Programma
Nieuwsoverzicht

Sean McConnell beroert de ziel met Bijbelse motieven

16 januari, 2020

Sean Mc Connell 2019

De laagdrempeligheid bij het maken van plaatopnames wordt alsmaar opvallender. Niet alleen in dance maar ook in Americana wordt steeds meer muziek thuis opgenomen. Secondhand Smoke van folkpop singer-songwriter Sean McConnell is thuisgemaakt maar allesbehalve ‘huisvlijt’. In zijn homestudio in Nashville heeft hij zo’n beetje alles zelf gedaan. Tien van de dertien nummers geheel alleen geschreven en de meeste instrumenten zelf ingespeeld, behalve de strijkers en het gospelachtergrondkoortje. De zelfgeproduceerde plaat klinkt duur. Hier geen rammelende koffiekopjes en schoteltjes maar een puntgaaf geluid. Tekstueel heeft hij bijzondere invalshoeken waarin vaak Bijbelse motieven worden vertaald naar herkenbare situaties uit het moderne dagelijkse leven. Op 15 februari staat hij solo in de Tuinzaal. Collega Garrison Starr doet het voorprogramma

Wat doet ie daar toch?

‘What’s he building in there?’ vroeg Tom Waits zich af over een buurman die geluiden voortbracht die hij niet geheel kon thuisbrengen. Het zou me niets verbazen als de buren van Sean McConnell zich hetzelfde afvroegen. Hoe kun je thuis zo’n goede plaat maken als Secondhand Smoke (Big Picnic Records, 2019), als er bijna nooit iemand langskomt voor hulp? Okay een paar strijkers, een verdwaalde pianist en niet te vergeten gospeltrio The McCrary Sisters voor achtergrondvocalen op Shaky Bridges, een van de prijsnummers. Hier kan het DIY-stempel op, maar laat asjeblieft alle connotaties met prutswerk varen

De laagdrempeligheid bij het maken van plaatopnames wordt alsmaar opvallender.

Shaky Bridges feat. The McCrary Sisters | Live

Enorm portfolio op jonge leeftijd

Op zijn vijfendertigste heeft hij al tien albums en 3EP’s uit. Hij is ook verrekte vroeg begonnen. Zijn eerste album maakte hij al op zijn vijftiende. Tot aan zijn gelijknamige album uit 2016 deed hij alles helemaal zelf. Vanaf dan ‘accepteert’ hij wel enige hulp van buitenaf, zoals bijvoorbeeld promowerk door een label. Al die ‘zelfdoenerij’ heeft hij opgedaan via zijn ouders die ook profmuzikant waren. Geboren in Massachusetts is hij via Georgia nu dan in Nashville terechtgekomen.

Dat is thuiskomen voor songwriters. Hij heeft ook heel wat voor anderen geschreven. Zijn commerciële doorbraak kwam in 2017 met de door hem meegeschreven powerballad Mercy van popcountryartiest Brett Young. Maar hij schrijft net zo goed voor Sugar Mountain-favoriet Buddy Miller. Voor wie niet eigenlijk? Maar hier concentreren we even op de muziek die hij voor eigen rekening heeft gemaakt.

De laagdrempeligheid bij het maken van plaatopnames wordt alsmaar opvallender.

Here We Go

Tekstdichter van formaat

Behalve multi-instrumentalist en producer is de man een tekstdichter van formaat. Hij stelt de levensvragen, maar weet naarmate hij ouder wordt dat je de antwoorden daarop vaak toch niet kan krijgen. Maar het zet de luisteraar wel aan het denken. Je herkent dingen uit je eigen leven, omdat hij van die slimme invalshoeken gebruikt. De man schrijft teksten waarvoor je de bijbel op het nachtkastje in je hotelkamer moet raadplegen. Je hoeft heus niet zelf per se gelovig te zijn om deze teksten op waarde te kunnen schatten.

In de popfolktrack I Could Have Been An Angel zet hij Jezus en de duivel veertig (!) dagen bij elkaar. Beëlzebub legt uit dat het de omstandigheden zijn die hem zo hebben gemaakt. Zo gaat het ook met ons gewone stervelingen. De omstandigheden spelen een grote rol in hoe we uiteindelijk worden.

Jesus and the Devil spent forty days
Trying to figure out how they got this way
Talkin' about how you fall from grace
In the first place

Devil said ‘I didn't ask for this
Yeah, I'm not some kind of masochist
Nobody plans to be an anarchist
Oh, and if I could change.’

[…]

Give me what you got and please don't run.
I really don't want to hurt no one.
Just put in the bag and drop the gun.
Nice and slow".

The clerk said ‘Take anything you need.
Just give me one thing before you leave.
Tell me how a man becomes a thief.
I gotta know.’

De laagdrempeligheid bij het maken van plaatopnames wordt alsmaar opvallender.

I Could Have Been An Angel

De duivel en de engelen

De duivel en de engelen horen we nogmaals langskomen in The Devil’s Ball. Stevige gitaar leidt het nummer Rest My Head in. En wie duikt daar op in de tekst? Juist ja, Judas, de apostel die Jezus verried. Ook dat wordt weer betrokken op ons. Nergens een plekje om eventjes ons hoofd te laten rusten. Wie even wil bijkomen na al dat zware gedoe luistert maar even naar het ultra catchy popnummer Here We Go.

De laagdrempeligheid bij het maken van plaatopnames wordt alsmaar opvallender.

Rest My Head | Live

Pijnlijke stiltes in vader-zoonrelatie

Ondanks alle Bijbelse referenties is het vader zoon-nummer Secondhand Smoke, het titelnummer, misschien wel het aangrijpendst qua dichtkunst. Sean neemt ons mee naar zijn jeugd als jochie bij zijn vader in de auto waar hij diens verhalen aanhoort in een almaar verder uitdijende sigarettenrookwolk.

Ineens zitten we jaren later weer in die auto. McConnell junior is inmiddels volwassen geworden. Er vallen pijnlijke stiltes tussen die twee. De bijzonder goed passende slidegitaar gaat door merg en been. Het is vast niet de enige vader-zoonrelatie die zo verloopt. Er valt een hoop troost uit te putten.

When I put my leather wallet on the dash.
When the radio plays Crosby, Stills & Nash.
When I'm laughing til I'm crying at a joke.
When I smell the scent of secondhand smoke.

I go right back riding shotgun in a gold sedan.
Nineteen eighty-something, me and my old man.
The crinkle of the cellophane.
The crackle of tobacco flame.
The stories that he told me as he held it in his hand.

We met up in New York City yesterday.
We had seven years of things we had to say.
He had seven years of silence on his face.
I tried seven, eight times, seven, to erase.

De laagdrempeligheid bij het maken van plaatopnames wordt alsmaar opvallender.

Secondhand Smoke

Mooie zangstem

Muziek en teksten passen steeds heel goed bij elkaar qua ambiance. Gaat het tempo wat omhoog, dan komt soms de gedachte op aan Jason Isbell. Zijn stem heeft wat van Sam Outlaw. Hij zingt minstens zo mooi en gevoelig. Op 15 februari komt hij solo in de Tuinzaal deze bijzondere sfeer overdragen.

Tekst door: Robbert Tilli

Koop hier je kaarten voor Sean McConnell en Garrison Starr in de Tuinzaal op 15 februari.