Altijd leuk als een artiest zijn persoonlijke smaak kenbaar maakt en die mijlenver van zijn eigen werk af blijkt te liggen. Dat is wat ‘experimentalist’ singer-songwriter Ryley Walker nu doet. Had hij net in mei met zijn vierde album Deafman Glance zijn naam als vernieuwer definitief gevestigd, en dan komt hij nu met een coversalbum van de door velen - de media voorop - met enig dedain bekeken Dave Matthews Band. ‘Ten onrechte,’ aldus onze protagonist, die zelfs het gehele destijds geaborteerde DMB-album The Lillywhite Sessions van het eerste tot het laatste nummer herneemt. Inderdaad interessant! Kom maar luisteren op 2 december in Paradiso Noord. Sugar Mountain vroeg Walker intussen naar zijn beweegredenen.
Jeugdzonde of oprechte fan?
The Dave Matthews Band (DMB)? Die? Ja die. Ryley Walker was als jochie gek op die band. Hij is ermee opgegroeid en daarom covert hij nu een compleet album van zijn jeugdheld. Ryley zou Ryley niet wezen als hij niet voor een heel bijzondere keuze gaat. Rond de eeuwwisseling zat DMB in de studio met de Britse producer Steve Lillywhite. Dat leverde de donkerste plaat op van Matthews, een man die toch behoorlijk gebukt ging onder het uitblijven van positieve kritieken in de serieuze muziekpers.
Zijn label zag zich genoodzaakt de plaat, die nog niet eens af was, terug te trekken voor release. In 2002 werd het grootste deel van dit als The Lillywhite Sessions bekend staande en op Napster (wie kent het nog?) gelekte project opnieuw opgenomen en uitgebracht als Busted Stuff in 2002. DMB vond in de toen dertienjarige Ryley Walker een gewillige volgeling. Voor het leven, zoals nu blijkt. Dit is geen grap. Hij is bloedserieus over zijn inspiratiebron en breekt waar mogelijk altijd een lans voor Matthews. En nu zeker.
Ook gevoel voor humor
Sugar Mountain hoorde hem uit over zijn opvallende move om juist ‘die plaat van die artiest’ een speciale behandeling te geven. Dat werd een pingpongduel via email, waarbij beroepsernst en humor de boventoon voerden. Voor wie het niet wist: je kunt namelijk ook altijd lachen met Ryley Walker, meer dan je voor mogelijk zou houden.
Pingpongduel via email
Was Dave Matthews Band je ‘guilty pleasure’? En
is dit je eerbetoon aan Matthews?
‘Het is nooit een guilty
pleasure geweest. Alleen maar trots! Jazeker, het is een tribute.’
Verdeelt DMB de mensen
nog steeds zoals het vroeger deed?
‘Misschien minder, maar ja, record nerds zijn echter meestal trieste losers. DMB is gewoon leuke muziek.’
Je ging duidelijk niet
voor de grote DMB-hits, maar voor een album dat nooit officieel werd
uitgebracht, tot zeven nummers ervan opnieuw werden opgenomen voor het album ‘Busted
Stuff’. Is dat waar je instapte als fan?
‘Dat was waar ik binnenkwam als fan én als “maffe persoon”. Het
zou te gemakkelijk zijn geweest om alleen maar de hits te doen.’
Zou je zeggen dat je
DMB's muziek 'ge-Ryley-fied' hebt? ‘Barman’ blijft waarschijnlijk het dichtst
bij het origineel.
‘Ik heb het zeker door mijn gekke ‘filet’ van muziek gehaald.’
Was het moeilijk om de
toestemming van de artiest te krijgen?
‘Het was vrij eenvoudig! Tamelijk saai verhaal, eerlijk
gezegd.’
Wat vond je idool DM
over het eindresultaat?
‘Het was een en al liefde.’
Ik heb begrepen dat je
DM nog nooit hebt ontmoet. Wil je hem nu ontmoeten?
‘Ik wil iedereen ontmoeten. En zeer zeker Dave!’
Trekken de fans uit beide kampen dit wel?
Wat denk je dat het
effect zal zijn op DMB-fans als ze jouw covers horen?
‘Ofwel woede of vreugde. Niets daar tussenin.’
En hoe zit dat met je
eigen fans?
‘Ik heb zo weinig fans. Ik vermoed dat ik ze vooral heb afgeschrikt.
Op dit punt waardeer ik iedereen die nog steeds in de race is.’
Laat je nieuwe album
nu een ander licht schijnen op de catalogus van DMB? Zullen de media er nu op
een andere manier naar luisteren?
‘Hoogstwaarschijnlijk niet. Ik vind het gewoon een leuk
eenmalig project.’
Ga je in de toekomst
soortgelijke (tribute) projecten ondernemen?
‘Ik heb geen plannen op dit moment om veel van dit soort
dingen te gaan doen.’
Zou je het leuk vinden
als DMB als een tegenprestatie jouw ‘Primrose Green’-album covert?
‘Primrose Green is
een vreselijke plaat waar niemand naar zou moeten luisteren, laat staan dat ze
het zouden moeten coveren.’
Misschien wel zijn grootste experiment tot dusverre
Hier houdt hij het bij. De man die doorgaans zeer uitvoerige gesprekken voert, laat het ditmaal bij oneliners, de ene keer wat serieuzer dan de andere. Hij laveert tussen ernst en luim. Hij trekt sowieso altijd zijn eigen plan. Dat hij nu DMB op het schild hijst, past precies bij de meestergitarist met de sterke hang naar experiment. Misschien is deze laatste plaat wel zijn grootste experiment tot dusverre. Morgen komt die uit via Dead Oceans. Check het zelf maar, of anders op 2 december in Paradiso Noord.
Tekst door: Robbert Tilli
Koop hierje kaarten voor Ryley Walker in Paradiso Noord op 2 december.