De tekst van de Jimmy Reed blues classic Bright Lights, Big City uit 1961 zou zomaar op Mitch Rivers kunnen slaan. Je hoeft de vrouwelijke hoofdpersoon alleen maar te vervangen voor de getalenteerde singer-songwriter. De Grote Stad bracht ook hem lichtelijk in de war. Hij verhuisde van Rotterdam naar Haarlem en zijn hoofd kwam weer tot rust. Zijn debuutalbum Restless Soul, Heartless City, dat in oktober uitkwam op V2, is het relaas van Rivers’ tijd als rusteloze ziel in de nietsontziende metropool. Op 1 februari staat hij met Willie Watson op ‘OIABM x Sugar Mountain’ in de Tuinzaal van Paradiso Noord.
Onrust als inspiratie voor mooie muziek
Mitch Rivers klinkt geweldig als artiestennaam, maar hij is er zo goed als mee geboren. Hij hoefde alleen maar de j in zijn achternaam Rijvers ervoor te schrappen. Om tot zielenrust te komen had hij meer nodig dan zo’n eenvoudige eliminatie. Dat levert altijd inspiratie voor mooie muziek op. Debuutalbum Restless Soul, Heartless City is beter dan ‘40 years on the couch’, bij de een of andere shrink welteverstaan. De muziek is tot stand gekomen in een woelige periode in Rivers leven. In Haarlem beleeft hij zijn herwonnen rust en spreekt hij met Sugar Mountain over de laatste ontwikkelingen rondom zijn persoon.
Hoop gebeurd sinds de opnames
‘Er is een hoop gebeurd sinds ik die plaat heb opgenomen,’ zegt Mitch. ‘Voor mij voelt die plaat bijna als “oud” aan. Die opnames dateren van alweer twee jaar geleden. Ik heb inmiddels een nieuwe band en ben alweer volop aan het experimenteren met nieuwe dingen.’ Hier spreekt iemand die brandt van de ambitie. In die zin is hij nog steeds een rusteloze ziel, maar heel wat minder letterlijk dan voorheen.
Easy Way Out
Op zoek naar zijn ultieme eigen stijl
‘Ik ben nog steeds op zoek naar mijn ultieme eigen stijl,’ legt hij uit. Mijn debuutplaat is vooral Americana, soul en folk. Ik zit er nu andere dingen in te verwerken, zoals modernere soul, die hiphopdrumsound die Tame Impala ook inpast in hun muziek en verder psychedelica, zoals bij mijn vroegere band Joe Madman & The Sidewalkers.’ Dat debuut is evenals zijn titelloze EP uit 2016 opgenomen bij Sugar Mountain-favoriet Pablo van de Poel (DeWolff) in diens Electrosaurus Studio en ademt diens ‘vintage approach’. Nu doet hij het zelf en opereert hij vanuit zijn Haarlemse studio. Maar dat is toekomstmuziek. Eerst maar eens terug naar Restless Soul, Heartless City.
Reconsider Me
Er is niets kunstmatigs aan
De muziek is analoog opgenomen. De teksten zijn al even ‘eerlijk’. Muziek en woorden zijn als het ware allebei uit het leven gegrepen. Er is niets kunstmatigs aan. Je voelt de emoties in een mooie open sound. De verhuiswagen moest nog vertrekken vanuit Rotterdam naar Haarlem, zullen we maar zeggen. ‘Ik ben niet per se tegen Rotterdam hoor,’ verzekert Mitch, die niks wil weten van een 010-020-vete. ‘Maar het is het stadsleven dat ik niet trek. Haarlem heeft toch meer de gemoedelijkheid van een dorp. Oorspronkelijk kom ik uit Alphen a/d Rijn. Daarvandaan is de stap naar Haarlem niet zo groot.’ 023 als medicijn. Tegen de chaos van de Grote Stad. ‘Ik was hels in m’n hoofd. Ik ben nu meer in balans.’
‘OIABM x Sugar Mountain’
Nu hij weer lekker in z’n vel zit, kan hij doorgaan met zíjn queeste naar zijn ultieme eigen stijl, waarin hij tegenwoordig ook digitale opnametechnieken en synthesizers toelaat. Voorlopig moeten we het doen met die prachtige ‘ouderwetse’ Americana-plaat waarmee hij nu aan het toeren is. Op 1 februari staat hij als double headliner met Wille Watson in de Tuinzaal in Paradiso Noord op het programma ‘OIABM x Sugar Mountain’. Tegelijkertijd staan in de andere zaal Caamp en Andy Jenkins. Bezoekers van het ene concert hebben ook toegang tot het andere. Vier voor de prijs van een dus. Mooi aanbod toch?
Tekst door: Robbert Tilli
Koop hierje kaarten voor Mitch Rivers @ ‘OIABM x Sugar Mountain’ in de Tuinzaal op 1 februari.