THE FLAMING LIPS + MIDLAKE

''Er heerst donderdagavond 27 april al een opgetogen stemming in het uitverkochte Paradiso, want voor het publiek zijn al wat zaken waarneembaar die niet bij elk popconcert present zijn, zoals de twee confettikanonnen op het podium en de tientallen grote gele ballonnen die links en rechts op het tweede balkon liggen te wachten. Wanneer de band het eerste nummer Race for the Price inzet, storten de kanonnen hun lading over de eerste rijen uit en daalt de ballonnenzee op het publiek neer. Het feest is begonnen.''

''Legendarische concerten, ik heb ze altijd begrepen als historische feiten, veelal gehuld in nostalgische en zelfs mystieke aura's. Zelf heb ik, wellicht ook door mijn jonge jaren, nooit deelgenoot mogen zijn van dergelijke monumentale gebeurtenissen. Ik heb natuurlijk wel eens een dagje rondgedoold op een grasveld in Spaarnwoude, en Landgraaf is voor mij geen onbekende gemeente, maar laten we eerlijk zijn, tis geen Woodstock... En toen stond ik onlangs nietsvermoedend in een tot de nok toe gevuld Paradiso, wachtend op The Flaming Lips. Ik had natuurlijk ook wel vernomen dat het tijdschrift Q The Flaming Lips noemt als één van de vijftig bands die je gezien moet hebben voor je sterft, maar de toonzetting van het blad in acht nemende, beschouwde ik die stelling vooral als hyperbolisch. Dat was een theoretische fout. Niks geen hyperbool. Tijdens het concert maakte ik een Jehova-achtige gewaarwording door.''