Programma
Nieuwsoverzicht

Eindelijk toont Deer Tick zijn Januskop in volle glorie

17 januari, 2018

Deer Tick by Laura Partain 2017

Net als de Romeinse god Janus heeft de Amerikaanse band Deer Tick met zanger John McCauley twee gezichten. Niet letterlijk natuurlijk, met een hoofd aan de voorkant en een aan de achterkant, maar figuurlijk gesproken: een zachtaardige Americana-kant en een harde alternative rockkant. Eindelijk komen ze er eens rond voor uit: wat evengoed met een beetje editing op één album had gepast, komt nu als twee aparte albums, op één en dezelfde dag uitgebracht: Deer Tick Vol 1 en Vol. 2. Zo gaan ze het ook live brengen op hun 'An Evening with Deer Tick: Twice Is Nice Tour'. U raadt het al een unplugged en een plugged-in set. Op 23 januari is dit ‘mooie stel met Januskop’ te bewonderen in Paradiso-Noord.

Twee albums op één dag

Twee albums op één dag door een en dezelfde band is natuurlijk wel vaker gebeurd in de popgeschiedenis, maar nu ook weer niet zo gek vaak. Use Your Illusion I en II van Guns N’ Roses vormen samen natuurlijk een bekend voorbeeld, dat we er hier niet zomaar bijhalen. We hadden hier evengoed The Boss of Tom Waits kunnen noemen, maar die John McCauley kan even weerbarstig als ene Axl voor de dag komen.

Maar eigenlijk lijkt hij al jaren het meest op een jonge versie van Paul Westerberg van The Replacements. Ook opmerkelijk: beide albums zijn opgenomen in Ardent Studios in Memphis, Tennessee met producer Adam Landry. Vraagje aan de kenners: welke favoriete band van Deer Tick heeft ooit daar een album opgenomen met Jim Dickinson? Juist ja, die dus! Twee jaar geleden speelden die nog een machtige comebackshow in Paradiso. Dat ging toen met een hels volume gepaard. Zelfs grote fans vluchtten met bloedende oren de zaal uit dankzij het dove geluidsman-syndroom’. Was er toen maar ruimte geweest om ook de zachte kant van Westerberg te laten horen, al was het maar voor heel eventjes geweest. Dat is precies was Deer Tick nu wel gaat doen. Wie de gebruikelijke chaos en onvoorspelbaarheid van hun shows niet trekt, die krijgt nu rust voor de pauze en herrie er na. Goed idee.

Net als de Romeinse god Janus heeft de Amerikaanse band Deer Tick met zanger John McCauley twee gezichten. Niet letterlijk natuurlijk, met een hoofd aan de voorkant en een aan de achterkant, maar figuurlijk gesproken: een zachtaardige Americana-kant en een harde alternative rockkant.

Sea of Clouds

Accepteer de voorkeurscookies om de video te bekijken.

Een plan dat uitstekend uitpakt

Natuurlijk kun je je afvragen, of dat hele zaakje niet op één goed geredigeerd album had kunnen worden uitgebracht. Jongens toch, alles kan! Maar dat hebben ze toch al zo vaak gedaan? En dan zouden er weer stemmen opgaan, of ze niet eens een keer een rustig album zouden kunnen uitbrengen dat geheel focust op hun niet geringe capaciteiten op het vlak van Americana, vooral folk en country. Altijd wat. Dus die twee kanten er tegelijk uitgooien op twee verschillende albums is een prima plan dat ook nog eens uitstekend uitpakt.

Sea of Clouds, Card House en Only Love zijn pareltjes die er nu veel mooier uitkomen. De band die ooit bekend werd met alt.country en geleidelijk aan wilder en rockier werd, speelt nu als nooit tevoren zijn talent voor alt.country uit. Waar dat aan ligt? McCauley is in de tussentijd getrouwd met Vanessa Carlton, met wie hij nog een duet zong (In Our Time) op het vorige door Steve Berlin (Los Lobos) voor Deer Ticks doen wat gladjes geproduceerde album Negativity. Is hij net als topsporters een beetje gekalmeerd door de huwelijkse staat? Hij is inmiddels ook vader van een dochtertje. Alle redenen om het rustiger aan te doen, zou je denken. Toch is dat bedrieglijk.

Net als de Romeinse god Janus heeft de Amerikaanse band Deer Tick met zanger John McCauley twee gezichten. Niet letterlijk natuurlijk, met een hoofd aan de voorkant en een aan de achterkant, maar figuurlijk gesproken: een zachtaardige Americana-kant en een harde alternative rockkant.

It's a Whale

Accepteer de voorkeurscookies om de video te bekijken.

Ouder worden

Veel teksten gaan over het fenomeen dat Mick Jagger ooit in Mother’s Little Helper bezong met de regels it’s a drag growing old. Maak je niet ongerust, want op Vol 2. –  live het deel na de pauze – gaan alle remmen weer los. Er wordt gerockt zoals hun voorbeeld PW van hierboven dat doet met zijn ‘reserveband’ Grandpaboy, van wie Deer Tick ooit Mr. Cigarette coverde. Op Vol 2. trapt de band meteen lekker het gaspedaal in met de eerste twee tracks Don’t Hurt en Jumpstarting. It’s A Whale is ook een fijne wat dat betreft. De vergelijkingen met het stemgeluid van Liam Gallagher worden alleen maar groter, zodra het volume omhooggaat. Soms lijkt zijn verrukkelijk raspende stem op die van Reg Presley van The Troggs of Dan Zanes van - wie kent ze nog? - The Del Fuegos. Als de geluidsman zich een beetje weet te beheersen, hoeft niemand de vluchtroute te nemen zoals bij hun helden.

Tekst door: Robbert Tilli
Bandfoto: Laura Partain

Koop hier je kaarten voor het optreden van Deer Tick op 23 januari.