7 november it’s EPI night at Paradiso! Maar eh… wat moeten we ons daar eigenlijk bij voorstellen?
Denk 1966. Denk New York City’s artscene. Andy Warhol’s Factory organiseerde een serie live performances waar muziek, dans, kunst en film samenkwamen. De ‘huisband’ van deze serie experimentele events was The Velvet Underground. Toen nog een volslagen onbekende band. Warhol doopte het spektakel The Exploding Plastic Inevitable!
Woensdag vindt in alle drie de zalen van Paradiso onze eigen Plastic Inevitable plaats. Dans van Random Imperfection, videokunst van Hansje van Halem (die je kunt kennen van het huidige Lowlands artwork), onzin van Michiel Romeijn en herrie van gitaarbouwer Yuri Landman. Daarnaast zal de muziek van The Velvet Underground worden geherinterpreteerd door the cream of the crop van de Nederlandse underground.
Exploding Plastic Inevitable
De dromerige, maar soms ook noisy moonpop van de in wit geklede Nico’s van Blue Crime. De verliefde jongetjes van Apneu die misschien nog wel meer liedjes met een meisjesnaam hebben geschreven dan ome Lou zelf. The Avonden, die klinken zoals de VU in het Nederlands zou hebben geklonken (en als ze wat meer humor hadden gehad). De vuige speed van Rotterdams finest Iguana Death Cult. De uppers en downers van het explosieve E.T. Explore Me. De dwarse punkjazz/jazzpunk van Benjamin Herman’s Bughouse. De overrompelende live-ervaring die Claw Boys Claw altijd weer is. En Hallo Venray, die klein en teder kunnen afwisselen met onstuimig, zoals de Velvets dat ook zo mooi konden. Al deze bands weerspiegelen een facet van de New Yorkse groep.
Maar de avond wordt veel meer dan een optelsom van deze bands. We vieren natuurlijk ook de geboorte van ‘Typex’ Andy’, de prachtige, vuistdikke (niet gelogen) graphic novel van Paradiso’s stamgast Typex over het leven van Andy Warhol. Het wordt een multi-media mayhem waar pop en art elkaar tegen het lijf lopen. Mensen, dit wordt EPI’s!
