Programma
Nieuwsoverzicht

Still Corners luistert naar insecten en tovert droomtaferelen

8 mei, 2019

Thumb 108723 1280 720 0 0 auto

Er zijn nogal wat bijvoeglijke naamwoorden die je op de nummers van het uit Londen afkomstige Still Corners kunt loslaten. De meeste ietwat cliché-matig, maar ze dekken de lading wel goed: Feeëriek, dromerig, sinister, cinematografisch, je snapt wel welke kant we op willen.

De band rond songschrijver Greg Hughes en zangeres Tessa Murray tourt momenteel intensief rond de release van hun vorig jaar verschenen album 'Slow Air'. Jawel, een wereldwijde tour met meer dan honderd optredens! Eind mei staan ze in Paradiso op het London Calling Festival. Dat ze prominent geprogrammeerd staan (zaterdag, 23.15 uur, grote zaal) is logisch. Still Corners bestaat al sinds 2007, heeft gaandeweg een trouwe schare fans opgebouwd en 'Slow Air' is mogelijkerwijs hun sterkste werkstuk tot nu toe. Alles valt precies op zijn plaats. Nummers die klinken alsof ze altijd al de soundtrack van je dagdromerij vormden, hoewel ze toch echt pas vorig jaar het levenslicht zagen. Indiestad sprak met Tessa en Greg.

Meestal als een journalist termen als ‘buitenaards’ gaat gebruiken is het een tikje overdreven, maar jullie songs zijn vrijwel altijd enorm sfeervol. Neem bijvoorbeeld In 'The Middle Of The Night'. Hoe ontstaat zo’n nummer? Wat gaat er aan vooraf voordat het een typische Still Corners track is?
Tessa: "Meestal heeft Greg een schets van een nummer klaarliggen, een eerste idee zeg maar, vervolgens ga ik nadenken hoe daar vocalen bij passen. Soms hebben we snel de juiste vorm te pakken, op andere momenten moet je je heel gericht op een klein geluidje uit zo’n nummer richten en vloeit daar dan de overall structuur uit voort. Je moet er in ieder geval nooit te lang over blijven nadenken. Een beetje plagen, wat uitproberen, songs lijken bijna een eigen wil te hebben dus je moet ze de ruimte geven."

Still Corners vid

Still Corners

De video behorende bij jullie nieuwe song The Message is echt te gek. Zien we daar rook of wolken over een hoog gebergte dwarrelen? Waar werd dat gefilmd?

Greg: ‘Dank je. Dat werd opgenomen in het Sierra Nevada gebergte toen de wolken zich daar net heel snel over de bergtoppen voortbewogen. Het nummer gaat over het achterlaten van een voicemail bericht op iemands telefoon als je het wilt uitmaken, dus we wilden dat er ook lijnen van telefoonpalen zichtbaar waren in het beeldmateriaal. De hele video is opgebouwd uit simpele maar prachtige shots.’

Is die video ook een beetje de visualisatie van de titel van jullie nieuwe album? Slow Air. Dat is namelijk precies wat we zien. En waarom paste die titel zo goed bij deze collectie songs?

Tessa: ‘We hebben Slow Air in Texas opgenomen. We wilden alletwee naar een plek gaan waar het warm was en geloof mij….Texas nam die wens heel serieus haha! Het was zo heet dat het ’s nachts nagenoeg even warm bleef als overdag. We zaten dan vaak buiten, dronken koude biertjes en luisterden naar de Cicada’s (een soort insecten) die rondzoomden of tsjirpten. Was er even een koelere bries dan was je echt blij dat je huid even verkoeling had, zo warm was het. Maar meestal voelde de lucht aan als een warme deken, zo heet, dat je alles vanzelf langzamer ging doen. Dus die titel paste heel letterlijk bij de sfeer waarin we dit album opnamen.’

Greg: ‘The Message past ook heel goed bij die specifieke sfeer. Dat nummer geeft je een relaxt gevoel maar heeft ook iets mysterieus. Dat gevoel paste erg goed bij dit soort warme, lome, late avonden.’

Stillcorners vid 1

Still Corners

Op You Tube hebben mensen in de comments bij die video het vaak over Chris Isaak. Nou heb ik mezelf aangeleerd comments onder video’s en nieuwsberichten niet al te serieus te nemen, maar er zit wel wat in…toch?

Tessa: ‘De gitaar is heel erg ‘clean-tone’ en ik ben echt aan het croonen dus ik snap het wel. De sfeer is ook een beetje Route 66.’

Eind mei spelen jullie in Paradiso tijdens het London Calling Festival.

Tessa: ‘Ja, hebben we erg veel zin in. We hebben er een keer eerder gespeeld en vonden het een mooie plek om te spelen.’

Jullie tourschema is wel wat vol in die periode. 32 shows in 34 dagen. Amsterdam, Barcelona, Madrid en Londen zelfs in vier dagen tijd. Hebben jullie daar juist zin in of denk je: Oh my….is dat niet een beetje krap?

Greg: ‘Daarom hebben ze whiskey uitgevonden! Hoe hou je het anders een maand lang vol om in een busje zitten en van hot naar her te reizen?’

Jullie debuut stamt uit 2007, dus jullie oeuvre groeit….wordt het dan moeilijker of makkelijker om een setlist samen te stellen?

Greg: ‘Makkelijker. In het begin moesten we nog wel eens wat zwakkere broeders spelen, nu heb je genoeg populaire tracks die mensen graag willen horen. Dus je speelt de key-tracks van je oudere albums en flink wat nieuwe nummers. Bij ons ligt de nadruk ook vooral op spelen tijdens optredens. We zijn niet van die praters tussen de songs door.’

Wat me opviel was dat jullie in veel uithoeken van de wereld spelen. Niet alleen de obvious plekken. In Taiwan, in Roemenie….ook vroegen mensen van Colombia tot India of jullie daar niet konden optreden. Hebben jullie het gevoel dat jullie muziek een breed universeel gevoel aanspreekt?

Tessa: ‘Ja, dat voelen we wel zo. Voordat je op al die plekken komt lijken ze zo anders of zelfs ietwat vreemd, maar als je er dan bent merk je dat mensen overal juist enorm op elkaar lijken in hun reacties. Dat is voor ons echt speciaal. Waar ze ook vandaan komen, ze connecten prima met onze songs en de sfeer die we willen neerzetten tijdens live-shows!’  

Still Corners speelt op zaterdag 25 mei op het London Calling Festival in Paradiso.