Zouden The Grahams onderweg op hun reizen dwars door de VS weleens dat andere stoere man/vrouw-duo Shovels & Rope zijn tegengekomen? Je zou haast denken van wel als je hun nieuwe album Kids Like Us hoort. Ze zijn van redelijk rechttoe rechtaan Americana eveneens uitgekomen bij een breder palet aan popstijlen. Het album markeert het laatste project van de in 2018 overleden producer Richard Swift. Zijn deel van het werk is afgemaakt door de door hem hiervoor aanbevolen Dan Molad. Op 27 maart komt dit derde album uit, geïnspireerd door een motorreis op Route 66 door Amerika. De helft van deze set is al uit op single. Op 4 mei komt het duo mét band naar de kleine zaal. Dit werk vraagt ook om een banduitvoering.
Reislustig om inspiratie op te doen
The Grahams houden van reizen. Dat doen ze om inspiratie op te doen voor hun muziek. Een reis langs The Great River Road, die voerde langs de Mississippi en dwars door de Louisiana swamps, leverde in 2013 hun debuut album Riverman’s Daughter op. Dat was toch echt een Americana-album. In alles, in de muziek en in het artwork. Ze zijn daar afgebeeld op een schuitje op de rivier met een akoestische gitaar. Fast-forwarden we nu even naar het artwork voor het nieuwe album Kids Like Us en we zien ineens een veel hipper hoesontwerp met zes vierkanten met veel rood waar ze elk tweemaal op worden afgebeeld.
Bredere muzikale opvatting
Dit aanzicht zegt eigenlijk al dat ze een andere kant op zijn gegaan. Daarmee zou elke band in theorie zijn oorspronkelijke fans kunnen verjagen, maar evengoed nieuwe belangstellenden kunnen aantrekken. Als je weet dat de gerenommeerde producers Richard Swift (The Shins) en Dan Molad (Lucious) zijn ingeschakeld, dan zou je belangstelling bij een wat een wat bredere muzikale opvatting moeten zijn gewekt. Swift heeft tot aan zijn dood in de zomer van 2018 aan het album meegewerkt.
Bite My Tongue
Melancholieke onderlaag
Op Swifts advies heeft Molad het mogen afmaken. Pas bij de opname van de track Painted Desert, een van de reeds uitgebrachte sterke singles, werd de definitieve (indie) popvorm van het album gevonden. Dat nummer (met Swift op mellotron) heeft diezelfde tijdloze popgedaante die het werk van The Shins zo onweerstaanbaar maakt.
Als je goed luistert is het ook helemaal niet zo vreselijk ver verwijderd van Americana, zeker niet als je weet dat de sessiemuzikanten die meewerkten aan het album normaliter met Nathaniel Rateliffs band The Night Sweats spelen. The Grahams benaderen hun muziek nu vanaf de popkant. Er zit nu een melancholieke onderlaag in die hun werk voorheen helemaal niet vertoonde.
Painted Desert
Sixties girlbands-gevoel
Wie het hele album beluistert krijgt een soms nostalgisch sixties girlbands-gevoel, maar vertaald naar de technische stand van zaken in 2020. Searching the Milky Way, ook al uit op single, zit in het refrein vol met aanstekelijke sha-la-la-la’s die je zo terugslingeren naar de tijd van de Shangri-Las, Shirelles en Ronettes. Feitelijk is dat dezelfde muziek als die The Ramones inspireerde.
Ouders geworden
Daar moet je dan voor op de motor door Amerika reizen om daar achter te komen. Ze hadden hun motorrijbewijs nog maar net toen ze vertrokken vanuit Chicago, het beginpunt van de beroemde Route 66. Dat is nou juist het mooie van de uit New Jersey afkomstige maar in Nashville woonachtige Alyssa en Doug Graham: ze blijven niet thuiszitten, maar gaan de hort op om inspiratie op te doen.
Dat gaat in de toekomst wat moeilijker worden, nu ze een dochter hebben, Georgette Ida. Alhoewel, er bestaat altijd de mogelijkheid om een motor met zijspan aan te schaffen voor dit soort doeleinden. En anders een nanny mee of die kleine uitbesteden aan opa en oma.
Just What You Deserve
Gloedvol popalbum
De route over Route 66 was overigens een bewuste keuze. Het moest hun de ‘vergeten mensen van Amerika’ laten zien, waar Trump voor zegt op te komen. Ergernis en frustratie vanwege hun president zette hen aan tot hun roadtrip dat onderweg tot nieuwe inzichten over de toestand in hun land moest leiden.
Meteen al in het titelnummer brengen ze hun drijfveren achter dit album onder woorden: ‘Baby I don’t have to tell you what becomes of kids like us. We’re young enough to run away. We’re old enough to rust.’ Je kunt wel blijven schreeuwen tegen je televisiescherm met daarop ‘The Don’, maar je kunt ook weggaan en iets avontuurlijks gaan ondernemen. Zo gedreven klinkt deze opmerkelijke popplaat.
Kids Like Us
Documentaire
De New Yorkse filmmakers Natalie Brasington en David Johnson hebben een documentaire gemaakt van de lange reis per motor op Route 66, die eindigde in LA. Er is een korte en een lange versie van deze film, Searching the Milky Way genaamd, tevens de titel van een van de twaalf tracks op het album.
En wat zagen Alyssa and Doug uiteindelijk on the road?
Ze raakten teleurgesteld over wat zij aantroffen. Amerika was helemaal niet zo
groot ten tijde van de aanleg van de weg (1926) waarover zij reden. Maar kennelijk
houden toch nog heel veel mensen in onze tijd krampachtig aan dit beeld vast,
constateerden ze. De vraag die onder dit alles verborgen ligt is natuurlijk:
‘Hoezo: Make America great again?
Searching the Milky Way
Ze komen mét band
In de muzikale opzet en het opgevoerde venijn zie je gelijkenissen met Cary Ann Hearst en Michael Trent van Shovels & Rope, dat andere stoere man/vrouw-duo. Hun By Blood en Kids Like Us van The Grahams kun je haast in één adem draaien. Eerstgenoemd duo verkocht onlangs de kleine zaal nog uit. Voor onze protagonisten op 4 mei zijn er nog volop kaarten verkrijgbaar. Ze komen mét band. En dat moet ook wel met hun nieuwe materiaal. Anders mist het simpelweg de kracht die de songs op het album hebben.
Tekst door: Robbert Tilli
Foto door: Colin Lane
Koop hier je kaarten voor The Grahams in de kleine zaal op 4 mei.