Doe-het-zelver Krista Shows had geen zin meer om nog langer te wachten op belangstellende labels. Ze spaarde gewoon zelf het geld bijeen om een plaat te kunnen opnemen. Het kleine Frumabuv Records durfde de gok van een release van Prone To Wonder aan. Dat veelbesproken debuutalbum is nu ook officieel uit in Europa. Je zal maar ‘Shows’ van achteren heten maar uitgerekend die niet kunnen geven nu, althans niet in tourvorm. In een normale wereld zou deze late debutante (31) vast en zeker de Sugar Mountain affiche hebben gesierd dit jaar. Maar wat in het vat zit, verzuurt niet.
Nieuwkomer van het jaar
Als we een categorie ‘nieuwkomer van het jaar’ zouden hebben hier bij Sugar Mountain dan zou Krista Shows ongetwijfeld deze eretitel wegkapen. We krijgen er ook regelmatig mails over binnen. De meest enthousiaste was van radioman, schrijver, motorrijder en reisleider Marc Stakenburg. Die Shows zit natuurlijk regelmatig in zijn shows op presentator 40 Up Radio. Die geestdrift is volkomen terecht.
Opvallend lage stem
Krista valt direct op met haar lage stem en haar onmiskenbare Southern accent. Onwillekeurig doet ze aan de Texaanse godmother Lucinda Williams denken. In hun aanpak verschillen ze nog al. Waar Lucinda momenteel aan het verharden is, daar blijft Krista meer bij een ‘puur natuur’-geluid.
In haar bio staan namen van producers (Stu Cole en Bronson Tew), studio (Dial Back Sound in Water Valley, Mississippi) en muzikanten die allemaal weinig bekend in de oren klinken. Maar dat kan deze ene plaat zomaar gaan veranderen. ‘De beste Americanaplaat van de eerste helft van 2020,’ aldus Marc Stakenburg.
Prone To Wander| Live @ WNCW 88.7
Echt uit het niets
Wakend voor te veel hype, moet iedereen toch wel toegeven dat hier echt wel wat aan de hand is. Het is zo’n verrassing die echt uit het niets komt zoals Michelle Shocked destijds met haar officieuze debuut The Texas Campfire Tapes (1986), gevolgd door het studioalbum Short Sharp Shocked (1988). Zoals haar nummer Anchorage je met de oren op de feiten wist te drukken, zo doen songs als Ain’t Your Fault en Hell Or High Water dat bij het al even oorspronkelijke talent Krista Shows. Dit zijn voltreffers die deze laatbloeier onmiddellijk lanceren.
Met haar teksten hengelt ze je ook onmiddellijk binnen. Die zijn zeer beeldend en maatschappelijk bewust. Krista, voor de corona-pandemie nog serveerster, heeft haar ogen niet in haar zak. Ze ziet alles. En als wij dan de ‘peterselie’ uit onze oren verwijderen dan horen we alles. Dit moet gehoord worden.
People around me are sick and they’re dying.
No chance of escaping a bill or a debt.
We’re at the mercy of a controversy.
Two selfish parties that think they know best.
How long can we take it?
How long can we put up with this?
Hell Or High Water | Live @ WNCW 88.7
Nu nog liveshows van Shows
Het is niet over de volle lengte allemaal even sensationeel. Het gospelachtige Glory, Glory bijvoorbeeld is nogal voorspelbaar. Maar wat geeft dat als het zo goed én lekker gedaan wordt. Je hoort de lol bij Krista en haar muzikanten. Orphan Land is het meest country van alle nummers, voor wie daar enige waarde aan hecht. De eerste helft van de plaat is sterker dan de tweede, waar wel het titelnummer op staat.
Daar zakt het niveau een klein beetje weg om je knalhard terug bij de les te krijgen met de onweerstaanbare slotrack Full Of Sin. Of dat lied nu over haarzelf gaat of niet (vast niet met die oerdegelijke bril), het maakt je wel supernieuwsgierig haar live te kunnen gaan meemaken. Dat kan helaas dus even niet. Draai dan maar wat vaker dit topdebuut. Nieuwkomer van het jaar? Zeker weten. Hype of niet.
Tekst door: Robbert Tilli