The Ex + Ab Baars

The Ex

In de ruim dertig jaar van hun bestaan, heeft The Ex zich ontwikkeld tot een melting-pot van stijlen: noise, rock, jazz, impro en zelfs ‘etnic music’. De rollende, haast Afrikaanse manier van drummen, het ritmische en dwarse gitaargeluid en de ‘naar ironie overhellende voordracht’ van teksten zorgen voor de typische ‘Ex-sound’.

Peter Bruyn schreef een artikel op Gonzo Circus met de titel: ‘Waarom The Ex de belangrijkste rockband van Nederland is (en andere nationalistische feiten om trots op te zijn)’. Volkskrantrecensent Menno Pot vraagt zich bij het beluisteren van het meest recente album Catch My Shoe (2010) af waar de band ‘die actualiteit, die universele geldigheid toch altijd vandaan tovert’, om vervolgens te concluderen: ‘Catch My Shoe is een plaat als een wervelwind’. Een wervelwind zoals in het aloude motto van de band: in alle richtingen vooruit.

(foto: Peer v.d Schoor)

The Ex

AB BAARS

Tenorsaxofonist en klarinettist Ab Baars over The Ex: “In 1988, na afloop van een concert met het Instant Composers Pool Orchestra in het Bimhuis, raakte ik in gesprek met wat jongelui. Aardige mensen. En ze vonden het concert ‘te gek’. Ze waren nieuwsgierig en stelden leuke vragen. Deze jongelui bleken Terrie en Kat van de EX te zijn. Een paar dagen later werd ik samen met trombonist Wolter Wierbos uitgenodigd voor een plaatopname. Dit werd de lp ‘Joggers And Smoggers’”.

“Nu, meer dan twintig jaar later zijn het nog altijd aardige jongelui. En we spelen nog steeds samen. Hun muziek is veranderd, mijn muziek is veranderd. We zijn gegroeid, eigenwijzer geworden. Nog altijd is er de noodzaak om onze muziek te maken. The Ex heeft mijn manier van spelen beïnvloed. Ik vermoed dat ik, samen met de vele andere improvisatoren die ze uitnodigen, van invloed ben geweest op hun manier van spelen”.

“Elk concert is nog steeds een inspirerende ontmoeting. Eigenwijze muziek is noodzakelijk voor een beschaafde wereld”.

Ab Baars