Nothing Special: Will Sheff is liever een gelukkige nobody - Interview

De pandemie en alle beperkingen die daarmee samenhingen hadden daar ook mee te maken. “Ik hou mezelf graag voor dat ik het anders ook zo gedaan zou hebben, maar ik realiseer dat de omstandigheden wel voor een excuus zorgden het ook te doen. Als zelfstandig muzikant, voel je toch ook altijd een soort verantwoordelijkheid om voortdurend met content op de proppen te komen. Of dat nu is om je eigen ego te blijven voeden en vooral niet uit de picture te verdwijnen, of om te zorgen dat er daadwerkelijk brood op de plank komt.

In een berucht interview zei Spotify-baas Daniel Ek zoiets als: ‘Artiesten moeten niet verwachten dat ze eens in de drie jaar iets kunnen uitbrengen en toch geld verdienen’. Die verheven wijsheid voerde hij aan als excuus voor een problematische stand van zaken die hij zelf hielp creëren. Elke zelfstandige ‘maker’ van dingen kent het gevoel dat de wereld je voortdurend achter de vodden zit, dat elk moment iemand de graantjes voor je neus kan wegpikken. Een van de weinige voordelen van de pandemie was dat díe druk even minder was. En dus had ik niet het gevoel dat ik ‘even’ iets moest ophoesten. Maar ik had al geconstateerd dat juist dat fnuikend voor mijn welzijn was en had me al voorgenomen het anders te doen.”

Een parallel muzikaal leven
Naast opvallende gasten als Jonathan Meiburg en Cassandra Jenkins, zijn op Nothing Special ook prominent Okkervil River-collega’s Will Graefe en Benjamin Lazar Davis te horen. “Een deel van de nieuwe nummers begon ik met dezelfde mensen te schrijven. Vooral met Will en Benjamin, goeie vrienden met wie ik artistiek gezien ook vaak op dezelfde golflengte zit. We waren  niet bezig met de vraag of dit Okkervil River was of niet. Pas tijdens de opnamen merkte Will op dat het nieuwe werk eigenlijk aansloot bij waar ik in 2016 mee bezig was en overduidelijk mijn persoonlijke visie weergaf. Op dat moment werd mij duidelijk dat dit een Will Sheff-plaat was”.
Helemaal loskomen van de groepsnaam bleek een illusie, aldus Sheff: “Waar de plaat ook ter sprake komt, men smokkelt Okkervil River natuurlijk ook het verhaal in. Ik heb twee parallelle muzikale levens en daar erger ik mij minder aan dan ik verwachtte.” Ik vraag hem of dat erg is. Mensen als Jeff Tweedy kunnen toch ook probleemloos materiaal met én zonder hun band uitbrengen? “Da’s waar. Aan de ene kant maakt het niet uit onder welke naam iets gebeurt, maar anderzijds kleeft niets zo aan je áls een naam. Ik denk dat ik daar af en toe aan probeer te ontsnappen.”

Is Nothing Special ook een persoonlijker plaat? Nummers als 'In The Thick of It' en 'The Spiral Season' lijken daarop te wijzen. Sheff schiet opnieuw in de lach: “Het is grappig dat je dat vraagt en je bent niet de enige. Toen de songs ontstonden was dat het laatste waar ik mee bezig was. Maar; voor mijn website werk ik momenteel aan een diepgravende podcast over het eerste Okkervil River album. Daar was absoluut niets autobiografisch aan en interviewers die anders veronderstelden gaf ik de wind van voren. Bij het terugluisteren van de plaat realiseerde ik dat minstens de helft van de liedjes herinneringen aan mijn jeugd in New England opriepen. Onbewust waren grote veranderingen als het ‘afscheid’ van Okkervil River, onze verhuizing en het overlijden van Travis (Nelsen, als drummer jarenlang Sheff’s sidekick) vermoedelijk wel van invloed. Ik heb nog steeds niet de indruk dat ik daarover schreef, maar over tien jaar kijk ik daar waarschijnlijk heel anders naar, hahaha!”