Gelukkig zijn ze terug uit hun sabbatsjaar en hoe. Trampled by Turtles, volgens velen de beste bluegrassband ter wereld, had het even gehad. Compleet sufgetoerd na hun vorige album Wild Animals ging het zestal even in retraite. Het eerste teken van leven kwam in 2017 met een soloalbum van zanger Dave Simonett in zijn Dead Man Winter-gedaante, niet direct de vrolijkste plaat want een echtscheidingsalbum. In hetzelfde jaar zagen de zes elkaar weer. Een nieuwe afleiding was gauw gevonden: de band zelf. Weer bij elkaar en spelen maar! De dood van held Tom Petty werkte als de katalysator. In no time was er het geïnspireerde achtste ‘terug naar af’-album Life is Good on the Open Road en een show in Paradiso Noord op 4 november.
Hiaat van Olympisch formaat
De band uit Duluth, Minnesota, bestaat nu zo’n 15 jaar. Stiekem leek er een eind aan te komen. Onbedoeld en onaangekondigd. Als je nu achteraf kijkt, zie je een gat van maar liefst een hele Olympische periode gapen tussen het laatste en op een na laatste album. Wild Animals dateert van 2014, Life is Good on the Open Road is van mei dit jaar. Wat is er gebeurd in die vier jaar? Eerst twee jaar toeren. Na afloop daarvan ging men uiteen zonder echt afspraken te maken over een eventueel vervolg. De druk moest even van de ketel. Frontman Dave Simonett bracht als Dead Man Winter in januari 2017 zijn echtscheidingsalbum Furnace uit. Geen bluegrass, dichter bij ‘gewone Americana’ en gitaarrock. Sterke plaat ook. Op zoek naar een welkom verzetje kwamen de bandleden na een jaartje toch weer eens samen in de herfst van dat jaar. Laat dat nou net samenvallen met de dag waarop Tom Petty stierf...
Live at The Palace Theatre, Saturday, May 5, 2018
De dood van Tom Petty als katalysator
De heren pakten hun instrumenten op en speelden Petty’s Wildflowers tijdens een goedbezochte live videostream op Facebook. De inspiratie was er meteen weer. De band was officieel weer samen. Nieuwe liedjes zouden snel volgen. De Pachyderm Studio op het platteland van Minnesota werd geboekt. De bedoeling was om ‘live in de studio’ te gaan opnemen. Te oordelen naar het eindresultaat, is men in die opzet geslaagd. Er zit een ongekende directheid in het bandgeluid. In feite is het back to basics, terug naar af. Niet voor niets heet een van de nieuwe songs Right Back Where We Started. Trampled by Turtles weet waaraan het begonnen is. Ze hebben het oude vuur hervonden en willen dat laten weten ook.
Wisselende tempi, altijd melodieus
De eerste single, tegelijk ook de openingstrack van het nieuwe album, barnstomper Kelly’s Bar hakt er direct in. Ryan Young laat zijn fiddle weer knallen als nooit tevoren. Dit is bluegrass op hoge snelheid zoals alleen de echte profs het kunnen. Daarna gaat het tempo omlaag in de volgende song We All Get Lonely, met uitblinkers cellist Eamonn McLain en mandolinespeler Erik Berry.
Kelly’s Bar
Nooit zomaar een bluegrassbandje geweest
De derde track is tweede single The Middle, waar het tempo naar middelhoog gaat. Beide tracks hebben een onontkoombare melodie. Trampled by Turtles is nooit zomaar een bluegrassbandje geweest.
The Middle
Het heilige vuur dooft nooit
Het speelplezier van de band straalt van alle twaalf songs af, maar vooral als het gas helemaal wordt opengedraaid, zoals bij Annihilate, wederom een floorfiller van jewelste. Echt gas terugnemen kunnen ze ook – het blijven schildpadden, nietwaar? - zoals bijvoorbeeld blijkt uit I’m Not There Anymore en het titelnummer Life is Good on the Open Road. In dat laatste nummer komen ook de tekstregels voor die we mogen opvatten als het credo voor de teruggekeerde band:
Life is good on the open road.
We’re closer now than we’ll ever know.
The light inside you comes and goes but it never really goes out.
We All Get Lonely
Onmiskenbaar hoge popfactor
Net als de rootscollega’s van Old Crow Medicine Show onderscheiden Trampled by Turtles zich door hun gevoel voor melodie. Er zit vergeleken met veel ‘gewone’ bluegrass bands een grote ‘popfactor’ in hun muziek. Niet die standaard traditionele liedjes met altijd dezelfde melodie en akkoordenschema’s – die doen ze tóch wel, daar niet van – maar een weidser, groter geluid dat verder rijkt dan de horizon van het platteland. Er mag best in de verte een skyline te zien zijn van de een of andere city. Daar doen ze niet moeilijk over. Het zou kunnen dat hun populariteit daarom zo groot is. Hun songs trekken met het grootste gemak miljoenen streams op Spotify. In Amerika spelen ze in grote zalen en sporthallen. Blij dat wij het hier nog overzichtelijk kunnen houden met een optreden in Paradiso Noord op 4 november.
Tekst door: Robbert Tilli
Koop hier je kaarten voor Trampled by Turtles in Paradiso Noord op 4 november.