Dale Watson werd bij zijn eerste bezoek aan Nederland ergens midden jaren negentig binnengehaald als ‘de bevrijder’. Country was weer country, puurder kon het niet na jaren lite versies te hebben moeten verdragen. De situatie is er sindsdien flink op verbeterd, maar nog steeds is hij dé hofleverancier van de onversneden country die geen echtheidscertificaat behoeft. Ieder krijgt zijn deel in Paradiso Noord op 11 maart als de Texaan het podium opkomt met zijn raak genaamde vaste begeleiders, The Lone Stars.
Alles uit het hoofd meezingen
Och, die eerste optredens van Dale Watson in ons land…! Ze staan onze ambassadeurs nog in het geheugen gegrift. Ze waren er allemaal, ‘de harde kern’, elke avond: Ton en Marga Derksen, Patrick van Sante, Runa Stam, ondergetekende, onder aanvoering van Robbie Klanderman die de PR van Dale deed namens Hightone Records, destijds één van de leading labels in Americana. Het was de tijd ook van Buddy Millers seculiere debuutplaat Your Love and Other Lies. Rijke tijden, dames en heren, schatrijke tijden. Alle aanwezigen in al die zalen kenden Dale’s debuut Cheatin' Heart Attack (1995) uit hun hoofd.
De Hightone trilogie
Dat was leuk binnenkomen voor Watson in Europa. Alsof de bevrijders na 1945 voor de tweede keer kwamen. Dat debuut en de twee opvolgers Blessed Or Damned (1996) en I Hate These Songs (1997) behoren tot de canon van de country voor de ware afficionados. Dale gaf het startsein voor een hele golf pure country, van Jesse Dayton tot Wayne Hancock en van Big Sandy & His Fly-Rite Boys tot BR49 en van The Derailers tot The Hollisters. Willie Nelson heeft ons zelf verteld na een show in Paradiso in die tijd dat híj de grootste fan van Dale was, herstel: de allergrootste…, wereldwijd. Tja, wat zeg je dan? Iemand nog meer bewijzen nodig? Dacht het niet. Mooi dat hij nu weer eens in Amsterdam staat.
Nashville Rash
De ideale country jukebox
Na genoemde drie platen was het avontuur op Hightone voorbij voor Dale, maar het feest ging nog even door met bijvoorbeeld, verspreid door de jaren heen, nóg een prachtige trilogie, namelijk The Truckin’ Sessions (Vol. 1-3), in losse delen en als boxed set verkrijgbaar). In zijn persoonlijke leven heeft onze protagonist een hoop ellende te verwerken gehad, zoals de dood van zijn vriendin Terri bij een verkeersongeval. Dat heeft geleid tot twee tribute albums voor haar. De muziek is altijd zijn middel geweest om zich te wapenen tegen tegenslag. Er is de afgelopen jaren weer zoveel moois uitgekomen van hem. De teller staat al op meer dan dertig albums, verzamelaars en livealbums meegerekend. Ze draaien weg als de ideale country jukebox tijdens lange, lange autoritten. Wát een onvoorstelbare berg goede songs is dat! Dale met die markante, wit geworden prachtkop van ‘m, is al die tijd goed gebleven.
‘Blackjack’ met nieuwe versies van alle publieksfavorieten
Voor late instappers, niet gevreesd: er is onlangs een prachtige verzamelaar uitgekomen, Blackjack, waarop Dale zijn bekendste nummers nog eens dunnetjes overdoet. Allemaal nieuwe opnames plus één nieuwe song, het titelnummer. Uiteraard staan de beste nummers van zijn onvergetelijke Hightone-trilogie er ook op, livefavorieten bij zijn publiek waar ook ter wereld, maar zeker in Amsterdam. De track Nashville Rash, met de onsterfelijke woorden ‘too country for country’, afkomstig van dat onvolprezen debuut Cheatin' Heart Attack is uiteraard ook hernomen. Het mocht simpelweg niet ontbreken.
Help me Merle, I'm breakin' out in a Nashville
rash.
It's a-looking like I'm fallin' in the cracks.
I'm too country now for country, just like Johnny Cash.
Help me Merle, I'm breakin' out in a Nashville rash.
Beschouw het als zijn beginselverklaring en anders wel A Real Country song van Blessed or Damned:
Would you please play
A real country song?
Where's your conscience?
What's the problem?
Speak up and say what's wrong.
Play Loretta.
Or some Conway.
Some Haggard and George Jones.
Mr. DJ
Could you please play
A real country song?
Het titelnummer van I Hate These Songs staat er ook tussen. Die titel zou ik als eventuele late instapper maar niet al te letterlijk nemen. Wie blue is of lovesick kan gewoon even niet tegen tearjerkers. Vergis je niet: het is een knijter van jewelste. Ook niet kapot te krijgen: I Lie When I Drink. Ja hoor, staat er ook op!
I Lie When I Drink
Nóg meer eerbetoon
De namen van de groten in country zijn al gevallen in zijn teksten. Misschien ook leuk om te weten dat Dale in 2016 met zijn goede vriend Ray Benson, de zanger van Asleep at the Wheel, de duoplaat Dale & Ray heeft uitgebracht, een eerbetoon aan al die helden. De laatste regulier soloplaat is Call Me Insane uit 2015 met nog zo’n tribute erop, Jonesin’ For Jones, voor wie anders dan country cornerstone George Jones?
Jonesin’ For Jones
‘Zo hoort het te klinken’
Al dat moois zal aan ons voorbijtrekken als Dale Watson & The Lone Stars, Don Pawlak (pedal steel), Mike Bernal (drums) en Chris Crepps (bas), Paradiso Noord op 11 maart komen omtoveren tot een nederzetting van Texaanse volkscultuur. ‘Zo hoort het te klinken’. Puurder kun je het niet krijgen.
Tekst door: Robbert Tilli
Koop hier je kaarten voor het optreden van Dale Watson & The Lone Stars op 11 maart.