Degenen die aanwezig waren bij London Calling in 2019 herinneren zich zeker het legendarische optreden van de Ierse band The Murder Capital. Slechts twee maanden nadat hun debuutalbum ‘When I Have Fears’ uitkwam, zette de band de Grote Zaal zo op zijn kop dat zelfs de zanger het publiek in dook om te genieten van de moshpit. We zijn een pandemie verder en de band keert terug met een nieuw album en een solo-optreden in Paradiso. Genoeg om over bij te praten met zanger James McGovern en drummer Diarmuid Brennan.
"Door samen te blijven spelen tijdens de pandemie, zijn we elkaar veel meer gaan vertrouwen"
Laten we beginnen met een makkelijke vraag. Hoe is het? Hoe is de tour?
James: We hebben een akoestische instore tour gedaan, de week dat het nieuwe album uitkwam. Inmiddels hebben we de eerste show van onze full on elektrische tour gespeeld voor Independent Venue Week in Engeland. Morgen hebben we weer een show in Antwerpen.
Diarmuid: We hebben voor het eerst nummers van het nieuwe album gespeeld. We hebben een moeilijke tijd gehad door corona; we zaten midden in onze eerste tour toen de pandemie uitbrak. We zaten in Amerika en moesten na twee dagen terug. We moesten schrijven terwijl de toekomst erg onzeker was. Door samen te blijven spelen, zijn we elkaar veel meer gaan vertrouwen. Het album is het resultaat daarvan. We konden de nummers niet eerder live spelen, dus we moesten echt puur op ons eigen oordeel vertrouwen. Het is geweldig dat mensen enthousiast zijn om het live te zien. Gisteren, bijvoorbeeld, was er iemand de alle teksten kende, het was ongelooflijk om te zien. Hij moet met zijn record sleeve de teksten hebben ingestudeerd. Ik ken niet eens alle teksten!
Jullie hebben over twee weken een show in Paradiso. Vorige keer dat jullie er waren, was tijdens London Calling. Hoe was het voor jullie om daar te staan?
James: Dat was een van onze favoriete shows ooit, echt waar! We praten er nog vaak over. De zaal was geweldig en om terug te komen met een, volgens ons, nog betere show is echt heel opwindend.
Diarmuid: Het was natuurlijk onderdeel van een festival, er speelde nog een band na ons maar door de reacties van het publiek voelde het echt als onze show. Dat heb je niet altijd op festivals, je probeert jezelf soms te bewijzen maar de energie daar was erg goed en het gebouw was prachtig.
The Murder Capital
Return My Head
Een periode van groei
Jullie debuutalbum ontving links en rechts vijfsterren recensies, dus de lat voor jullie volgende album lag erg hoog. Vonden jullie dat moeilijk tijdens het schrijven van Gigi’s Recovery?
James: We hadden sinds het begin allemaal verschillende creatieve uitdagingen maar we wilden allemaal veranderen, wat ons echt hielp beter te worden. Toen we begonnen met het schrijven van Gigi’s Recovery leek het of ieder van ons een andere kant op wilde, maar het kristalliseerde uit tot een geheel. We moesten echt de tijd nemen om opnieuw te groeperen en vasthouden aan de routine van samen spelen om er achter te komen wat de ander probeerde over te brengen.
Dus jullie moesten echt ruimte maken voor elkaars ideeën?
James: Ja, we maakten in het begin helemaal geen ruimte voor elkaars ideeën en we moesten steeds meer naar elkaar toe groeien. Het was sowieso echt een periode van groeien; om een album in samenwerking met elkaar te maken, moet je in staat zijn om te veranderen.
Schreven jullie veel samen of kwam jullie met individuele ideeën de studio in?
James: We schreven altijd samen maar het waren de drie maanden dat we in lockdown zaten, dat we allemaal verschillende interesses kregen. Het was de eerste keer dat we elkaar een langere periode niet gezien hadden, dus we zaten niet echt meer op één lijn.
