Programma
Nieuwsoverzicht

The Brother Brothers zingen samen zoals alleen tweelingen dat kunnen

12 februari, 2019

The Brother Brothers 2019

Hoe vaak zou het hier al zijn geschreven, dat broers en zussen, maar zeker eeneiige tweelingen de perfecte harmonieën zingen? Dat zal niet anders zijn bij folkduo The Brother Brothers, de volkomen identieke tweeling David and Adam Moss. Hoe vaak lees je ook te pas en te onpas of bij gebrek aan betere voorbeelden in dit verband de namen van beroemde vocale duo’s als The Everly Brothers of Simon & Garfunkel, die niet eens broers zijn? Laten we je dan dit vertellen: hier krijg je twee Paul Simons. Dat is toch net even wat anders. Hun debuutalbum Some People I Know is een prachtige brug over troebel water in dit tijdsgewricht. Je kunt gewoon de pont nemen over ’t IJ voor hun show op 21 maart in Paradiso Noord.

Bijval van collega-muzikanten

Alsof ze zelf direct willen afrekenen met al die namencombinaties van broers uit de pophistorie – het zijn er ook zo ontzettend veel – komen ze met de tamelijk vreemde naam The Brother Brothers. Klinkt als ‘muzikanten-muzikanten’. Laat dat laatste nog kloppen ook. Behalve van de pers krijgen ze ook de mooiste bijval van collega muzikanten als Sara Jarosz van I’m With Her (over een maandje weer in Paradiso) en Mark Simos (Allison Krauss, Del McCoury). Neem maar van ons aan, dat als zij zeggen dat we hier te maken hebben met de perfecte harmonieën, dat het dan zo is. Als je op je eigen oren durft te vertrouwen, dan weet je het zelf natuurlijk ook wel. Maar zo’n Jarosz, zelf begenadigd in het zingen van harmonies, daar luisteren we wel naar, als zij het zegt. Dan geldt het ineens als een voldongen feit.

Alles klopt eraan

Dat debuut is een schot in de roos. Alles klopt eraan. De ‘bruvvas’ zingen niet alleen mooi samen, ze schrijven ook de aller fraaiste liedjes, die prachtig spaarzaam gearrangeerd zijn. Er zit een laagje melancholie om hun muziek heen, dat het niet te versmaden maakt. Anders dan onze eigen favoriete tweeling, de gebroeders Arnout en Sander Brinks van Tangarine, schrijven ze niet gezamenlijk. Nee, elk schrijft individueel, waarna ze er samen op duiken.

Er staat één cover op: Sam Bridges van Buck Meek, die afgelopen zomer nog op een Sugar Mountain-middag stond. In al die liedjes geeft het tweetal blijk van een groot inlevingsvermogen in de personages waar ze over zingen. Daar schijnt de titel van de plaat Some People I Know ook op te zinspelen. Albumopener Mary Ann is van de hand van David en handelt over een vriendin die leed aan een zware depressie. Die medemenselijkheid voelt direct oprecht aan.

Hoe vaak zou het hier al zijn geschreven, dat broers en zussen, maar zeker eeneiige tweelingen de perfecte harmonieën zingen?

Mary Ann

De klankkleur van Paul Simons stem

Track nummer 2 Banjo Song is geschreven door Adam en gaat over een iemand die zijn muziekinstrument in de wilgen hangt na een vervelende breakup. Hij speelt er banjo bij, terwijl hij doorgaans de fiddle in zijn nek zet. Broer David is verantwoordelijk voor gitaar en cello op het door Robin MacMillan geproduceerde album. De opnames daarvan vonden plaats in thuisstad New York, hetgeen de connotaties van Simon & Carmiggelt – zoals lollige hippies ze destijds regelmatig noemden – nog versterkt.

Ik hoor vooral de klankkleur van Paul Simons stem. Luister eens naar Red And Gold, blimey, echt sprekend! Teruggrijpend op eerdere Sugar Mountain blogs op deze pagina’s, schieten de namen van Cactus Blossoms, Secret Sisters (geen tweelingen) en het al genoemde Tangarine me door het hoofd. Dat zijn tijdgenoten die dezelfde passie aan de dag leggen voor harmonieën. Echt heel erg mooi dit album.

Hoe vaak zou het hier al zijn geschreven, dat broers en zussen, maar zeker eeneiige tweelingen de perfecte harmonieën zingen?

Red And Gold - Studio Trad Live Version

Folkpop, bluegrass en klezmer

Het merendeel van de tracks is folkpop met af en toe een interessant muzikaal uitstapje. In het met Rosie Tucker geschreven Ocean’s Daughter passen ze klezmer toe in hun muziek, hetgeen goed werkt. Ook afwijkend is de track In The Nighttime, bluegrass, en Trampled by Turtles-achtig goed. Deze broers kunnen echt wel wat. De teksten blijven beeldend door het hele album heen. In The Gambler kun je je de ouwe gokker in de Atlantic City casino’s er zo bij voorstellen. Daar hoeft geen roulettetafel of een pak kaarten bij.

Speel de track Frankie en wie weet gaat Frenkie de Jong weer eens een bal goed raken, hetgeen niet meer voorgevallen is sinds zijn transfer naar Barcelona. Okay, toegegeven, nu slaat mijn fantasie op hol. In werkelijkheid gaat het over een kleine gemeenschap, die langzaam maar zeker uit elkaar dreigt te vallen onder de druk van een groeiende hebzucht. Mmm, een bekend gegeven in de voetballerij eigenlijk…, misschien klopt mijn aanvankelijke interpretatie alsnog. Alle gekkigheid op een stokje, ik wil maar zeggen: dit is een album waar je niet snel op uitgeluisterd bent. Er zit zoveel in, ook ruimte voor een eigen invulling.

Hoe vaak zou het hier al zijn geschreven, dat broers en zussen, maar zeker eeneiige tweelingen de perfecte harmonieën zingen?

Frankie

Ode aan vriendschap

De track Colorado is en een ode aan de vriendschappen die het tweetal heeft gesloten on the road, solo of als duo. Je zult je hun vrienden wanen bij hun show in Paradiso Noord op 21 maart.

Tekst door: Robbert Tilli
Foto door: Erika Kapin

Koop hier je kaarten voor The Brother Brothers op 21 maart in Paradiso Noord.