I’m With Her is het ideale recept voor onthaasting

Afgelopen week was het precies een jaar geleden dat I’m With Hers debuutalbum See You Around als een stiltebom insloeg. De verwachtingen omtrent hun liveshows waren meteen skyhigh. Die belofte werd later dat jaar ook tweemaal met verve bevestigd. In het uitverkochte Paradiso Noord kon je een speld laten vallen, zo hoog was het respect van het toegestroomde volk. Dat dat bepaald niet voor de hand ligt, bewees het solo-optreden van de dappere Andy Jenkins onlangs nog op dezelfde plek. De oren werden daar van je oren geluld vanuit het publiek, dat schijnbaar alleen voor Caamp was gekomen. Muziek die het moet hebben van zijn fragiliteit en subtiliteit vereist nu eenmaal meer aandacht en stilte.

Bij I’m With Her werd er alleen gesproken vanaf het podium, meestal door Aoife O’Donovan, die de songs bijzonder charmant inleidde. Het was op een van die eerste echt warme dagen van het jaar. De lentezon had iedereen al mild gestemd. Maar ook bij een zomerse stortbui een paar maanden later op OIABM, waar het drietal op herhaling was, bleven stemming en respect in een perfecte balans. Iedereen voelde dat je hier eens een keer niet hoefde te praten. Genieten van de rust en de muziek was meer dan genoeg. Bij zulke excellente muzikanten, die de kracht van de stilte kennen, onthaastte zelfs de meest gestreste workaholic. Deadlines, planningen, vergaderingen en winstverwachtingen, die als een donderwolk boven de werkweek kunnen hangen, verdwenen als bij toverslag. I’m With Her bleek over magische krachten te beschikken. Bij The Mavericks kon de massa zich weer laten gelden. Fair enough.

I’m With Her is geen band die veel uitbrengt. Al met al is er sinds hun toevallige oprichting in 2014 pas een album uit en een paar singles. Dat komt omdat de twee Sara(h)’s in de band - Sara Watkins (viool) en Sarah Jarosz (banjo, mandoline en gitaar) en Aoife O’Donovan (gitaar) ook nog hun eigen carrières en verplichtingen hadden, voordat ze zich vol op de band konden storten. Dat album See You Around geeft een staalkaart van hun kunnen als zangeressen en muzikanten. Hun samenwerking op elk vlak – maar vooral zang - is zó hecht, dat het bij elk sportteam tot kampioenschappen zou leiden. Daarbij zijn het uitmuntende muzikanten, die dankzij hun enorme ervaring als live artiesten van elke optreden een belevenis maken. Als onweerlegbaar bewijs voor wie ze nog nooit heeft gezien, plaatsen we hier maar weer eens een NPR Music ‘Tiny Desk’ sessie.

Het debuut was geproduceerd door Ethan Johns, zoon van Stones-producer Glyn Johns. Voor Call My Name, hun eerste single van hun tweede album (nog zonder releasedatum), zijn ze in zee gegaan met producer Mike Elizondo (Regina Spektor, Fiona Apple). Waar ze voor de opnames de vorige keer naar Peter Gabriels Real World Studios nabij het Engelse Bath togen, daar bleven ze nu dichter bij huis, namelijk in Nashville’s Emporium Studios. Het recept is grotendeels gehandhaafd. De spanningsboog is net even anders. Het is alsof er iets meer contrast in zit, zoals bij een goede zwartwit foto. Je hoort, zelfs in het schijnbaar achteloos geneuriede intro, direct de urgentie van een echt goede song.

Met ingehouden adem denk je aan wat er nog meer komen gaat. Maar dat duurt nog wel even, eer dat tweede album uitkomt. Deze dames nemen ruimschoots hun tijd. Ze weten dat je met haast niets bereikt in hun muzikale universum. ‘Onthaast je’ naar Paradiso op 23 maart om dat te mogen meemaken.

Koop hier je kaarten voor I’m With Her in Paradiso op 23 maart.

Lees hier het interview dat Sugar Mountain een jaar geleden had met Aoife O’Donovan.