Ambassadeur Eddie Aarts schreef voor Sugar Mountain een aanbeveling over Slaid Cleaves, die met Ghost On The Car Radio een nóg persoonlijker plaat toevoegt aan zijn toch al mooie rijtje albums. Op zondagmiddag 15 oktober zal hij in Paradiso het weekend een gloedvol einde gaan bezorgen.
Voormalige Rounder-artiesten minder frequent hier
In 2010 werd het gerenommeerde, onafhankelijke Amerikaanse ‘rootslabel’ Rounder Records verkocht en daarmee brak voor veel artiesten die er hun platen uitbrachten een onzekere tijd aan, ook voor Slaid Cleaves. Zoals wel vaker wanneer zo’n maatschappij in handen van een grotere speler op de markt komt pikt men allereerst de krenten uit de pap en heeft het overige deel van de catalogus een lagere prioriteit.
Ook een flink deel van de artiesten van Rounder en op specifieke muziekgenres gewijde sublabels als Bullseye (blues), Heartbeat (reggae) en Philo (folk en singer-songwriters) zag zich min of meer genoodzaakt elders onderdak te zoeken. Vooral hier, in Europa, verdween een deel van hen min of meer van de radar. Niet langer waren hun platen hier als vanzelfsprekend verkrijgbaar via de uitstekende distributiekanalen van Continental Record Services in Andelst. En wegens het wegvallen van inspanningen door datzelfde bedrijf waren de Rounder-artiesten ook niet langer frequente en geziene gasten op de Nederlandse muziekpodia.
Allesbehalve oppervlakkige miniatuurtjes
Naast onder meer Nanci Griffith, Lynn Myles, Ray Wylie Hubbard en David Olney was Slaid Cleaves beslist een van de sympathiekste artiesten uit de Philo-stal. Het zal velen goed gedaan hebben te zien dat de in Maine opgegroeide maar als sinds jaar en dag vanuit Americana-mekka Austin opererende Cleaves zijn weg naar de platenwinkels en podia hier toch nog zo nu en dan weet te vinden. Terecht, want hoewel zijn prettige, immer jeugdige stemgeluid op het eerste gehoor wellicht minder impact heeft dan dat van ruiger gevooisde collega’s (die er geregeld een vergelijkbaar imago op nahouden), zijn Slaid’s songs doorleefde en allesbehalve oppervlakkige miniatuurtjes.
Vooral met de albums Broke Down (2000) en het iets steviger, door Gurf Morlix geproduceerde Wishbones (2004) schaarde hij zich onder de beste singer-songwriters van Texas. Zijn werk wordt niet zelden bevolkt door de sukkelaars en eenvoudige lieden van deze wereld, waarbij de uitmuntende songsmid Cleaves ervoor waakt eenvormigheid een kans te geven. Zo is het leven van de hoofdpersoon uit het sublieme, met collega Rod Picott geschreven, titelnummer van Broke Down oprecht een behoorlijk tranendal. In andere gevallen gloort juist hoop (One Good Year) of resulteert een messcherp stukje zelfkennis van een personage juist in een hilarisch nummer als (live favoriet) Horses.
Broke Down
Nóg persoonlijker karakter
Slaid’s onlangs verschenen album Ghost On The Car Radio voegt zich moeiteloos bij zijn innemende eerdere werk en onderscheidt zich daarvan zelfs omdat het deels een nóg persoonlijker karakter heeft. Het overlijden van Cleaves’ vader heeft hoorbaar zijn weerslag op een deel van de nummers. De aandachtige luisteraar kan ook niet ontgaan hoe kleine en grote toestanden die zijn landgenoten én de wereld om hen heen momenteel bezighouden Cleaves nog altijd inspireren nummers van ambachtelijke kwaliteit te schrijven en ten gehore te brengen
Drunken Barber's Hand
Een gloedvol slot aan het herfstweekend
Op zondagmiddag 15 oktober eindigt Slaid Cleaves voor het eerst sinds enkele jaren weer een rondje langs diverse Americana-minnende Nederlandse zalen in Paradiso. Eerder behaalde resultaten garanderen ook nu niets voor de toekomst. Maar wie graag een gloedvol slot aan zijn of haar herfstweekend geeft, maakt vanaf 16.00 uur in de bovenzaal (met wellicht aansluitend een etentje in de nabijheid) van Paradiso alle kans.
Tekst door: Eddie Aarts
Koop hier je kaarten voor Slaid Cleaves op 15 oktober.