Diarmuid: En ik denk dat we allemaal met onze eigen problemen zaten, wat druk zette op het proces. We moesten echt elke dag samenkomen, om daar doorheen te komen. En we konden niet het niet delen met anderen, dus we moesten echt leren om elkaar te vertrouwen. Er is een moment tijdens het opnemen van demo’s, dat je gaat twijfelen maar we moesten gewoon vertrouwen dat we op het goede pad zaten. Als we er nu, twee jaar later op terug kijken, dan is het volkomen logisch.
The Murder Capital
The Stars Will Leave Their Stage
Het bevrijdende van introspectie
Dit album klinkt best anders dan jullie debuutalbum. Wat waren de invloeden van dit album?
James: Ik herinner me alleen dat ik veel liefdesgedichten las van Paul Eluard maar ik denk dat alles je beïnvloedt. Ik vind het moeilijk om een lijn te trekken tussen wat ik consumeer en de invloed daarvan op de muziek of teksten, want ik refereer niet echt daaraan terwijl ik werk. We brengen sowieso niet vaak referenties de studio in. Het is een collage van wat we individueel en samen lazen of keken en het is niet echt logisch voor me maar toch is het album er nu dan.
Jullie worden vaak vergeleken met Ierse post-punk bands, zoals Fontaines D.C.. Denken jullie dat Ierland en de muziekscene daar invloed heeft gehad op jullie?
James: Iemand zei laatst wat moois tegen mij. Hij zei dat het lijkt dat Ierse kunstenaars inspiratie halen uit een put van emoties, die inherent en instinctief diep zijn. Ik ben het daar denk ik wel mee eens. Ik weet niet waar het door komt, misschien zijn het residuen van catholic quilt of post-kolonialisme.
Diarmuid: Dat is gewoon hoe we zijn, een emotioneel stel.
James: Ja maar dat is ook goed. Om blijheid te ervaren moet je verdriet en moeite begrijpen. Ik denk dat dat is waarom veel muziekluisteraars graag luisteren naar wat zwaardere onderwerpen, want het is een manier van persoonlijke ontdekking. Dat vind ik het mooiste aan kunst, dat je wat over jezelf ontdekt.
Ik denk dat je voor mij net Gigi’s Recovery perfect omschreven hebt. Is dat ook wat het album voor jullie betekent?
Diarmuid: Introspectie is een groot deel van het album maar dat betekent niet dat dat altijd iets pijnlijks moet zijn, het kan juist ook iets heel bevrijdends zijn. Het is iets wat definiërend is. Nu het nieuwe album uit is, geeft het een hele nieuwe context aan ons eerste album. Ik kan nu terugkijken naar ons als band en ervan leren. En zelfs terugkomend op Ierland, er is veel humor komen kijken bij het schrijven van dit album. Dat vind ik echt belangrijk; humor en verdriet gaan hand in hand.
Heeft het live spelen van het album de betekenis van het album voor jullie veranderd?
James: Het is denk ik wel een goede manier om te testen hoe goed de teksten geschreven zijn. Toen we gisteren speelden, klonken de teksten voor mij heel anders. Ik bekeek ze vanuit andere perspectieven. Dat is ook hoe het hoort te zijn; als ik steeds weer dezelfde betekenis hoor, dan is het dead in the water. Het hoort anders te zijn, afhankelijk van hoe je je die dag voelt.
Het lijkt me ook fijner voor het publiek, dat ze zelf betekenis kunnen geven.
James: Jazeker! Als er iets met je gebeurt of iets verandert in je omgeving, hoop ik dat de teksten meebewegen en een ander perspectief bieden.
Ik heb veel zin om het live te zien!
Diarmuid: We kunnen niet wachten om weer in Paradiso te spelen!
Op dinsdag 14 februari treedt The Murder Capital op in Paradiso. De laatste tickets zijn nu verkrijgbaar via de website.
Tekst: Puck Stoelinga
