Als Pitchfork voor jou een belangrijke maatstaf is, dan kan je Big Thief niet hebben gemist.
De bijzonder breekbare muziek van de folk-rockband uit Brooklyn werd vorig jaar al de hemel ingeprezen na het verschijnen van debuutalbum 'Masterpiece', voor het tweede album dat dit jaar volgde was de lof nóg groter. 'Mythological Beauty' kreeg eerst al het stempel 'Best new track', waarna 'Capacity' werd ontvangen als 'Best new album'.
Buiten deze loftuitingen publiceerde Pitchfork ook nog een fraai stuk over zangeres Adrianne Lenker ('Big Thief’s Adrianne Lenker Is One of a Kind'), gebaseerd op drie diepgravende interviews over een periode van acht maanden. Het verhaal begint bij haar geboorte in een religieuze sekte en eindigt met haar kennismaking met gitarist Buck Meek, muzikaal metgezel in Big Thief en op twee albums die ze in 2014 als duo uitbrachten.
We gaan hier verder niet nog eens uitgebreid haar doopceel lichten, wie meer wil weten over de inmiddels 26-jarige Lenker leest dat stuk. Of, nog beter, verdiept zich in de teksten van Big Thief. "Everything is pretty much autobiographical or biographical," zegt Lenker in een ander interview. "I don’t think I’ve ever just made something up out of thin air."
Om een idee te geven: als kleuter brak ze tijdens spelen in de achtertuin haar schedel, in 'Mythological Beauty' verplaatst ze zich in haar moeder en hoe die zich gevoeld moet hebben op weg naar het ziekenhuis. 'You held me in the backseat with a dishrag, soaking up blood with your eyes / I was just five and you were twenty-seven / Praying "don’t let my baby die".'
Mythological Beauty
Big Thief trad afgelopen donderdag op in het voorprogramma van Conor Oberst in de oude zaal van de Melkweg. De big sound waarvoor Big Thief op plaat (en normaal gesproken live) niet terugdeinst ontbrak vrijwel omdat Buck Meek er om niet nader toegelichte reden niet bij was. De band trad dus op als drietal, waardoor de aandacht zich nog meer dan gebruikelijk richtte op Lenker en haar gitaar. Meek weet die meestal ook wel te trekken, met zijn gitaarspel, achtergrondzang en mimiek. Lenker opende het concert in haar uppie met het prachtige 'Randy'. Ook het nummer over de schedelfractuur werd uiteraard gespeeld, knap hoe ze zo'n nummer elk concert weer met dezelfde overtuiging weet te brengen.
London Calling
Op volle oorlogssterkte -zonder tegenbericht gaan we ervan uit dat het verzuim van Meek tijdelijk is- zal Big Thief eind oktober aantreden tijdens London Calling. Het derde optreden in Paradiso in ruim een jaar, maar het eerste sinds het luid bejubelde tweede album verscheen en de faam van Big Thief pas echt een vlucht nam.
Prijsnummer 'Mary' is zo mooi, vooral live. Met z'n staccato opsommingen een vocale tour de force waarvoor je alleen maar de diepste bewondering kan opbrengen.