Marc van der Holst is een veelschrijver. Hou zijn Facebookpagina een weekje in de gaten en je hebt het al snel door: hij stopt nooit. Dag of nacht, wakker zijn is schrijven. Hier wordt niet uitgeklokt om 17 uur. Proza, poëzie, songteksten, droog-komische observaties en reflecties passeren razendsnel het voetlicht.
Is het Godvergeten Kutdorp uit ‘Laat de kerken branden’ een terugblik op je jeugd in Noordwijk of moet dat algemener gelezen worden? En daarop aansluitend: Heb je het gevoel dat je door de jaren heen meer of minder anti wordt?
De Sint-Jeroenskerk is een rooms-katholieke kerk aan de Van Limburg Stirumstraat 24 in Noordwijk. De geschiedenis van de Sint-Jeroenskerk gaat terug tot het jaar 851. Volgens de overlevering landde Sint-Jeroen in dat jaar op het Noordwijkse strand en stichtte er een aan Sint-Maarten gewijde kerk. In 856 zou hij door Vikingen zijn gedood en onthoofd. Zijn lichaam werd in stilte begraven, maar werd honderd jaar later zonder hoofd teruggevonden, waarna het werd overgebracht naar de Abdij van Egmond. Op de plaats waar zijn lichaam werd gevonden werd een kerk gebouwd. Rond 1300 werd bij graafwerkzaamheden bij de kerk een schedel gevonden, waarvan direct werd aangenomen dat die aan Sint-Jeroen toebehoorde. De schedel werd als reliek in de kerk bewaard en in 1429 werd Noordwijk uitgeroepen tot bedevaartplaats voor Sint-Jeroen.Ik heb zelf in mijn jeugd maar één plaat achterstevoren gedraaid en dat was Bug van Dinosaur Jr. Die klinkt achterstevoren min of meer hetzelfde, en de boodschap die Jay in de reguliere draairichting verborgen heeft verandert ook niet: “Yeah, we know.”
Mijn autoriteitsprobleem lijkt er met de jaren niet minder op te worden. Wat God betreft: “I'll say God seems to have a kind of laid-back management style I'm not crazy about. I'm pretty much anti-death. God looks by all accounts to be pro-death. I'm not seeing how we can get together on this issue, he and I.”
Zo'n gitaarpartij waarmee ‘De tweede Deur gaat pas open’ begint, is voor mij heel erg Lou Reed. Zijn album New York heeft soms ook zo'n geluid. Je deed ook mee aan die Typex avond in Paradiso. Hoe groot is je appreciatie voor Reed en de V.U. en kun je omschrijven wat je allemaal aanspreekt? Is het vooral tekstueel, meer muzikaal, de instelling....?
De kerk van Lou is inderdaad de enige kerk die ik nog bezoek. De boulevard in Noordwijk is al jaren niet vies of vuil meer, op de vieze, vuile klootzakken met teveel vies, vuil geld die er op vieze, vuile terrassen zitten na dan. Was Lou er nog maar om erover te schrijven, ik heb wel een akoestische gitaar, maar ik ben geen protestzanger, geloof ik. White Light/White Heat is de beste plaat allertijden.Ten tijde van de Hospital Bombers hebben we een keer uitvoerig zitten praten in café De Pels. Dat ging toen o.a. over een wat mindere fase in je leven, als ik het me goed herinner. Bij toeval kwam ik er onlangs via een goede kennis zelf achter dat “de tweede deur pas open gaat als de eerste deur gesloten is”. ‘Je weet hoe ik denk over dokters’ lijkt daar (in)direct ook over te gaan. En ‘Je kunt hier rondlopen’ zelfs heel letterlijk ook. Allemaal gesloten opname materiaal, lijkt het. Had je daar ervaring mee? En hoe komt het dat die thematiek nu opeens heel breekbaar en direct in je werk doorsijpelt?
Ik ben weleens op een tiendaagse excursie naar een crisisopvang geweest, maar dat was voornamelijk om even wat minder te drinken. Het klopt wel dat ik die ervaring (en andere ervaringen, en andermans ervaringen) heb aangegrepen om eens over iets anders dan disfunctionele relaties te schrijven. Disfunctionele eenzaamheid, bestaat dat?
Het is 28 december, de onduidelijk periode tussen kerst en oud en nieuw. De topzware, duistere dagen. Het ultieme De Avonden/The Avonden moment van het jaar. Toen ik je gistermiddag benaderde voor dit haastig uitgevoerde interviewtje, zei je: “ik plan de dagen tussen kerst en o&n veiligheidshalve altijd helemaal vol”. Om in de lijn van Frits van Egters te blijven: Waarom eigenlijk 'veiligheidshalve' Marc? Wat gebeurt er als je dat niet doet?
In ons voorgesprekje noemde je Amsterdam een weirdo stad. Je hebt er wel geruime tijd gewoond en woont nu in Den Haag. Vanwaar die change of location en wat bevalt er wel en niet aan Den Haag? Ook bij vlagen een stad met een gebruiksaanwijzing lijkt me.
