Een van de leukste dingen van op reis gaan is ter plekke plaatjes en CDs zoeken. Dus als je in Vietnam op vakantie bent, dan zoek je blogjes op, mail je mensen als Mark Gergis van Porest – die door een vriend die wist dat hij in Hanoi woont was getipt – en stel je google maps in zodat je niet verdwaalt. Maar muziek vinden bleek nog niet mee te vallen, Vietnam is veel verder met mobiele telefonie en mobiel internet dan wij, wie koopt er überhaupt nog CDs, laat staan platen, in dit land?
Van het gevonden blogje van een Australische cratedigger bleken de twee plekken in Hanoi al niet meer te bestaan. Wel een tweetal andere; met van die fantastische bakken vol gebrande CD’s die dan in ‘echte’ verpakkingen voor origineel moeten doorgaan. Wat kan je doen? Op de hoes afgaan, zo leerde mij de ervaring.
In Saigon – de commerciële hoofdstad – was het al niet veel beter. Nadat ik bij drie privé personen had aangebeld in de verwachting achter die deur dan eindelijk een platenhandelaar te treffen – en waar bij de laatste een net onder de douche vandaan gestapt schoolmeisje haar Engels kon oefenen voordat ze zei: Not here! – gaf ik die zoektocht op.
Wat me nog restte: de antiekmarkt waar, zo ging het gerucht, ook nog wel eens originele plaatjes van de GI Joe’s te koop lagen. En daar zat ik dan te graaien in een stofnest. Met ineens les Chackachas (je weet wel, van Jungle Fever) in mijn handen. Alleen, ik kwam toch echt voor Vietnamese muziek. En dus kocht ik uiteindelijk Nuong Dung, Ha Van en Che Linh. Die eerste, althans haar dubbel CD “Con nhan trang go chong” is fantastisch. Of deze youtube playlist recht doet aan de opnames van de CD, dat weet ik niet – zoveel youtube clips kijk ik niet. Wél weet ik dat de CD me erg doet denken aan die fantastische compilatie van Sublime Frequencies en dat die playlist dus een benoeming op dit blog verdient.
Door Friso Wiersum