Lang verhaal kort: steengoed.
Met reikhalzend verlangen wachtte ik op nieuw werk van Rolling Blackouts Coastal Fever, sinds het vijftal uit Melbourne vorig jaar met 'The French Press' een ijzingwekkend goeie tweede EP uitbracht. Een pasklare klassieker, met het beste liedje ooit over de pers ('I've been reading the French press') én een koffiepers ('Drinking from a French press').
Gelijktijdig met het aankondigen van een tournee langs drie continenten (met op zaterdag 26 mei een passage op London Calling in Paradiso), bracht de band dinsdag het nummer 'Mainland' uit. 'This ain't no game, but you can play if that's what you want', zo eindigt het eerste couplet. Die laatste woorden worden gedragen door prachtige achtergrondvocalen. Het slotcouplet duikt op in wat evengoed een instrumentaal outro had kunnen zijn; het meerstemmige slot tilt het toch al zo ge(s)laagde nummer naar een nog hoger plan.
Niks ten nadele van de vocalen (de band telt drie gitaarspelende songwriters die hun eigen liedjes zingen), maar elk nummer van Rolling Blackouts Coastal Fever zou een geweldige instrumental zijn. Bas, drums en akoestische gitaar vormen de basisingrediënten maar de twee elektrische gitaren het blakende middelpunt. (FW)
Mainland
Rolling Blackouts C.F. staan 26 mei op London Calling
Rolling Blackouts Coastal Fever staan zaterdag 26 mei op London Calling, met verder o.a. Husky Loops, Velvet Volume, Warmduscher, Snapped Ankles en Moaning. Beide dagen van het festival zijn gratis toegankelijk met de Indiestadpas 2018.