In het afgelopen weekend toen de halve Nederlandse muziekindustrie op weg was naar South by South West (SXSW) in Austin, Texas, is Michael de Jong (73) in zijn slaap overleden. Alsof de SXSW-pionier zorgvuldig zijn moment om te sterven had gekozen. Als bluesman/singer-songwriter had hij iedereen de weg kunnen wijzen op het evenement dat oorspronkelijk voornamelijk een Americana-festival was. Hij stond er al (in 1999 en later nog tweemaal), toen iedereen nog hardop verklaarde dat het niets voor Nederlanders was. Daar trok hij zich als eigenwijze Fries met Baskische roots, die in Amerika was opgegroeid zich natuurlijk geen bal van aan. Spelen in Austin was zijn natuurlijke habitat.
Gespeeld met de groten der aarde
De Jong had voor hij in eigen land opviel al met heel wat groten het podium mogen delen, onder anderen met John Lee Hooker, Jimmy Reed en Albert King. Pas in 1994 was hij na vele omzwervingen ‘terug in Nederland’ en hier actief als soloartiest. Dordrecht werd zijn nieuwe standplaats.
I Hurt Myself - Induction at Dutch Blues Hall of Fame 2017
Enorm productief
Nadat bij hem omstreeks 1992 de diagnose van het HIV virus werd gesteld, bleek hij plots een bijzonder productief leven als songwriter te krijgen. Zijn discografie was op dat moment bijna verwaarloosbaar klein. Hij had pas één schamel album uit van ruim tien jaar eerder. Toen de dood hem daadwerkelijk op de hielen bleek te zitten, maakte hij ineens nog eens 18 (!) albums, waarvan ‘Requiem For The Lonely’ uit 2016 zijn laatste was. Met De Jong is een groot Americana-artiest heengegaan, die ook regelmatig in Paradiso heeft gestaan. Hij was een typische Sugar Mountain-artiest, die ook onder die vlag nog in Paradiso heeft opgetreden, in september 2016. In 2017 werd hij opgenomen in The Dutch Blues Hall of Fame.
De crematieplechtigheid van Michael de Jong zal in kleine kring plaatsvinden, zo valt te lezen op zijn website.