I Like Trains

Monumentaal is een goed woord om de postrock van de Engelse band I Like Trains te omschrijven. Licht verteerbaar is het niet, de bariton van zanger Dave Martin, de diepgravende teksten en de goed gedoseerde geluidsgolven van gitaar, strijkers en elektronica. Maar monumentaal goed, met een verpletterende uitwerking en een zwaarte die je net niet helemaal meesleurt naar de onderwereld. Het eerste album van I Like Trains was de conceptplaat ‘Elegies to Lessons Learnt’, gebaseerd op tragische personen en gebeurtenissen uit het verleden. Eind oktober 2010 verschijnt het tweede album ‘He Who Saw the Deep’, waar de band vier jaar voor uitgetrokken heeft. “There is light and shade, hope and devastation, and we are taking a look at where we are heading instedad of where we have been.” zegt I Like Trains.