Eton Crop is generatie-overschrijdend bezig en sliep bij The Mekons op de vloer
12 maart, 2019
Op het moment dat je dit leest is Erwin Blom van Eton Crop in Austin, Texas voor het jaarlijkse SXSW-Festival. Eerst voor het ‘tech industry’ deel van het festival, daarna natuurlijk ook voor het muziek-gedeelte. Indiestad sprak met hem over hun optreden met The Mekons in Cinetol, het 40-jarig bestaan van de band en het DIY-gevoel dat van alle tijden is.
Wat vooral opviel bij beluistering van de songs van Eton Crop die op hun Bandcamp-pagina staan, is dat ze opvallend tijdloos klinken. Zo kun je bijvoorbeeld naar de Peel-sessie versie van 'It’s My Dog, Maestro' uit de tachtiger jaren luisteren en zou het nummer niet misstaan tussen twee post-punk tracks van bands die in 2019 net een debuut hebben uitgebracht.
Toch was het inmiddels grofweg 30 jaar geleden dat deze Indiestad-scribent voor het eerst iets over Eton Crop hoorde (als 14-jarige scholier in een tussenuur, luisterende naar de VPRO radio). Dat was overigens jaren voordat Erwin Blom aan de wieg stond van 3voor12 of hoofd Digitaal werd bij die omroep. Het nummer dat ik hoorde was 'Noisy Town', waarin wat meer elektronische elementen doorsijpelden dan in het eerdere werk van de band. Geen idee had ik ervan dat Eton Crop al bijna tien jaar bestond, laat staan dat ik Blom in 2019 deze anekdote zou vertellen.
But here we are…het jongetje van 14 is inmiddels 45! Zat er voor jou een logica in de levenswandel van de band?
Erwin Blom: "De logica van iets zie je eigenlijk altijd pas achteraf. Ik denk niet dat ik in de beginperiode van de band had gedacht dat we nu nog zouden bestaan, maar die periode, de punk en post-punk zeg maar, is wel allesbepalend geweest voor hoe ik tegen zaken aankijk. Het is een soort rode draad gebleken. Een DIY-houding die je ook kunt doortrekken naar wat me later boeide bij house, hiphop, internet-ontwikkelingen.. een voortdurende zoektocht naar nieuwe dingen. En zei je net dat je 45 bent? Dan moet je dit jaar 45 van Bill Drummond lezen!"
Eton Crop
Noisy Town
Eton Crop heeft door de jaren heen een flinke transformatie doorgemaakt. Eerst klonken jullie meer als post-punk, later kwam er meer electronica aan te pas. Toen dook ook de naam EC Groove Society op, het neven-project. Veel van jullie geluid hoor ik terug bij piepjonge bands van nu. Maakt muziek een soort hele grote cirkel-bewegingen?
‘Haha, ik denk het wel ja. Het was ook een periode met een heel hoge kwaliteits-dichtheid. Heel veel nieuwe bands zijn beinvloed door muziek uit die jaren, hoewel ze allemaal weer iets anders highlighten wat er voor hun uitsprong. The Sex Pistols, The Specials, The Human League…. Het was qua sound geen homogene tijd.’
Ik heb altijd het gevoel dat Eton Crop, door al jullie andere werkzaamheden (bij de VPRO, platenmaatschappijen, concertzalen), een lange periode heeft stilgelegen. Wat was eigenlijk het eerste moment dat jullie dachten: Laten we de boel weer activeren en shows gaan doen?
‘Ik denk dat dat de fase was dat ik alle albums aan het digitaliseren was.’
Dus toen zijn jullie weer gaan optreden. Vorig jaar bv. in de UK. Kriebelt het dan ook weer om nieuw materiaal uit te brengen?
‘Dat vind ik altijd een moeilijk iets. Ik ontdek graag nieuwe muziek, maar als ik zelf een band bezoek die weer bij elkaar is zit ik vaak ook wel een beetje te wachten op de oude liedjes die ze spelen. Maar wie weet….’
Op 6 April spelen jullie samen met The Mekons in Cinetol. Ik heb een beetje teruggegraven. Jullie album Yes Please, Bob uit 1987 werd geproduceerd door Tommy Green van die band in Leeds, waar zij vandaan komen en Jonny Langford van The Mekons heeft de hoes ontworpen. Was dat de eerste keer dat jullie samenwerkten?
‘Nee, er waren eerdere connecties en ze hebben meerdere albums van ons geproduceerd. Poeh…even terugdenken hoor…in de vroege tachtiger jaren heb ik wel eens een aantal maanden in Engeland doorgebracht en ik ben toen in contact gekomen met Jonny Langford via een andere project van hem The Three John’s. Er hebben door de jaren heen veel uitwisselingen plaatsgevonden. We hebben ook wel eens bij elkaar op de vloer geslapen. In Engeland en in Nederland…..er is wat dat betreft door de jaren heen niet zoveel veranderd. (denkt even na) ‘Corne (Bos, mede-bandlid van Eton Crop) heeft ook wel eens een tour voor ze georganiseerd…..er waren ook wel tussenliggende jaren dat we elkaar niet echt spraken, maar Facebook heeft zo’n gat moeiteloos weten te dichten. Je kunt zeggen wat je wilt over het medium, maar het brengt mensen die elders wonen wel makkelijk binnen handbereik.’
