Net toen Sugar Mountain zich eens goed ging verdiepen in de solowerken van Craig Finn, de grootste verhalenverteller van de hele Americana & Omstreken, kwam er een nieuw album uit van zijn band The Hold Steady. En er was dit jaar al een nieuw soloalbum uit, zijn vierde, I Need A New War. Dubbelfeest voor de fans. Twee albums van de man wiens boek vol Amerikaanse vertellingen almaar dikker wordt. Op 23 oktober staat hij met The Uptown Controllers, iets kleiner behuisd dan normaal, in de kleine zaal.
Soloalbum én een van The Hold Steady
Het is echt héél moeilijk om ervan af te blijven, een nieuw album van The Hold Steady, zeker als het zo uit de lucht is komen vallen als deze. Het is hun eerste album in vijf jaar. In die tijd zijn ze hun tours en releases héél anders gaan organiseren dan voorheen. Tegenwoordig brengen ze digitaal een losse track uit vlak voor enkele weekends met meerdere shows. Die voltrekken zich per weekend in één zaal telkens in een andere grote(re) stad. Dat is in plaats gekomen van een heel album te releasen, gevolgd door een lange tour dwars door het hele land. Zo zijn ze in één klap verlost van het afmattende reizen plus het ‘busje laden en lossen-syndroom’, dat hun na al die jaren toch een beetje de keel uit begon te hangen.
Dat geeft de band meer lucht en rust. Zo te horen lijdt de inspiratie van Finn zelf er absoluut niet onder, hetgeen toch opvallend mag heten voor iemand die doorgaans hele road novels uitbraakt. Ik zou bijna vergeten dat we het hier over zijn solowerk zouden gaan hebben, meer bepaald zijn nieuwe soloplaat.
Toch nog even met ieders permissie blijven rondhangen bij The Hold Steady: het nieuwe album dat ondanks die nieuwe aanpak er ineens is gekomen, bevat vijf totaal nieuwe nummers aangevuld met vijf eerder losgelaten tracks uit bovengenoemde speciale digitale releases. Dat is een groot cadeau aan de fans die echt nergens meer op hadden gerekend. Als nieuwtje is het vergelijkbaar met de comeback van Graham Parker & The Rumour een aantal jaren geleden, die helaas alweer om is. In juni gooide THS er een eerste bewijsje uit, Denver Haircut, dat helemaal raak was. Opgewonden rockend werd de draad weer opgepikt waar die na Teeth Dreams (2014) was blijven liggen.
The Hold Steady - Denver Haircut
De vibe is anders
Maar goed meneer Finn had dit jaar nóg een ei gelegd, met een titel die alleen aan zijn schrijversbrein had kunnen ontspruiten: I Need A New War. Solo treedt hij op met The Uptown Controllers. De vibe is anders. Meer indie dan rock. De lappen tekst vliegen wel weer om je oren. Aan inspiratie nooit gebrek. Zelf noemt hij ‘War’ het derde deel van het drieluik dat begon bij Faith In The Future (2015) en gevolgd werd door deel twee We All Want The Same Things (2017). Niet dat we dat bij het uitkomen van die eerste twee delen wisten dat we een drieluik aan het verzamelen waren. Misschien heeft Finn dat er later bij bedacht. Feit is dat de platen qua sfeer veel rustiger zijn dan de gebruikelijke opwinding bij THS.
Blankets – Live @ the Murmrr Theatre
Altijd iets om voor te hopen
Voor wie Craig Finn helemaal niet kent, wat natuurlijk altijd mogelijk is, is het nummer Something To Hope For van I Need A New War waarschijnlijk de beste korte introductie. In zijn liedjes komen altijd personages voor, net als in boeken en films. Hij beschrijft ze empathisch, zo nauwkeurig en gedetailleerd, dat het lijkt alsof je ze kent. Je voelt ook altijd mee met hun hoop of wanhoop.
In dit nummer, waarvoor Finn het idee kreeg in een huurauto, terwijl hij op de radio steeds commercials hoorde van succesvolle letseladvocaten, slaat een man er een mooi slaatje uit dat hij het slachtoffer is geworden van een auto-ongeluk. Finn vroeg zich af of er tegelijk met hem chauffeurs op de weg waren die, om de verzekeringsgelden te innen, graag ook een ongeluk zouden krijgen of zelfs veroorzaken.
Something To Hope For - Live @ the Murmrr Theatre
Mensen die de wereld proberen bij te benen
Verzin zo’n lied maar eens. Finn is een meester in een wereld voor je ogen te scheppen, soms verontrustend, soms ook heel mooi en hoopvol. Het hele album gaat over doodgewone mensen die proberen de ontwikkelingen in deze moderne wereld een beetje bij te benen. Dat gaat op allerlei manieren, door te verhuizen naar andere steden of zich juist thuis op te sluiten. Iedereen zoekt soelaas. Blankets functioneert als dat dekentje waar je veilig onder kunt gaan liggen. De tijd gaat toch wel voorbij.
Verzoeknummer
De muziek is dus minder barroom, meer indie, de verhalen passen in zijn rijke oeuvre. Met vier van die soloalbums heeft hij wat om uit te kiezen voor zijn optreden op 23 oktober in de kleine zaak. Mogen we nu vast een verzoekje indienen voor Blankets met die heerlijke kreupele Dylaneske mondharmonica?
Tekst door: Robbert Tilli
Koop hier je kaarten voor Craig Finn & The Uptown Controllers in de kleine zaal op 24 oktober.