
Een vroegwijzere man dan de Canadese singer-songwriter Colter Wall is nauwelijks voorstelbaar. Luister naar zijn uitmuntende titelloze debuut en je denkt een heer op leeftijd te horen, die alles in het leven al heeft meegemaakt. Niets is echter minder waar. Wall is van 1996… Dat kan toch niet? Zo goed? Zeker wel. Op 29 januari is hij een van de hoofdacts op het tweede Sugar Mountain Presents ‘minifestival’ in het nieuwe jaar.
Aan de grond genageld
Wall is in diverse aankondigingen al neergezet als ‘de nieuwe Johnny Cash uit Saskatchewan.’ Dat stuitte op enig verzet der puristen. Het ligt er maar aan naar welke periode van Johnny je kijkt. De jongeman van de Sun Years met The Tennessee Two is het zeker niet, maar de oude bard in de herfst van zijn carrière, die aan de hand van meesterproducer Rick Rubin een hele reeks American Recordings uitbrengt, die moet het zijn. Now we’re talking! Colter – wat een verrukkelijke naam trouwens! – past naadloos in de traditie van American Recordings, zeker in zijn (semi-)akoestische pracht en rijkdom aan songs. Waar ‘The Man in Black’ in zijn laatste levensjaren vooral het werk van anderen zong, daar legt onze nieuwe held zich toe op zijn eigen songs, op een schitterende, droeve vertolking van Fraulein van Bobby Helms na en een cover van Townes' Snake Mountain Blues. Je staat aan de grond genageld van zijn zelfverzekerde voordracht. Er zijn er meer die dat vinden: vlak voordat je de vinyl versie van zijn plaat omdraait – of anders denkbeeldig op cd of Spotify - hoor je nog W.B.’s Talking, een met een fantastisch knauwaccent gebracht wervend radiopraatje over deze jonge artiest, waarin ook de sponsors van het radiostation bedankt worden.

Fraulein – Live @ Roepaen Ottersum, 2017
Reuze ontdekking
Colter Wall is een reuze ontdekking in de wereld van singer-songwriters met een country touch. Net als de iets oudere Tyler Childers (op 25 januari in ’t Zonnehuis) lijkt hij uit de lucht te zijn komen vallen. Anders dan aan het lelijke artwork van Tyler, zie je het al meteen aan de hoes van Colter. Het lijkt wel zo’n mooie hoes van een singer-songwriter uit de seventies, een oudje van Townes van Zandt of Guy Clark of zo. Je weet meteen dat het goed zit. Uiteraard kennen wij hier bij Sugar Mountain ook de oude blueswijsheid: You Can't Judge a Book by the Cover. Maar geef toe: zo’n hoes liegt niet. Als je echter begint met te luisteren zonder de hoes te kennen, ook dan hoor je het direct bij beide artiesten.
Wie horen we daar meezingen?
Waar Tyler tot het Steve Earle-kamp ‘behoort’, daar past Colter meer bij Dave Alvin’s solowerk. Die donkerbruine, doorrookte stem, die geeft zijn liedjes een diepere lading. Je wordt haast boos op recensenten wereldwijd die te schijterig zijn om zijn debuut vijf sterren te geven. Want dat is zijn album dubbel en dwars waard. Was het al iemand opgevallen trouwens, dat Colters duet partner op de hierboven reeds genoemde track Fraulein Tyler Childers is? Mensen, dit is geen toeval. Dat moest zo zijn.

Kate McCannon - Brewery Sessions, 2017
11 tracks in 40 minuten
In veertig minuten trekken elf pareltjes aan je oren voorbij. Mogen we extra aandacht vragen voor Kate McCannon, een onvervalste, indringende murder ballad vanuit de bajes, en Transcendent Ramblin’ Railroad Blues? Die twee liedjes zijn zo onwaarschijnlijk mooi, dat zelfs de repeatknop op standje ‘oneindig’ ze niet voldoende rechtdoet. Dat geldt ook voor de officiële video voor Kate McCannon omdat die alle aandacht bij het liedje zelf weghaalt. Colter alleen, met die droevige baritonstem van hem, z’n gitaar in z’n handen en z’n voet pompend op het basdrumpedaal, dat moet volstaan. De rest is in feite totaal overbodige opsmuk, hoe goed gedaan ook door de regisseurs van de video, Alexa King en Stephen Kinigopoulos. Hun interpretatie van de tekst heeft overigens voor 100% de zegen van de schepper ervan.
So I went a courtin' Kate McCannon
Got me a job and I quit my ramblin'
And every day I'd save
A quarter of my pay
I could buy a diamond ring
Lord and one day I come home to find
My darlin' angel's not inside
So I made for the creek
Where she and I did meet
And found her with some other lover
And I put three rounds into Kate McCannon
Hij verdient een ademloos toeluisterend publiek
Dit moet je live gaan meemaken. Dit is verplichte kost. Dit mag je niet laten lopen. Laten we hopen, nee eisen, dat niet weer de helft van de zaal er doorheen gaat kwetteren. Deze jongeman verdient het om een ademloos toeluisterend publiek te hebben. Hij is de toekomst van het genre. Veel beter dan dit gaat het niet worden. Zeg dat wij het gezegd hebben.
Tekst door: Robbert Tilli
Koop hier je kaarten voor de Sugar Mountain Presents avond met Colter Wall, Dig Deeper, Corb Lund, en Susto.