Wat voor jou wellicht een dag was om snel te vergeten, was voor vijf adolescenten uit Leicester de dag waarop zij hun eerste nummer uitbrachten. Buitengewoon fijn u te ontmoeten, Easy Life.
'Pockets' is een absurd catchy huzarenstukje met een refrein dat met een aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid het ene oor in zal gaan om het andere voorlopig niet uit te gaan. Het is niet veel bandjes gegeven om met zo'n zelfverzekerde voltreffer hun geboorte te markeren.
We hebben het hier niet over onstuimig gitaarwerk maar over gelukzalige indiepop met handgeklap en een lichte schijn van hiphop en jazz. In een 'ouverture' van nog geen tien seconden horen we blazers die later in het nummer terugkeren en dat is vaak het moment waarop wij definitief overstag gaan. Eerdere knappe voorbeelden daarvan dit jaar zijn 'Can't Hold On' van Black Lips, 'Bad Boys' van Paddy Hanna en 'Bleeding Blue' van Woods.
Achter de vrolijke noten van 'Pockets' gaat een bloedserieuze frustratie schuil. De band laat vandaag optekenen dat ze graag hun middelvinger willen opsteken naar mensen die zich slechts bekommeren om materiële rijkdom 'and all other vices that have made modern living that little bit less sweet'. Die aversie heeft Easy Life maar mooi weten om te zetten in muziek en een glimlach. (FW)