Mijn vriendin en ik wonen aan de rand van de stad, een kwartiertje lopen van het strand. Het lijkt er meer op een dorp dan op een stad, dus je zou kunnen zeggen dat ik min of meer terug naar Noordwijk ben verhuisd. Maar dan wel een Noordwijk met een avondwinkel. Er gebeurt hier nooit iets, maar ik word hier niet gek. Ik zit voornamelijk thuis, niet gek aan het worden. Ik heb daar wat trucjes voor geleerd.
Het oorspronkelijke plan was om met een grote hoeveelheid drank en wat typische 2018 muzikanten een eindejaars-rond-de-tafel gesprek te doen à la de vroege NME sessies waarbij Shaun Ryder en Shane McGowan werden gekoppeld aan Samantha Fox oid. Was mooi geweest, maar het liep anders. Toen ik aangaf dat we het jaar wel een beetje gingen bespreken, zei je bang te zijn dat het niet zo boeiend was als je steeds 'nog nooit van gehoord' zou zeggen. Wat bereikt de wereld van Marc van der Holst wel en wat vooral niet? Noem eens wat namen van muzikanten, boeken, films, momenten die je tof vond of juist helemaal niet in 2018.
Behalve White Light/White Heat heb ik in 2018 veel naar The Cure, Black Sabbath en Cypress Hill geluisterd. Je zou kunnen zeggen dat ik min of meer terug naar een Noordwijk State of Mind ben verhuisd. Het beste of in ieder geval grappigste boek dat ik las, was ‘The Third Police’ van Flann O’Brien. Ik ben nu bezig in Lost Empress van Sergio de la Pava en dat is tot nu toe ook verschrikkelijk goed. Die man schrijft met de chirurgische precisie van David Foster Wallace, maar zet dat in voor iets anders dan zijn overproductieve zweetklieren (het boek heeft als subtitel ‘A Protest’). Verder lees en herlees ik veel (Amerikaanse) poëzie, ik kan er ook niets aan doen. En ik probeer elk jaar een Nederlands boek (uit) te lezen, dit jaar is dat zowaar weer gelukt (met Ik bestaat uit twee letters van A.H.J. Dautzenberg).
Bestaat er volgens jou ook een 'echte wereld' en een 'journalisten wereld'? Janelle Monae maakte volgens OOR het album van het jaar, Pitchfork gaf die plek aan The 1975 (dan ga ik bijna denken dat het gekocht is)....zelf heb je ook veel lof voor ‘Wat een Cirkel Is’ gehad. Betekent dat, op papier in ieder geval, ook dat jullie ready zijn voor een soort Spinvis meets Bon Iver doorbraak? En zo nee: waar zit ‘m dat dan in?
Ik sprak onlangs een journalist van NRC die zei op zoek te zijn naar een aanleiding om over The Avonden te schrijven. De plaat was net een maand uit en niet gerecenseerd in die krant, dus ik heb voorgesteld om voor een auto te springen. Hij zei dat ook een auto-ongeluk niet nieuwswaardig genoeg zou zijn. Ik maak me weinig illusies.
Ik lees alle krantenstukjes die je schrijft altijd op je eigen pagina, maar in welke krant verschijnen ze ook al weer? En kun je iets vertellen over de zes boekjes die je in 2019 wilt gaan uitbrengen. Hoe kunnen mensen die bestellen?
De Volkskrant vond mijn stukjes te goed, dus toen moest ik iets anders verzinnen. Een vriend van me (de striptekenaar Jeroen Funke) was dit jaar een ‘boekjesclub’ begonnen en dat leek me ook wel wat. Nu ben ik in een constante staat van paniek over hoe ik in godsnaam zes boekjes vol ga krijgen.
Voor mijn gevoel was je 6 jaar geleden meer into muziek en 3 geleden meer into literatuur en nu gaat het gelijk op? Toch? En je lijkt heel prolific momenteel.
Het is allemaal taal, baby. Soms rijmt het, soms niet. Het is allemaal gelogen.
Tot slot de vraag die ik misschien helemaal niet mag stellen. Ontsluiering enzo. Bride of Frankenstein vind ik een supermooi, oprecht nummer. Je omschrijft wat je nodig hebt om gelukkig te zijn. Simpele dingen. Nachtelijk leven, overdag slapen, soms nachtmerries, ibuprofen, paracetamol en alcohol om daar doorheen te hobbelen. Dat is een breekbare omschrijving van je bestaan. Hoe verhoudt dat zich tot de spitsvondige, droog-grappige Marc die alles juist niet zo serieus neemt? Hoe balanceren breekbaarheid, nihilisme en humor met elkaar? Ben je ook wel eens of zelfs vaak schertsend tijdens persoonlijke momenten? Zou je ook wel eens songteksten kunnen schrijven zoals je Facebookposts soms zijn? Of valt alles prima op zijn plekje zoals het nu is?
Daar hebben we het op Eurosonic nog wel over, haha. Dat beantwoorden zou een heel lang verhaal worden. Valt misschien wel een boekje mee te vullen. Het is wel echt een vraagstuk ja. Maar ik ga nu rennen om de bus te halen! Of niet.
The Avonden staat op 30 december in Paradiso
The Avonden speelt zondag 30 december in de bovenzaal van Paradiso. Het voorprogramma wordt verzorgd door Naive Set.