Kurt Wagner van Lambchop blijft zich maar door ontwikkelen. Zelfs in alt.country was zijn muziek altijd al het bizarste alternatief, maar zijn artistieke uitdagingen hebben hem inmiddels in een totaal ander muzikaal universum gebracht, tamelijk dichtbij de Britse elektronische artiest/danceproducer James Blake. De experimentele lijn van het vorige album FLOTUS (2016) wordt verder voortgezet op This (Is What I Wanted To Tell You). Dat betekent een verregaande inzet van vocoders en Auto-Tune-technieken op zijn stemgeluid. Of hij zich hiermee vervreemd heeft van zijn oorspronkelijke fans, is een vraag die hem als scheppend artiest aan de buitengrenzen waarschijnlijk nauwelijks bezighoudt. Hij moet domweg voort. Voor degenen die bereid zijn om met hem mee te bewegen, is hij op 30 april in Paradiso te zien.
Stilstand is achteruitgang
In de grote boze wereld, maar zeker ook in de kunstwereld geldt dat stilstand achteruitgang is. Daar is Wagner, de einzelgänger uit Zuid-Nashville van doordrongen. Hij was natuurlijk altijd al een vreemde eend in de bijt. Vanaf het begin van de band zo’n vijfentwintig jaar geleden al. Wagner was de spil in een almaar veranderende line-up, en steeds moeilijker te definiëren muziek. Lang was het Americana, maar allengs ontstonden er mengvormen met lounge elementen. De grootste stijlbreuk met het verleden, maar zeker niet onverwacht, kwam met FLOTUS (For Love Often Turns Us Still) drie jaar geleden. De daar ingezette lijn wordt vol zelfvertrouwen en lef voortgezet. Veel buitenissiger wordt het dit jaar niet meer. Zo’n track als Crosswords, Or What This Says About You zegt inderdaad veel over de maker ervan.
Crosswords, Or What This Says About You
Met rare stemvervormingen
Americana is nog meer richting ambient opgeschoven met rare stemvervormingen, die Stardusts hit Music Sounds Better With You (1998) en Daft Punks voltreffer One More Time uit 2001 in herinnering roepen. Robotachtige stemmetjes die je ook zou kunnen herleiden tot Kraftwerks elektromonument Autobahn uit 1974. In de basis lijken de ambient klanktapijten, veelal geschreven met Matt McCaughan (Bon Iver), te passen in het omniversum van de Brit James Blake. Hoe ver kun je van Americana verwijderd raken? The December-ish You klinkt als een cowboy verdwaald in de verkeerde saloon.
The December-ish You
Hoe valt dat in Nashville?
Hoe valt dat in Nashville, vraag je je af, bij beluistering van deze muziekstukken. Songs zou ik het namelijk niet willen noemen. Disclaimer: we weten hier echt wel dat Nashville meer is dan alleen country en een bloeiende diverse popscene kent. Er is één dissonant, slottrack Flower, een doodnormaal nummer zonder die voortdurende gefilterde stem. De meeste luisteraars is hij dan allang kwijtgeraakt. Voor de geduldigen van geest, ook niet al te eenkennig in hun muziekzaak, valt er veel genietbaars te beluisteren. Maar het vergt veel, zo niet alles van je mindset. Je moet ook een beetje tegen een stootje kunnen.
Everything For You
Nieuwsgierig naar de live uitvoeringen
Wie zich afvraagt wat het allemaal nog met Americana heeft te maken, dient te weten dat het wel nog steeds ontsproten is aan het brein van hun altijd al vreemdste cowboy in town. Die Wagner wil helemaal geen normale, voorspelbare plaat maken. Dan was ie allang gestopt. Je moet hem bewonderen voor zijn doorzettingsvermogen. En als je een beetje doorluistert dan kom je erachter dat dat ambient kantje altijd al in zijn muziek heeft gezeten, zij het minder elektronisch.
Het maakt je in elk geval heel nieuwsgierig naar de live uitvoeringen. Die zouden wel eens heel lang uitgesponnen kunnen zijn. Dit is muziek die vraagt om een film. Het lijkt de soundtrack te zijn van een intergalactische western. Intrigerend van de eerste tot de laatste seconde. Maar er wordt wel wat gevraagd van je stamina. Niet iedereen kan dat geduld opbrengen. Als je dat wel kunt, dan is Paradiso op 30 april the place to be.
Tekst door: Robbert
Tilli
Foto door: Steve Gullick
Koop hier je kaarten voor Lambchop op 30 april in Paradiso Noord.