Aly Spaltro, beter bekend als Lady Lamb, werd vorige zomer dertig en dat hoor je een beetje aan 'Even In The Tremor', haar derde album. Verhalend waren haar nummers altijd al, maar nu is er meer bezinning en reflectie. Peinzende observaties gehuld in prachtige sferen, vooral door dat onmiskenbare timbre in de stem van Spaltro.
Ze is net terug van een tour met The New Pornographers en speelt deze en volgende maand uitvoerig in Europa. Op haar best is Aly op Even In The Tremor als haar stem breekbaar klinkt, als je voelt wat ze zingt, terwijl de ondergrond bestaat uit een zinderend bedje van subtiele feedback van gitaren. Dan ontstijgt dit derde album haar eerdere werk en intrigeert ze op een manier waarop grote singer-songwriters dat soms doen.Â
Genoeg om over te praten dus met de muzikante, voordat ze 18 februari haar enige Nederlandse optreden in Cinetol geeft.
Lady Lamb
We lazen dat je onlangs behoorlijk lang in Mexico was. Maar je komt oorspronkelijk uit Brunswick, Maine, dat is een dorp in het uiterste noord-oosten van Noord-Amerika, toch?
Lady Lamb: "Ja, klopt. Een heel andere omgeving. Ik ben zes weken in Mexico City en heb daar onlangs ook voor het eerst opgetreden. Een erg opwindende plek om te mogen spelen."
Je bereidt daar je Evening with Strings shows voor. Dat is een serie optredens die je in Amerika gaat doen, nadat je in Europa hebt gespeeld. Hoe verschillen die optredens van wat je normaal gesproken op het podium doet?
"Ik heb extra partijen gearrangeerd voor cello, viola en viool. Het worden heel intieme optredens waarbij ik mezelf begeleid op de akoestische gitaar en louter door strijk-instrumenten begeleid word. Als het bevalt wil ik dit soort optredens ook elders in de wereld gaan doen. Het is een andere benadering van mijn nummers. Sowieso is het iedere keer net even anders. Ik heb Even In The Tremor in Brooklyn opgenomen met Erin Tonkon met een kwartet op bass, drums, keyboards, maar live in Europa speel ik de nieuwe songs solo."
'Little Flaws' opent je derde album. Het is een heel delicaat nummer waarbij de focus nadrukkelijk op je vocalen ligt. Soms lijken de instrumenten in het refrein bijna bewust weggelaten te worden.
"Dat komt denk ik doordat het het eerste nummer is wat ik op een synthesizer heb geschreven. Meestal vormt mijn gitaarspel de basis. Daardoor liggen de accenten toch anders en komt mijn stem in een ander licht te staan."
In 'Deep Love' zing je over "getting together a few hundred years from now" en je verwijst naar een foto van je moeder waarop ze fietst en pas vijftien jaar oud is.
"Ik zat aan mijn bureau thuis in mijn studio en ik keek naar wat krantenberichten die mijn familie vroeger uitgeknipt had die we bewaard hebben. Het was zo’n krachtig beeld, maar ook zo’n verre herinnering van een tijd dat ik er nog niet was.. het voelde heel logisch, heel natuurlijk, om daar een tekst over te schrijven.’
Je gebruikt je timbre in je stem behoorlijk als je zingt. Wat waren zangeressen waar je zelf veel naar luisterde toen je opgroeide die wellicht ook een inspiratie zijn geweest?
"Ik heb vooral een zwak voor stemmen die tamelijk uniek zijn. Eigenlijk heb ik me door veel zangeressen indirect laten beïnvloeden. Ik ben echt een liefhebber van Bonnie Raitt, Patsy Cline, Billie Holiday, Joanna Newsom, Stevie Nicks, Chrissie Hynde, Neko Case.. een lange lijst!"
Lady Lamb - Untitled Soul
Er zit een noisy, shoegaze-moment in 'Untitled Soul' wat ik heel mooi vind. De instrumenten vechten bijna een beetje met je intieme stemgeluid. Die combinatie geeft dat nummer ook een extra scherp randje. Was dat de bedoeling?
"Ja, het is het enige nummer van Even In The Tremor wat ik heel snel opgenomen heb. Althans, er was een vroege demo en het gitaarspel heb ik onveranderd gelaten. Daardoor klinkt dat rauwer. De energie die daardoor vrij komt vond ik inderdaad heel wenselijk voor dat nummer."
Je vraagt je veel af in de teksten van dit album. Geluk, angst, plotselinge kalmte, chaos. Was dat op eerdere albums altijd al zo of heeft dat ook deels te maken met dertig worden?
"Ik denk dat mijn angsten altijd terugkeren in mijn werk en dat ze veranderen naarmate mijn positie in het leven verandert, maar Even In The Tremor is wel mijn meest ‘ondervragende’ werk tot nu toe. Ik heb getracht om de laatste jaren een emotionele groei door te maken en ik denk dat je dat terug hoort in de liedjes."
"I’d hate to put us up again yesterday,I guess what can’t be close must be far away," zing je in het titelnummer. Gaat dat over iemand met wie je nogal wat historie hebt waar je bij weggegaan bent?
"Ha, je kunt het op meerdere manieren interpreteren.. algemeen gesproken zou je kunnen zeggen dat je best vaak een moment in een relatie hebt waarbij je het hier en nu wat niet zo vlotjes loopt vergelijkt met een soepeler verloopt verleden. Daarbij moet je je dan wel altijd afvragen of je het verleden niet idealiseert."
Je noemt jezelf een trouwe volger van je moeder, maar twijfelt ook als zij het over ‘the second coming’ heeft. Correct?
"Als kind is je moeder een heel belangrijke factor in je leven. Iemand die je eigenlijk automatisch onvoorwaardelijk wilt volgen. Als mijn moeder me verhalen vertelde over haar geloofsovertuiging werd ik daar altijd een beetje bang van. Nu, als jonge onafhankelijke vrouw, denk ik daar over na en volg ik haar minder. Hoewel ik er niet naar terug kijk met twijfel of boosheid, ik heb nog steeds veel gevoel voor mijn moeder, hoewel ik niet al haar meningen deel."
Lady Lamb speelt dinsdag 18 februari in Cinetol.
