White Stripes

''Opening deze avond is het nummer ‘Black Math’, met sidderende uithalen gezongen door Jack. Het kleine drumstel, linksvoor op het podium, staat een kwartslag gedraaid zodat Meg niet de zaal in kijkt maar richting Jack. Wiegend op de drumkruk speelt ze haar ritmes met veel nadruk, alsof elke klap een reden heeft. Vermeulen vindt de muziek ‘gevaarlijk’ klinken. ‘Hard en vreemd. Ze zagen er ook vreemd uit. Jack had van dat sliertige zwarte haar. Hij droeg een dikke laag witte make-up, en donker gemaakte ogen, als een geest.’ In het eerste deel van de set spelen ze achter elkaar hun bekendste nummers: ‘Hotel Yorba’, ‘Dead Leaves and the Dirty Ground’, ‘The Hardest Button to Button’ en ‘Jolene’. De zaal is snel opgewarmd. Trouw schrijft later: ‘Zelfs op de cover “Jolene” van Dolly Parton valt te pogoën.’'' 

Uit: 'Paradiso 50 jaar in 50 legendarische concerten' van Hester Carvalho

Bekijk hier de setlist van die avond