Programma
Nieuwsoverzicht

Gifmenger Jake La Botz gooit meer venijn in zijn blues

30 januari, 2020

Jake La Botz 2020

Als je paranoïde neigingen hebt, dan moet je vooral niet gaan luisteren naar They’re Coming For Me, het titelnummer van het nieuwste album van bluesman Jake La Botz. Jongens, wat zit de Jakester ons weer de stuipen op het lijf te jagen met zijn gluiperige boevenkop met strak naar achteren gekamd haar. Daar zit een hele pot Reuzel van de barbiers van Schorem in zo te zien. Bij Sugar Mountain krijgen we nooit genoeg van deze meesterboef die achteloos gaten in de lucht knalt met z’n vanuit de heup komende gitaarlicks. Op 14 maart komt hij ons weer vuil aankijken vanaf het podium in de kleine zaal. Wij zetten onze gleufhoeden op en geven ons bij voorbaat al over.

Beeldende teksten

Aan alles kun je merken dat bluesman Jake La Botz ook acteur is. Zijn teksten zijn zo ontzettend beeldend. De vaak merkwaardige personages in zijn songs lijken zo van het witte doek af gelopen te zijn. Elk nummer is een scene op zich en krijgt een opvallende eigen hoofdpersoon. Het lijkt alsof hij zijn muziekstijl daar steeds op aanpast om het te laten kloppen.

Op de twee bonustracks na - This Comb en Shaken and Taken - is het allang geen pure blues meer wat je hoort op zijn nieuwe album They’re Coming For Me (Hi-Style Records). Luister naar de eerste single Without The Weight en je hoort meteen de ‘crimineel goede’ gelaagdheid van zijn muziek. Laten we daarbij vooral ook niet de inbreng onderschatten van producer Jimmy Sutton, die we kennen als bassist in de band van JD McPherson. Het is na Sunnyside uit 2017 al de tweede keer dat hij deze rol vervult.

Als je paranoïde neigingen hebt, dan moet je vooral niet gaan luisteren naar They’re Coming For Me, het titelnummer van het nieuwste album van bluesman Jake La Botz.

Without The Weight

Veel meer dan louter blues

We horen behalve bluesinvloeden ook gospel, rockabilly, country, soul en pop. Er zit beslist ook een flinke scheut vaudeville bij. En een theelepeltje venijn, van het geraffineerdste soort. Americana is als containerbegrip net aan toereikend om het te benoemen. Al die variatie zal het plezier bij zijn optreden(s) in maart alleen maar versterken.

Gifmenger die alle potjes uit zijn kruidenrekje gebruikt

Net als in een film verschuift het perspectief steeds bij de liedjes van La Botz. Hij is als een gifmenger die alle potjes uit zijn kruidenrekje gebruikt. Het titelnummer kan slaan op een ontsnapte gevangene, maar evengoed op een totaal paranoïde figuur. Die boef komt sowieso nog langs in Bankrobber’s Lament.

Dat nummer is overduidelijk gebaseerd op de bekende gospel Working On A Building. La Botz, die op straat is opgegroeid en daar ook de blues heeft leren kennen, kan wel een beetje meepraten over criminaliteit. De piano aan het einde van dit topnummer tinkelt even fris als die van Fozzie Bear uit de Muppet Show destijds.

Als je paranoïde neigingen hebt, dan moet je vooral niet gaan luisteren naar They’re Coming For Me, het titelnummer van het nieuwste album van bluesman Jake La Botz.

Bankrobber’s Lament

Ook oog voor sociale misstanden

Hij heeft ook oog voor sociale misstanden. Hey Bigfoot gaat over een rechtop lopend mensaapachtig wezen, afkomstig uit de overleveringen van oude indianenstammen, dat bij het arbeidsbureau komt en zich gediscrimineerd voelt. Denk daar de tegenwoordige maatschappij maar eens bij. Genrematig zit de uit Chicago afkomstige Jake plots midden in zijn huidige woonplaats New Orleans. Het zit ‘m in die swing. De gelijkenis van zijn voordracht met die van Dr. John, maar ook van Tom Waits en Captain Beefheart dringt zich op.

Als je paranoïde neigingen hebt, dan moet je vooral niet gaan luisteren naar They’re Coming For Me, het titelnummer van het nieuwste album van bluesman Jake La Botz.

Hey Bigfoot

Oh, oh, Nashville toch!

In Nashville, Nashville klagen de al dan niet gefrustreerde muzikanten die in die stad tussen wal en schip vallen qua genre. Wat dat aangaat vindt hij aansluiting bij Sugar Mountain cornerstone Dale Watson met diens onverwoestbare Nasville Rash met daarin de legendarische opmerking dat hij Too Country For Country was net als Johnny Cash. Het is precies datzelfde gevoel als wat de Jakester daar benoemt.

You’re not country, you’re not rock and roll. Too arty for the blues and too dark for folk. Uh huh and your pop songs are really a joke.’ Vergeet het daar maar met je optreden. Maar niet bij Sugar Mountain op zaterdag 14 maart. We zijn gek op die man, die van de kleine zaal een louche nachtclub in het Chicago van de fifties weet te maken. Schaf nou maar gauw de bijbehorende gleufhoed aan en schuif aan.

Tekst door: Robbert Tilli
Foto door: Rik Van de Wiel

Koop hier je kaarten voor Jake La Botz in de kleine zaal op 14 maart.