Tijdens de vijfde editie van Zonneprijs op donderdag 2 februari 2023 wist de Utrechtse songwriter & producer Stijn Post zich met zijn muziekproject Muylike te verzekeren van een plek in de finale. Indiestad spreekt met hem over hoe het bevalt om op de voorgrond te treden, zijn aankomende album 'The Wait Is Over' en de grote shows die nog gaan komen.
Hé Stijn, hoe gaat het met je?
Ja, het gaat wel lekker, ik ben eigenlijk fulltime met muziek bezig. Niet altijd aan mijn artiestenproject, maar ik ben altijd wel iets aan het doen in de muziek.
Wat doe je dan ernaast in de muziek?
Soms produceer ik iets voor andere mensen en ik schrijf veel voor reclames. Dat gaat wel prima en ik vind het fijn dat ik daarin flexibel ben en soms ook gewoon lekker thuis kan werken, of in mijn studio in Utrecht Overvecht.
Kunnen we je muziek herkennen van een bepaalde reclame?
Nou, er zijn wel wat grote Nederlandse merken, maar het gebeurt allemaal anoniem. Ik word daarbij niet als artiest vermeld.
Muylike
Popronde als try-out
Daarover gesproken: waar komt je artiestennaam Muylike vandaan?
Dat komt van het Nederlandse woord ‘moeilijk’. Ik vond het allemaal heel lastig aan het begin en vond dit wel een speelse manier om dat weer te geven. Ik begin er zelf ook steeds meer aan gehecht te raken.
Hoe is het dan begonnen?
Ik ben aan dit project bezig sinds 2020. Dat begon eigenlijk met liedjes uitbrengen voor de lol, maar ook om te testen hoe het is om een liedje af te maken en dat uit te brengen. Ik vond het wel fijn hoe dat bijna anoniem gebeurde. Daar was ik, als Stijn, niet zo heel erg in the picture en dat voelde lekker veilig. Sinds de zomer is het live spelen erbij gekomen. Dat had ik daarvoor nooit gedaan, maar het is heel leuk om de connectie met de mensen te zien.
Had je dat verwacht?
Nee, het was wel echt een try-out. Ik ben de Popronde gaan doen om erachter te komen hoe ik het vind, want ik ben niet per se heel extravert in m’n normale leven, denk ik. Dus om te kijken hoe ik het vond om opeens een band te moeten leiden en alles live te zingen enzo, maar eigenlijk is dat heel goed bevallen, dus dat gaan we zeker blijven doen.
Het allergrootste ding
Wat kun je ons vertellen over je nieuwe album 'The Wait Is Over'?
Dat is het allergrootste ding waar ik ooit aan heb gewerkt. Ik heb nog nooit zoveel tijd, liefde, bloed, zweet en tranen ergens in gestopt. Dit is het eerste project waarbij ik echt superkritisch heb durven zijn. Dat betekent helemaal niet dat het perfect is geworden, maar er was wel een punt waarop ik moest stoppen met aan dingen werken, omdat het anders nooit af zou komen en ik er gewoon te depressief van zou worden. Ik heb mezelf tot een nieuw uiterste gedreven wat betreft uitwerken en de tijd ervoor nemen, dus ik ben heel blij dat het nu eindelijk af is. Op 10 maart komt-ie uit, ook op vinyl, en spelen we een album release show bij EKKO in Utrecht.
Waardoor kwam die verandering tot stand, dat je het zoveel kritischer hebt aangepakt dan daarvoor?Omdat ik daarvoor dus echt het idee had dat ik het niet kon handelen en dat ik er gewoon een beetje aan onderdoor zou gaan. Het is heel lastig om bij zoiets subjectiefs, je ook de hele tijd af te vragen: is het wel leuk, klinkt het wel goed genoeg, is dit het wel waard et cetera. Uiteindelijk hoop ik dat het wel tot een wat volwassener en uitgewerkt resultaat heeft geleid, maar dat is denk ik aan de mensen die luisteren om te beoordelen.
Wat is de boodschap achter de titel 'The Wait Is Over'?
Het laatste liedje van het album heet zo en dat schreef ik in de kamer van m’n vriendin. Dat was er eentje die voor mij heel erg klikte, waarbij ik dacht dit is wel zo’n beetje het overkoepelende thema. Het viel samen met corona, maar daarover gaat het eigenlijk niet. Het gaat meer over het wachten op een soort comfortabel zijn met jezelf. Gewoon wachten tot je je weer lekker voelt, dat is de gedachte erachter.
Muylike
Gardening
Grote shows in het verschiet
Wat kun je ons nog meer vertellen over Stijn in het ‘normale leven’?
Mijn achternaam is Post, en ik ben 26 jaar. Ik heb muziek en technologie gestudeerd in Utrecht, daar ben ik ook geboren. Utrecht voelt heel erg als mijn plek. We treden hier vaak op en dat voelt dan ook als een thuiswedstrijd, dat is heel nice. En ik woon hier dus, en heb een mooie tuin. Daarover heb ik ook een liedje geschreven: ‘Gardening’.
In een interview met 3voor12 zei je het gevoel te hebben dat je dat ‘gecalled’ had, omdat je het liedje had gemaakt voordat je dat huis met die tuin kreeg.
Ja, klopt! Ik had het al geschreven over de fantasie: tuinieren met m’n liefje, en toen is dat inderdaad ook uitgekomen.
Manifesteer je wel vaker dingen op die manier?
Ja, I guess! Ik ben niet heel actief bezig met dingen de wereld in praten, maar er ligt wel een heel grote show in het verschiet, waarover ik al een paar maanden tegen mijn band zei dat het wel heel leuk zou zijn als we
die konden doen... en dat gaan we nu doen! Maar de show is nog niet aangekondigd, dus ik kan er verder helaas nog niks over zeggen.
Je houdt ons wel in spanning! Gelukkig staat er nog een grote show op de planning: in juni sta je in Paradiso tijdens de finale van Zonneprijs. Wat kunnen we daar verwachten?
We gaan denk ik dezelfde tactiek toepassen als in ’t Zonnehuis, en dat is gewoon de speed run. Zoveel mogelijk liedjes spelen, zo min mogelijk praten, en ìn de muziek alles 100% rock spelen. Het genre is natuurlijk gewoon indie, maar de interne mentaliteit is 100% rock.
Tekst: Yvonne den Outer