Als een jojo is het komende concert van Joe Buck tijdens corona door de agenda gegaan van onze Sugar Mountain concertserie. Van aanvankelijk 11 april werd het verschoven naar 13 december om nu tenslotte een definitieve datum te hebben gevonden op 24 september. Als bijkomend voordeel ondergaat de Zeeuwse singer-songwriter met countryroots een update van de kleine naar de grote zaal van Paradiso. En nóg mooier: de show is gepromoveerd tot de officiële releaseshow van zijn langverwachte debuutalbum White Roses, op Spark Records, het label van zijn mentor Ilse DeLange.
Geduld is een schone zaak
Niet alleen die concertdatum was lang onduidelijk, maar ook de releasedatum van het album. Opgenomen in Nashville, lag het al een aardig tijdje te wachten op een release. Eind 2018 was het al af. De plotse hit met The Way You Take Time, het liedje uit de televisiecommercial van Plus supermarkten, maakte een pas op de plaats noodzakelijk. Waarom zou je in één keer alles weggeven.
‘Een van de eerste dingen die ik leerde van Ilse DeLange was dat je soms maar beter even wat geduld kunt hebben,’ vertelt Joe aan de telefoon met Sugar Mountain. Over die hit hebben we het de vorige keer al uitgebreid gehad.
Dat geduld wordt nu beloond met een mooie albumpresentatie in de grote zaal. ‘Ja, dat is wel een heel positieve wending dat mijn optreden in Paradiso nu ineens is omgetoverd tot de releaseshow,’ stelt hij tevreden vast. ‘Het klopt dat mijn album al een tijdje op een release lag te wachten. Door die hit heeft het allemaal wat langer geduurd. We hebben het op ons gemakje gedaan. Maar nu is het dan zover.’
The Way You Take Time |Live @ NPO Radio 20
De helft van het album al uit op single
De helft van het album is al uit geweest op single. Bij de voorlaatste single Own The Morning - de vijfde in totaal - zijn de voorgaande vier (Black, The Way You Take Time, You Don’t See Me, White Roses plus bonustrack Breathing) er op Spotify aan toegevoegd om er een soort EP van te maken. De laatste single Shadows In The Dark, nummer 6 dus, dateert van eind augustus.
‘Nee, ik ben die tracks op het album nog steeds niet beu,’ geeft hij bij voorbaat al antwoord op de vraag die ik nog moest stellen. ‘Dat denken veel mensen namelijk vanwege dat lange wachten.’ Het voelde voor hem juist als een goede eerste stap om eerst maar eens zoveel singles uit te brengen en dan ten langen leste ook het album. Zo bleef hij in elk geval in beeld en voorkwam hij dat het album zou doodslaan tijdens corona. Hij zou niet de eerste zijn als dat gebeurde.
Own The Morning | Live @ Radio 10
Geschreven en opgenomen in Nashville
Nu is het moment gekomen om het geheel, het album zelf te gaan uitbrengen. Samen gaven die singles al een mooi en gevarieerd beeld van Joe’s kunnen. Nu met het gehele album wordt dat nog beter volgens de maker zelf. ‘Het laat duidelijk horen wat ik tof vind. Ik hou evenveel van pop als van singer-songwritermuziek en Nashville country,’ zegt hij. ‘Dat doe ik allemaal, gestoken in een eigen jasje.’
In Nashville heeft hij veel geschreven met ervaren ‘broodschrijvers’ uit de entourage van Ilse DeLange en The Common Linnets. Anymore is bijvoorbeeld een co-write met Common Linnet Jake Etheridge, die anderhalf jaar geleden nog te bewonderen was bij een solo-optreden in de kleine zaal. Alleen genoemde hit en de track Insecure zijn geschreven met gitarist, huisgenoot én beste vriend Simon Leferink.
You Don’t See Me
Combinatie van verschillende werelden
Denk niet meteen dat het album met productie-credits voor Tim Lauer en Ilse DeLange in een mix van de Brit Cenzo Townshed een helemaal 'veramerikaniseerde' Joe Buck hebben opgeleverd. ‘Ik wilde alles wat ik in eigen land heb leren kennen behouden voor het album,’ reageert hij. ‘Het is een combinatie van verschillende werelden, letterlijk van verschillende landen. Ik wilde mijn verhalen zo goed mogelijk kunnen vertellen. Dat is belangrijk voor me. Ik denk dat dat goed gelukt is.’ Hij is blij met het resultaat.
Gevoelige ode aan zijn ouders
Het titelnummer White Roses is zijn meest persoonlijke nummer, vindt hij. ‘Het is een ode aan mijn ouders. Vóór mij en mijn twee oudere zussen hebben mijn ouders nog een zoontje gehad, Jeroen, die na zijn geboorte overleden is. Het heeft even geduurd voordat ik daar vragen over durfde te gaan stellen. Hoe mijn ouders met die situatie omgingen, heeft mij heel erg geraakt. Elk jaar in september koopt mijn moeder een mooie bos witte rozen om Jeroen te herdenken. Dit is een liedje uit liefde voor mijn ouders.’
Het is nu weer september. Zowel de albumrelease als het optreden konden geen betere datum hebben gevonden. ‘Het heeft kennelijk zo moeten zijn hè? Ik beschouw het maar als een kleine gift van het universum hoe alles nu zo mooi samenkomt,’ oordeelt hij over zijn derde optreden voor Sugar Mountain.
White Roses
Release party
De eerste keer in oktober 2018 was solo bij de CMA Songwriter Series in Amsterdam in ’t Zonnehuis in Tuindorp Oostzaan. In de dagen erna stond hij in Scandinavië een paar maal in het voorprogramma van Kacey Musgraves. Zijn eerste single Black was nog maar net uit. Een jaar later speelde hij met band in de Tuinzaal in Paradiso Noord voor een enthousiast publiek met opvallend veel jongedames, altijd een goed teken, want dat is publiek dat blijft. ‘... En vaak meegroeit met de artiest,’ voegt hij eraan toe.
En nu na veel gejojo met de datum is er de release party in de grote zaal, wederom met band. Hij zegt er erg naar uit te kijken. ‘We gaan er iets moois van maken, ondanks de coronabeperkingen,’ belooft hij.
Tekst door: Robbert Tilli
Koop hier je kaarten voor Joe Buck in de grote zaal op 24 september.