Ruston Kelly heeft een krasje op zijn ziel. Zeg maar gerust een vette kras. Dat maakt hem interessant. In elk geval levert het vaak interessantere muziek op dan die van artiesten die nooit wat meemaken. Kelly heeft inspiratie gevonden om het goede uit het slechte te peuren. Die omzetting heeft het mooie album Dying Star op het onvolprezen Rounder Records opgeleverd. Dat hij ook nog eens getrouwd is met countrydiva Kacey Musgraves maakt hem ook aantrekkelijk voor de media, op zoek naar voetnoten. Dat officiële albumdebuut is echter een gegrondere reden om hem te gaan zien in de kleine zaal op 14 mei.
Tamelijk donkere plaat
De titel Dying Star slaat tegelijkertijd wel en niet op een overdosis die Kelly bijna fataal werd. Wat zijn einde had kunnen inluiden, werd een nieuw clean begin. Dat is naar analogie van de afstervende ster in het heelal. Dat is een ijzersterk verhaal, dermate pakkend, dat je vreest voor toekomstige platen van de man. Waar gaat de inspiratie dan vandaan komen? Voorlopig moeten we het doen met deze tamelijk donkere plaat, die veel heeft te bieden in alleszins begrijpelijke teksten. Kelly gebruikt door het hele album heen misschien wat eufemistisch de term Blackout, waar hij doelt op zijn enorme inzinking door drugsgebruik. Het album dat met ruim 53 minuten wat aan de lange kant is, is zijn artistieke verslag van de lange weg die hij gegaan is vanaf het moment dat hij door de ondergrens ging tot en met zijn herstel.
In de armen van Kacey
Kacey was nog niet in beeld toen alle ellende begon. Kelly had slechts een album uit, Halloween, geproduceerd door by Mike Mogis (Bright Eyes). Zelf noemde hij het liever een 10-track EP. Mooie plaat wel, die hem neerzette in hetzelfde veld als zeg Ryan Adams, daar waar de bekraste zielen zich ophouden. Na de release van die plaat ging het bergafwaarts met Kelly met de geschetste gevolgen. Het was onder anderen producer Jarrad K (Weezer, Kate Nash) die hem weer uit het moeras trok. Dat ging niet over een nacht ijs, maar Kelly was tot op het bot gemotiveerd om hieruit te komen. Als je dan eindigt in de armen van Kacey Musgraves, dan mag je toch wel zeggen: mission accomplished.
Mockingbird
Bijna een week lang wakker
Het album draait grotendeels om die bijna fatale blackout. Die arme Ruston is bijna een week lang wakker geweest. Het incident zit als een piepend scharnier door de hele set verwerkt. Faceplant, Blackout en Dying Star zijn wat mij betreft de scharnierpunten van dit album noir.
Took too many pills again.
I took too many pills again.
Blacked out for a week.
Didn't eat, didn't sleep.
Came to did it all again.
[…]
Oh, it was a dark December.
Not even angels came around.
And I was too stoned to remember.
I've come to far to turn back now.
I've come to far to turn back now.
(uit: Faceplant)
Faceplant
Sterker uit deze situatie gekomen
Hij vindt diverse bewoordingen om min of meer hetzelfde te zeggen. Zijn misstap moet hem erg hebben aangegrepen en hij heeft door zijn herstel nieuwe moed weten op te vatten. Hij is zonder meer sterker uit deze situatie teruggekomen. Met harmonica erbij klinkt - hij heel eventjes maar - haast Springsteensiaans optimistisch in het nummer Blackout dat het duidelijkst de hele situatie weergeeft.
And you know I ain't doing too well.
But I've found a few things that help.
I black out in a bar.
I get high in my car.
I drive 'round in circles.
'Till I'm seeing stars.
I get so fucked up to forget who you are.
I dumb down my head so I can't feel my heart pound.
And I black out.
Black out.
Blackout
Nieuw clean begin
Uiteindelijk draait het om het nieuwe cleane begin. De afstervende ster wordt vervangen door een nieuwe. Dat is de idee achter het titelnummer. Goed gevonden. Straks wordt hij nog een echte ster ook. Zou zo maar kunnen met zo’n sterke vrouw achter zich. Ze zingt trouwens ook mee op dat nummer, net alsnog een heel rijtje dames, namelijk Kate York, Joy Williams, Natalie Hemby en Abby Sevigny. Hij laat zich schijnbaar graag door vrouwelijke singer-songwriters omringen, die hij vaak hoger aanslaat dan zijn mannelijke collega’s.
I'm a dying star, front seat of your car.
Where you brave the cold and come find me falling apart.
Brought me out of the dark.
I went way too far this time.
Dying Star
Eind goed, al goed
Het zal met deze thematiek niet direct de gezelligste avond worden op 14 mei in de kleine zaal, maar het is goed gekomen met de man. Ruston Kelly is als een feniks herrezen uit zijn as. Eind goed, al goed.
Tekst door: Robbert Tilli
Koop hier je kaarten voor Ruston Kelly op 14 mei in de kleine zaal.