Birds of Chicago brengt een vreugdevol tegengeluid in barre tijden

‘Ik vind het heel mooi liefje, maar nu moet je heel even geduld hebben, want ik ga even met deze meneer praten.’ De eerste minuut van ons telefoongesprek hoor ik op de achtergrond het vrolijke stemmetje van de vierjarige Ida, die nog even aandacht vraagt van papa Jeremy (JT Nero) Lindsay.

Samen met haar moeder, de Canadese Allison Russell, vormt hij sinds 2012 Birds of Chicago. De twee ontmoetten elkaar ‘on the road’, toen de paden van Lindsay’s vanuit Chicago opererende JT & The Clouds en Russells Po’ Girl elkaar kruisten. Die door Russell met ex-Be Good Tanyas Trish Klein opgerichte groep, waar ook Awna Texeira een poos deel van uitmaakte, was ook in ons land behoorlijk populair. JT en Allison musiceerden steeds vaker samen, bleken in meerdere opzichten een uitstekende match en besloten uiteindelijk leven én carrière samen in te richten. Dat die twee aspecten volkomen verweven zijn blijkt meer dan wat ook uit het feit dat dochter Ida geregeld meereist op tour, of dat nu in Amerika of elders is. ‘Ik verheug me erop haar iets van Amsterdam te laten zien. Ze was er voor het eerst toen ze nog maar een paar weken oud was en we komen er graag,’ vertelt TJ.

Het concert in Paradiso op 21 april is er een in een heel rijtje Nederlandse shows. En die zijn goed getimed, want begin mei verschijnt het nieuwe album Love In Wartime. Het sinds kort online vrijgegeven nummer Roll Away is een representatief voorproefje van de plaat, die een beduidend uitbundiger Birds of Chicago laat horen. Het titelnummer is een aanzwellende ballad en ook Try en Superlover zijn fraai ingetogen duetten. Maar elders op de plaat wordt de boel steviger aangezet. Daar is het resultaat swingender dan ooit en lijkt het contrast tussen Lindsay’s rauwe en Russels loepzuivere, soulvolle stem nog effectiever. Lichtelijk andere, maar minstens zo smakelijke koek dus als op de door Joe Henry geproduceerde voorganger Real Midnight of de alleen digitaal te bemachtigen, warm aanbevolen EP American Flowers.

‘We waren toe aan een ‘rock ‘n roll’ plaat,’ vertelt TJ. ‘Alles wees op een wat voller geluid. En de hele band voelde dat. Na minstens 180 keer met elkaar gespeeld te hebben, hoefden we zoiets nauwelijks nog te bespreken. De kwaliteit van elke relatie is volgens mij hoe dan ook het beste af te lezen aan het aantal discussies dat je níet hebt. Min of meer bij toeval hebben we eerst nog wel American Flowers gemaakt. Die voelt terugkijkend als een “rustiek zusje” van Real Midnight, maar kwam eigenlijk alleen bij toeval tot stand. Allison volgde [producer] Steve Dawson al sinds ze jong is en nu bleek er gelegenheid te zijn iets samen te doen. Ik had deze nummers inmiddels geschreven en het opnemen was eigenlijk gewoon een dag lang feest.'

Voor het binnenkort verschijnende Love in Wartime ging de groep in zee met Luther Dickinson, bekend van ondermeer Black Crowes, North Mississippi Allstar en de smaakvolle soloplaat Blues & Ballads, A Folksinger’s Songbook Vol. I & II uit 2016. Als curator van een project, dat JT ‘Songbirds’ noemt, nodigde die naast o.a. Amy Helm en Valerie June ook Birds of Chicago uit. ‘Dat beviel uitstekend, we hielden contact en Luther bleek als producer precies het type waarop we hoopten. Hij heeft een paar geweldige oren en kwam geregeld met suggesties die alleen een outsider kon doen. Maar hij is hartstikke laidback, was vooral onze “soul companion” en bemoeide zich als alles liep met zo min mogelijk. Maar wanneer we bij tijd en wijle op drift raakten, was ‘ie er natuurlijk om ons weer bij de les te roepen. Iedereen voelde echter goed aan hoe de boel moest klinken en we hebben eigenlijk bijzonder weinig met het geluid geklooid.'

Gevraagd naar de titel van de plaat vertelt JT direct dat Love In Wartime geen louter politiek statement is, maar dat het huidige klimaat in de VS er wel aan ten grondslag ligt. ‘Verspreid over de wereld zijn er in alle tijden natuurlijk duistere perioden geweest. Momenteel wordt dat gevoel van vrees en onzekerheid in ons land steeds groter. Het idee achter de plaat is dat van elkaar houden, juist in zulke tijden een belangrijke, dappere daad is. Juist wanneer alle contrasten het scherpst worden en de boel lijkt in te storten, is liefde een essentieel en universeel gegeven om dat het hoofd te bieden. En dat is precies wat we met de plaat wilden. Natuurlijk steken we onze mening over bepaalde zaken niet onder stoelen of banken, maar even vaak zijn ze eerder troostend of hoopgevend bedoeld. We wilden een vreugdevol tegengeluid laten horen; de velen die zich zorgen maken een hart onder de riem steken. Ze even hun muizenissen laten vergeten, zodat ze daarna weer een poosje verder kunnen, betere tijden afwachtend. En daarvoor is muziek volgens mij een uitstekend middel.’

Een portie van dat medicijn doet aan deze kant van de oceaan natuurlijk ook nooit kwaad en wie Allison en JT eerder heeft zien spelen of het plaatwerk kent, weet dat onmogelijk een bittere pil kan worden. De groep zal naar verwachting als kwintet aantreden en dus kunnen we genieten van Birds of Chicago op volle sterkte.

Tekst door: Eddie Aarts

Koop hier je kaarten voor het optreden van Birds of Chicago op 21 april.