Dry Cleaning blinkt uit op 'New Long Leg'

De muziek klinkt alsof je in het lichaam van zangeres Florence Shaw over een drukke straat in Zuid-Londen loopt en al haar gedachten hardop in je hoofd hoort. Haar droge, laconieke en zelfs bijna monotone manier van zingen heeft eigenlijk meer weg van praten. En tóch past dat zo goed bij die juist speelse, ietwat meer enthousiaste gitaar en stevige baspartij die van links en rechts bij komt vallen. Is het postpunk? Is het meer art-rock? Het is in ieder geval gewoon weer eens wat anders. Bedeesde punk zullen we dan maar zeggen. Ingetogen rock. Deadpan.

De band leidt je door hun verhaal en omgevingswereld heen met Florence Shaw als de verteller. De creatieve, spitsvondige teksten vinden hun weg door de repetitieve en verleidelijke riffs. De productie heeft duidelijk hoorbaar een upgrade gehad, het geluid is meer clean dan op de eerdere EP's. Op een goede manier bedoelen we dat. 

Zuid-Londen is booming voor indie/postpunk/artrock-bandjes. En toch weet Dry Cleaning het hoofd boven water te houden t demidden alle grote koi karpers in dezelfde vijver. De teksten alleen al zou je eigenlijk gewoon uit moeten printen en in een poëzieboek plakken. “I think of myself as a hardy banana with that waxy surface and the small delicate flowers/A woman in aviators firing a bazooka,” zingt Shaw in diezelfde, bijna verdacht relaxte stem op 'Scratchyard Lanyard'. "Do everything and feel nothing."

Zuid-Londen is booming voor indie-/postpunk-/art-rockbandjes. En toch weet Dry Cleaning het hoofd boven water te houden, temidden van alle grote koikarpers in dezelfde vijver. De teksten alleen al zou je eigenlijk gewoon uit moeten printen en in een poëzieboek plakken. “I think of myself as a hardy banana with that waxy surface and the small delicate flowers/A woman in aviators firing a bazooka,” zingt Shaw in die zojuist beschreven, bijna verdacht relaxte stem op 'Scratchcard Lanyard'. "Do everything and feel nothing."

Zeg, wat is een 'new long leg' eigenlijk? Shaw: "The title is ambiguous; a new long leg could be an expensive present or a growth or a table repair." Daarmee lijkt het een goede representatie te zijn voor waarmee dat album gevuld is: thema's als dissociatie, escapisme, dagdromen, gecompliceerde gevoelens van liefde, woede, wraak, angst, de keuken, lethargie, vergeetachtigheid en overleven komen voorbij. En dat is slechts het topje van de ijsberg. Het album zit vol met -soms wrange- observaties die op het eerste gezicht alledaags lijkende gebeurtenissen uitlichten en op deze manier het 'normale' interessant maken. Zoals een nieuwe poot. Voor je tafel, of gewoon voor jezelf. 

Tekst: Charlotte Rombach