Zij brengen een week voor het optreden in Cinetol een nieuw album uit, Deserted genaamd. The Mekons zijn eigenlijk altijd doorgegaan. Wat bindt jullie muzikaal eigenlijk het meest? De upbeat post-punk feel? Want daar waar jullie in een latere fase meer electronica omarmden, veerden zij meer richting country en folk, weliswaar gespeeld op een rafelige garage manier.
‘Klopt. Wij kregen meer interesse in de drum-computer. Nu focussen we live overigens meer op ons oudere materiaal, hoewel we vorig jaar wel een dubbel-show als Eton Crop en als EC Groove Society hebben gedaan. Daar was ik op voorhand huiverig voor, maar het sloot mooi op elkaar aan.’
Ik las ergens online dat het eerste album van The Mekons opgenomen werd op de instrumenten van Gang Of Four….
‘Dat heb ik ooit ook ergens gelezen. Ze hebben ook dezelfde studie-achtergronden dus zullen we dat maar gewoon volhouden dan…(lacht)….indertijd beviel me heel erg hoe zij in hun teksten het persoonlijke wisten te verbinden met politiek. Ze gingen er ook altijd prat op dat ze niet echt konden spelen, dus vandaar dat ze misschien songs opnamen op instrumenten van Gang Of Four. Later veranderde dat natuurlijk wel, maar er is nu ook nog steeds een soort offshoot-band die bestaat uit de oorspronkelijke leden van The Mekons die niet in de huidige line-up van de band zitten en die doen ook nog live-shows en die kunnen nog steeds niet echt goed spelen.’
Maar die hebben geen ruzie met de mensen die nu in The Mekons zitten?
‘Nee, het is gemoedelijker. Jonny Langford speelde ook wel eens mee met ze bij een optreden.’
Over generaties gesproken: Als je in Texas bent voor SXSW spelen je dochter Pip (Blom) en zoon Tender daar ook. Heel spannend lijkt me.
‘Zeker spannend! Ik volg het op de voet. En in Februari hebben wij met Eton Crop zelfs in het voorprogramma van Pip gestaan tijdens een optreden in het John Peel Centre. En de dochter van John Peel bij wie wij in de tachtiger jaren de nodige sessies hebben gedaan daar ben ik notabene vandaag mee gaan lunchen. Dus ja, we zijn behoorlijk generatie-overschrijdend bezig.’
Jullie bestaan dit jaar 40 jaar. Gaan jullie daar ook iets mee doen?
‘Dat is wel de bedoeling ja. Maar daar kan ik vanaf 6 April pas meer over zeggen.’
To be continued! Nog even een rare slotvraag. Al spittende door oude tracks zat ik net naar A Bundle Of Bucks te luisteren. Die vibe deed me heel erg denken aan de Happy Mondays. Baggy grooves….
‘Het idee was om een soort mix van Captain Beefheart en the Nightingales te maken met een strakke hiphop-beat er achter. Dat nummer kwam trouwens nog voor the Mondays uit. (grappend) Maar je hoort mij niet zeggen dat wij hun beinvloed hebben.’
Eton Crop speelt op zaterdag 6 april in Cinetol. Meer informatie over het concert en kaarten vind je hier.
Eton Crop
A Bundle Of Bucks
Ik las ergens online dat het eerste album van The Mekons opgenomen werd op de instrumenten van Gang Of Four….
"Dat heb ik ooit ook ergens gelezen. Ze hebben ook dezelfde studie-achtergronden dus zullen we dat maar gewoon volhouden dan…(lacht). Indertijd beviel me heel erg hoe zij in hun teksten het persoonlijke wisten te verbinden met politiek. Ze gingen er ook altijd prat op dat ze niet echt konden spelen, dus vandaar dat ze misschien songs opnamen op instrumenten van Gang Of Four. Later veranderde dat natuurlijk wel, maar er is nu ook nog steeds een soort offshoot-band die bestaat uit de oorspronkelijke leden van The Mekons die niet in de huidige line-up van de band zitten en die doen ook nog live-shows en die kunnen nog steeds niet echt goed spelen."
Maar die hebben geen ruzie met de mensen die nu in The Mekons zitten?
"Nee, het is gemoedelijker. Jonny Langford speelde ook wel eens mee met ze bij een optreden."
Over generaties gesproken: als je in Texas bent voor SXSW spelen je dochter Pip (Blom) en zoon Tender daar ook. Heel spannend lijkt me.
"Zeker spannend! Ik volg het op de voet. En in februari hebben wij met Eton Crop zelfs in het voorprogramma van Pip gestaan, tijdens een optreden in het John Peel Centre. En de dochter van John Peel, bij wie wij in de tachtiger jaren de nodige sessies hebben gedaan, daar ben ik nota bene vandaag mee gaan lunchen. Dus ja, we zijn behoorlijk generatie-overschrijdend bezig."
Jullie bestaan dit jaar 40 jaar. Gaan jullie daar ook iets mee doen?
"Dat is wel de bedoeling ja. Maar daar kan ik vanaf 6 april pas meer over zeggen."
To be continued! Nog even een rare slotvraag. Al spittende door oude tracks zat ik net naar 'A Bundle Of Bucks' te luisteren. Die vibe deed me heel erg denken aan de Happy Mondays. Baggy grooves..
"Het idee was om een soort mix van Captain Beefheart en the Nightingales te maken met een strakke hiphop-beat er achter. Dat nummer kwam trouwens nog voor the Mondays uit. (grappend) Maar je hoort mij niet zeggen dat wij hun beïnvloed hebben."
Eton Crop speelt op zaterdag 6 april in Cinetol. Meer informatie over het concert en kaarten vind je hier.
