Tyler Childers met nieuw album ‘Country Squire’ op OIABM

De eerste single House Fire heb je vast al gehoord. Wij stonden hier gelijk in vuur en vlam. Een nieuw nummer van Tyler is altijd goed nieuws. De video is ook een hele mooie met dat dansje erin. De brandende akoestische gitaar aan het einde ervan is wat onheilspellend. Het kampvuur met Tyler is dan wel weer geruststellend. Hier heb je dan wel alvast één track in de productie van Sturgill met zijn vaste technicus David Ferguson. Dan krijg je meteen maar even een goed idee hoe de rest gaat klinken. Nou, geen zorgen, het klinkt weer fantastisch, the real deal.Bij de vorige gelegenheid, bij Purgatory in 2017 kregen we op verzoek een luisterlink naar het album toegezonden door het management. Dat zat er nu niet in, waarschijnlijk omdat de plaat via major label RCA de wereld in geschoten gaat worden.

Die single is het vijfde nummer op het album van negen tracks in totaal. Laten we gaan beginnen bij het begin. Het album van de ‘hardcore troubadour’ uit Kentucky trapt af met het lekker rockende titelnummer Country Squire. Het geeft je weer het gevoel alsof het 1986 is en Guitar Town van Steve Earle net uit is. Ja laat Tyler maar lekker op Steve’s troon gaan plaatsnemen. Dat is zijn niveau wel.

Maar het wordt nóg beter met de tweede track Bus Route. Er wordt nog ietsje harder gerockt. De tekst is een country classic in de dop. Het gaat erover hoe hij als tiener acht jaar lang vergeefs jacht op een meisje ‘in the same grade’ gemaakt. Plaats van handeling: in de schoolbus, terwijl chauffeur Ray een oogje in het zeil houdt via zijn achteruitkijkspiegel. Bij het minste of geringste zet hij je eruit. Dan op z’n zestiende als Tyler zijn eigen pick-up truck heeft en een heuse smooth talker is geworden, lukt het alsnog. Gelukkig merkt de vader van het meisje er niks van want die zou hem beslist een kopje kleiner hebben gemaakt.

This is where we dropped off the prettiest little girl.
Same grade as me.
I held onto hope for eight long years.
And by the time that I turned sixteen.
I wasn't awkward, I's a real smooth talker.
With my very own pickup truck.
I'd take her home and if her parents weren't around.
She'd bring me in and give me some.
Bring me in and give me some.

We kennen inmiddels drie tracks van het album dat is opgenomen in Butcher Shoppe in Nashville. En het verwondert ons nu al niets dat Hickman Holler Records het album heeft uitgelicentieerd aan RCA voor een wereldwijde release. Zoiets goeds mag niet langer onder de pet dan wel cowboyhoed blijven. Laten we verder gaan met Creeker, het derde nummer op de plaat. Die was nog niet vindbaar op een soundfile dat rondgaat op internet met allemaal onuitgebracht werk van Tyler. Maar op YouTube vind je het zo.

Het is zo’n typisch countrywalsje met een grote rol voor de gevoelig jammerende pedal steel. De krachtige stem van onze hoofdrolspeler maakt van dit tamelijk voorspelbare liedje toch een hele belevenis. Die vocalen maken het verschil. In het volgende nummer Gemini staat de fiddle centraal. Dit is in de geest van Whitehouse Road van zijn (officiële) debuutplaat Purgatory. Niet te versmaden dus.

Dan komen we bij de al genoemde single House Fire. Ach, voor de echte fans zijn deze nummers veelal road songs allang bekend. Die struinen altijd het internet af naar broodkruimels. Veelvuldig op die Hillbilly Highway mist hij natuurlijk zijn Senora May, zijn vrouw over wie hij al zo smartelijk zong op Purgatory. Welnu dat doet ie weer op het fijn voort galopperende Everloving Hand. Hij moet haar weer missen, want dit jaar staat ze op Take Root in Groningen, waar opvallend veel vrouwen staan deze keer en niet de minsten ook (o.a. Nikki Lane, Lera Lynn, Caroline Spence, Erin Rea, Brandi Carlisle en The Delines met Amy Boone). Zoals wij de plaat hier bijeensprokkelen zo kun je dus ook dit stel ‘sparen’, de man op OIABM en zijn lief op TR. Ook dan krijg je een goed beeld hoe het allemaal zit.

Luisteren wij intussen verder naar Peace of Mind, het zevende nummer van Country Squire. Het tempo zakt iets maar niet veel. Het gaat over ‘one of the wildest individuals turned family man’ zegt hij in de aankondiging van een akoestische versie die we ook nog vonden. De man die vroeger de ene na de andere pretsigaret rookte is een brave huisvader geworden met zorgen over z’n wilde dochter. Maar zodra die dan weer het huis uit is, nou jongens, dán maakt hij zijn glorieuze rentree tussen de bad boys.

He ain’t smoked no marijuana.
Since he got on with the railroad.
And he's been on with the railroad for a long and lonesome while.
But the day that he retires.
He will smoke himself to China.
He will leave behind his worries as he's racing through the sky.

All Yourn, de op een na laatste track is een vurige ballad waar Tyler het uiterste vergt van zichzelf. Dit zou weleens het nummer kunnen worden dat het meest gecoverd gaat worden in de toekomst. Want die kant zal het nu wel opgaan met Tyler Childers. Andere artiesten zullen nummers van hem willen gaan opnemen. Zijn naam moet gonzen in het wereldje van A&R-managers op zoek naar ‘dat ene liedje’. De laatste track Matthew zou zo van zijn soulmate Colter Wall kunnen zijn. Een waardig slot van een topalbum.

Een disclaimer is wel op zijn plaats: we zitten hier maar zo’n beetje te denken hoe die plaat gaat zijn. We hebben alle liedjes gevonden, ze tien keer gedraaid, maar dat zegt nog niets over het eindproduct. Op de single na moet Sturgill Simpsons productie er nog overheen gaan. Maar we hebben nu een goed idee van wat het gaat worden. Maar weet wel, dat onze voortijdige reconstructie van het album aan de hand van YouTube één ding duidelijk maakt: we gaan wat beleven daar op Once In A Blue Moon in augustus. Tegen die tijd zijn Tyler en band halverwege hun tour van ruim vijftig shows en lekker ingespeeld. En wij nu ook.

Tekst door: Robbert Tilli

Koop hier je kaarten voor Once In A Blue Moon in het Amsterdamse Bos op 25 augustus.

1. Country Squire
2. Bus Route
3. Creeker
4. Gemini
5. House Fire
6. Everloving Hand
7. Peace of Mind (andere versie dan hierboven)
8. All Yourn
9. Matthew