Björk, Ultramarine, Things of Stone and Wood

''Jeroen Beynon vindt de afwisseling binnen haar optreden aantrekkelijk. ‘Je kon dansen, maar er waren ook rustige, intieme liedjes.’ ‘The Anchor Song’, met de navrante accordeon en de tekst over een meisje dat elke nacht in een meermin verandert, vindt hij ‘ontroerend’.

Terwijl Björk de microfoon optilt en met standaard en al op en neer springt, worden de nummers van Debut door zes muzikanten tot leven gebracht. De verfijnde elektronische structuren krijgen een skelet van organische klanken, omkleed met percussie, een kwinkelerende dwars uit en fretloze bas. Ieder detail komt tot uiting.

‘Ik stond als aan de grond genageld,’ zegt Manon Breumelhof. ‘Het hele concert heb ik niet gedanst, ik was gefixeerd op haar. Ze zong met overgave, de band was goed. Tenminste, dat denk ik, ik kon alleen nog naar Björk kijken. De reis deze avond voerde langs m’n eigen ervaringen en gevoelens uit het verleden. Lieflijk, maar ook moeilijk. Stekelig. Zo liet ze me allerlei emoties doormaken. Dat was een uitzonderlijke ervaring.’''

Uit: 'Paradiso 50 jaar in 50 legendarische concerten' van Hester Carvalho

Setlist:
01. Human Behavior
02. The Harbour/Atlantic
03. One Day
04. Venus as a Boy
05. Come to Me
06. Anchor Song
07. Aeroplane
08. Play Dead
09. Crying
10. Violently Happy
11. There's More to Life Than This
12. Big Time Sensuality

Encores:
13. Army of Me
14. The Modern Things