Een subtiel fundament, maar Jesca Hoop is het schitterende middelpunt
26 oktober, 2022
Jesca Hoop kan haar weg in Amsterdam vermoedelijk inmiddels aardig vinden. De meestal onder indie / folk gerubriceerde singer-songwriter trad er immers al een aantal keer op. Het concert dat voor 30 oktober in Bitterzoet staat gepland, is zelfs al het tweede dit jaar. Dat podium contrasteert overigens fors met het voorgaande.
De in Amerika geboren, maar al jaren vanuit Manchester opererende, zangeres stond in mei namelijk in de Ziggo Dome als voorprogramma van Elbow. Geen verrassing, want Jesca is op een aantal van hun platen te horen en ging in 2008 ook met hen op tour. Net als Eels, met wie ze in 2011 twee opeenvolgende avonden in de Grote Zaal van Paradiso stond. De kans is echter groot dat Sugar Mountain-volgers haar op diezelfde plek in september 2016 met Iron & Wine voorman Sam Beam zagen spelen. Een fantastisch concert. De twee bewezen live aan elkaar gewaagd te zijn, net als op het uitstekende duo-album ‘Love Letter For Fire’. Later deze maand keert de zangeres zoals gezegd echter terug naar Bitterzoet, de plaats waar ze zo’n vijf jaar geleden een intiemer maar al even memorabel optreden verzorgde.
Hoe bescheiden die locatie ook is; het is een avond om reikhalzend naar uit te kijken. Net als naar elke nieuwe plaat van Jesca Hoop. De eigenzinnige artieste weet keer op keer te verrassen. Hoop’s albums doen kwalitatief nauwelijks voor elkaar onder, maar kennen muzikaal gezien steeds subtiel verschillende invalshoeken. Op drie van de platen wordt ze bijgestaan door de inmiddels gevierde Blake Mills als producer. Op de twee meest recente door de eveneens door de wol geverfde John Parish.
Jesca Hoop
Sudden Light
Die laatste tekende ook voor haar in september verschenen ‘Order of Romance’. In de tien songs neemt Jesca geen blad voor de mond en vuurt zoals gebruikelijk nogal wat woorden op ons af. Haar vaak opmerkelijke teksten zijn niet altijd even gemakkelijk te doorgronden, maar klinken even wonderschoon als ze zijn verwoord. Het geheel is minder grimmig dan voorganger ‘Stonechild’, hoewel je van Hoop geen zoetsappige niemendalletjes hoeft te verwachten. De tekst van openingsnummer 'Sudden Light' is direct een nadere bestudering waard, terwijl het al even persoonlijk getinte 'I Was Just 14' weer glashelder is. Jesca vindt ook inspiratie in ‘alledaagse’ zaken, al zijn die niet altijd om heel blij van te worden. Over '7lbs of Pressure' lichtte de zangeres bijvoorbeeld zelf al een tipje van de sluier op toen ze het nummer inzette als benefiet voor de nabestaanden van de schietpartij op de school in Uvalde, Texas in mei van dit jaar. De songtitel verwijst naar de kracht die nodig is om de trekker van een vuurwapen over te halen. Ze schreef het nummer, waarin een gedroomde president wapenbezit in de VS serieus inperkt, in 2020. Ruim vóór het genoemde geweldsdrama dus, maar inspiratie was er ook destijds in haar geboorteland natuurlijk al in overvloed.
Order of Romance is echter ook een plaat vol wonderlijke melodieën waarin je je kunt onderdompelen. Ze zijn vaak wonderlijk maar effectief getimed en gestructureerd. Jesca’s lead versmelt griezelig perfect met koorzang en krijgt geregeld gezelschap van prachtig blaaswerk, niet zelden in arrangementen waarin ze naadloos verweven worden. Bescheiden percussie, incidenteel een getokkelde gitaar en de economisch maar effectief aanwezige contrabas van Jon Thorne (o.a. Lamb) zorgen voor een subtiel fundament, maar het zijn de blazers en vooral stemmen die feitelijk ritme én melodie bepalen, met Jesca zelf als schitterend middelpunt. En precies om die laatste reden maakt het ook nauwelijks uit dat de entourage tijdens haar komende shows beslist een stuk bescheidener zal zijn. Zowel tijdens soloconcerten als in de ‘gedeconstrueerde’ akoestische versies die ze van enkele albums uitbracht dwingt Jesca Hoop aandachtig luisteren én genieten moeiteloos af.
Eddie Aarts
Op zondag 30 oktober staat Jesca Hoop in Bitterzoet met in het voorprogramma Chloe Foy.