De ideale plaat voor een onstuimige zondag? Mij niet gezien.
Nog niet zo lang geleden, in de zomer van 2016, nam ik mezelf plechtig voor om muziek nooit in verband te brengen met weersomstandigheden. Je leest en hoort het vaak, en niet alleen als het om een Spaanse zomerhit gaat. Iemand als de heer James Blake wordt altijd in één adem genoemd met herfst en grijze hemel.
Tijdens die zomer een kleine twee jaar terug luisterde ik aandachtig naar Blake's machtige 'The Colour In Anything', terwijl ik op Bali naast een zwembad lag te bakken bij pak 'm beet 35 graden Celsius. Het was nogal een openbaring dat zijn muziek ook de ideale soundtrack kan zijn op een dag waarop de gekko's van het dak vallen van de hitte, en besloot het nooit en te nimmer meer over het weer te hebben als het over muziek gaat.
Toen bereikte 'Losing You' van het piepjonge Noorse gitaarbandje Boy Pablo m'n oren. Het eerste wat ik dacht: de lente is nu echt begonnen. Toen ik de Spotify-link naar iemand appte, voegde ik als onderschrift toe 'lekker lentenummertje'.
Tot zover die plechtige belofte die ik deed aan de oostkant van de noordkust van Bali. Ga je er op letten, kom je ze weer overal tegen die weersomstandigheden. Zo repte Pitchfork over 'the band’s typical sunny approach' toen het de loftrompet uitstak voor 'Losing You', nog wel benadrukkend dat zomerse muziek niet vergezeld hoeft te gaan van een vrolijke tekst.
En ja, toen Boy Pablo eind vorige maand in Amsterdam optrad, was je niet blij dat je binnen stond omdat het buiten zo guur was. In gedachten veranderde het uitverkochte Bitterzoet in een buitenpodium, ik zag muren en dak oplossen en Boy Pablo triomferen op een snikhete festivaldag.
Tekst:Â Fedde Wiersma
Losing You