken bijvoorbeeld van de track Border Town/Bury Me in Baja, waar het leven van een drugsdealer in de handen komt van de Mexicaanse drugsmaffia. Dat is gewoon al een film op zich.
Border Town/Bury Me in Baja
Murder ballad
En anders wel Nightstalker Blues over de Californische seriemoordenaar Richard Ramirez uit de jaren tachtig. Het verharde meer op zijn live performance gebaseerde geluid past goed bij deze settingen. Die laatste murder ballad is op deze pagina te zien in een video die afkomstig is uit zijn In The Garage-serie, waarin hij de albumtracks akoestisch speelt en toelicht. Voor het contrast zit hij in een veelkleurige Madonna-sweater. Gevoel voor evenwicht in zijn daden valt The White Buffalo niet te ontzeggen.
Nightstalker Blues - In The Garage: Episode 6
De balans in het leven
Het gaat The White Buffalo ook om de balans te vinden in de dingen. Zo is niet alles hard en vuig op het album. Er zijn ook fraai contrasterende ballads als Observatory en If I Lost My Eyes. Daar staat de liefde centraal, want onze bebaarde alleskunner wil ook dat deel van zijn muzikale spectrum aan bod laten komen. Want zo is het leven. Donker en licht, zwaar en licht, hardvochtig en liefdevol, het zal allemaal aan bod komen tijdens zijn concert in de kleine zaal op 11 juli, iets meer dan een jaar na het vorige.
Koop hier je kaarten voor The White Buffalo op 11 juli in Paradiso.