De Malinese Songhoy Blues laten zich door niemand het zwijgen opleggen
Toen hij in 2012 door gewapende Islamitische extremisten uit zijn geboortestad Diré in Noord-Mali werd verdreven, pakte gitarist Garba Touré zijn gitaar en spullen, en vluchtte zuidwaarts. De jihadisten hadden elke culturele uiting verboden, zelfs muziek. Samen met twee van zijn muzikanten vrienden - zanger/gitarist Aliou Touré en bassist Oumar Touré - was Garba vastbesloten om de muzikale traditie van Noord-Mali voort te zetten. Met hun enthousiasme en overtuigingskracht wisten ze ook getalenteerd drummer Nathanael Dembélé voor zich te winnen. Samen vormden ze het viertal ‘Songhoy Blues’.
De ‘desertblues’ band begon met optredens op bruiloften en in kleine bars. Ze speelden muziek die deed denken aan de sfeer van het Noorden van Mali. Het hielp hen en de andere vluchtelingen om het verdriet te verwerken.
Songhoy Blues - Bamako
Damon Albarn
De band heeft een unieke stijl die moderne rock- en hip-hop invloeden mixt met traditionele, Malinese muziek. Een beetje Ali Farka Touré meets Jimi Hendrix. Hun bijzondere stijl én verhaal bleef niet onopgemerkt. Eind 2013 nodigde Damon Albarn (frontman van de britpopband Blur én zanger van de band Gorillaz) Songhoy Blues uit in Engeland, om deel te nemen aan Africa Express. Mede daardoor kwam de band op de radar van producent Marc-Antoine Moreau. Hij vroeg hen mee te werken aan het album 'Africa Des Jeunes' van Africa Express, samen met een aantal andere Malinese bands. Het succes hield niet op, en ze werden zelfs getekend door ‘Atlantic Records’, als eerste Afrikaanse act ooit. Hun debuutalbum, 'Music In Exile', maakten ze in samenwerking met producer Nick Zinner, tevens gitarist van de ‘Yeah Yeah Yeahs’.
Damon Albarn & Songhoy Blues 'Should I Stay or Should I Go' Africa Express Roskilde 2015
Afgelopen zomer verscheen het tweede album ‘Résistance’, op het Amerikaanse Fat Possum label. Op de plaat zijn gastrollen weggelegd voor niemand minder dan Iggy Pop, Elf Kid en Stealing Sheep. Songhoy Blues wordt nu echt gezien als voorloper van een nieuwe generatie van Malinese muzikanten.
Ironisch toch eigenlijk, dat juist door de poging om hun culturele tradities te onderdrukken, volledig het tegenovergestelde gebeurde. De Noord-Malinese sound is beroemder dan ooit. Ze stonden al op grote festivals als Glastonbury, Bonnaroo en Roskilde. We zijn er dan ook bijzonder trots op ze op zondag 12 november te mogen verwelkomen in onze eigen Paradiso Noord.
Door Fleur Reuser