Er begint zich een nieuw belangrijk rijtje jonge vrouwelijke singer-songwriters af te tekenen. We hebben hier al eerder de namen van Phoebe Bridgers en Julien Baker met elkaar in verband gebracht, maar die andere nieuwkomer Becca Mancari hebben we op de een of andere manier schandelijk over het hoofd gezien. Twee maanden geleden stond ze nog in het voorprogramma van Baker in de Sugar Mountain concertserie. Nu komt ze terug als headliner op 24 november in de kleine zaal en krijgt ze terecht al onze aandacht. Haar sterke debuut Good Woman uit 2017 verdient bij nader inzien een ereplaatsje.
Over het hoofd gezien
Hoe kun je zo’n goede plaat toen niet gehoord hebben, vragen wij ons weleens af. Want Good Woman is inderdaad, zoals de titel al lijkt aan te geven, het werk van een goede vrouw. Zeg maar gerust een ‘topwijf’. Rolling Stone plaatste de plaat op de 19e plaats in hun Top 40 over de beste countryalbums uit 2017. En nog sliepen wij stug door. Het kan gelegen hebben aan het overstelpende aanbod. Toegegeven, dat is wel een zeer zwak excuus voor een plaat die er bij de eerste beluistering direct al uitspringt.
Ietsje traditioneler dan haar vakzusters
Zo’n nummer als Golden – voor vele fans het absolute prijsnummer van het album – zet haar onmiddellijk in de categorie van Phoebe Bridgers. Mancari is alleen wat traditioneler dan Phoebe en ook veel toegankelijker dan haar collega Julien Baker voor wie ze de support deed in september in Paradiso. Die avond maakte ze al een verpletterende indruk. Op Facebook complimenteerde ze later de zaal nog als een van de mooiste waar ze ooit had opgetreden. Zo, steek die maar in je zak Paradiso in het jaar van je vijftigjarig bestaan.
Golden
Country met een indierandje
De jubilaris heeft Mancari met graagte weer toegevoegd aan de Sugar Mountain programmering. Het boetekleed mogen we nu wel afwerpen om ons te concentreren op haar repertoire. Mancari is een New Yorkse die na vele reizen, waarin ze uiteraard ook India aandeed – want dat hoort nu eenmaal zo – uiteindelijk in Nashville belandde. Dat was na een tussenlanding op het platteland waar ze met een stel ouwe knakkers liedjes zat te spelen op grandma’s front porch of in oude leegstaande gebouwen. Dat hoor je allemaal terug in haar liedjes. Die zijn country, maar tegelijkertijd ook van het soort dat indiekids er iets mee kunnen. Met de melodieën als hemels te omschrijven, doe je ze eigenlijk nog te kort.
Zoveel schoonheid, zoveel oprechte emoties
Op het gevaar af voor ‘hyper’ te worden uitgemaakt, wat me overigens niets kan schelen (wat moet, dat moet), de track Dirty Dishes kan ik wel vijf keer achterelkaar draaien. Zoveel schoonheid, zoveel oprechte emoties, zulke goede muzikanten, wie zou er niet onmiddellijk met terugwerkende kracht fan worden van Becca? Wát een talent, deze jongedame! Dat album heb ik inmiddels al net zo vaak gedraaid als dat ik het wel op tijd ontdekt zou hebben. Behalve met haar muziek raakt ze je ook met haar op het eerste gehoor oersimpele, maar daardoor superdirecte teksten. In combinatie met haar wat droevige voordracht werken ze verbluffend. Hup, daar gaat Dirty Dishes voor de zesde keer van de dag.
Dirty dishes, dirty thoughts.
Dirty dishes, dirty thoughts.
Dirty dishes, dirty thoughts.
I can't stand thinking about you.
I can't stand thinking about you.
On the other hand, here I am.
Thinking about you.
Thinking about you.
Thinking about you.
I can't face myself.
I can't face myself.
I can't face myself.
Wat een vondst om vuile gedachten te vergelijken met de vuile vaat. Zo’n liedje krijgt de kracht van een mentale vaatwasser voor de maakster, die schuld bekent. Een wel heel bijzonder mea culpa.
Dirty Dishes
Dapper tegen de conservatieve stroom in
Dapper ook van Becca dat ze openlijk lesbisch is in een conservatieve omgeving en daar ook niet omheen draait in de video van Summertime Mama, waarin we haar in bed zien met haar vriendin en hun honden. Voor minder word je in Amerika al publiekelijk aan de schandpaal genageld. Zij laat zich zien zoals ze is.
Summertime Mama
Elke dage een nieuwe favoriete track
Ware suckers voor melodie en een jankende pedalsteel gaan voor de bijl bij het nummer direct na Dirty Dishes op het album, dat slechts negen tracks telt, maar die zijn wel allemaal goed. Devil's Mouth is niet te versmaden. Wie echt in dit album duikt, zal elke dag nieuwe favoriete tracks aanwijzen.
Devil's Mouth
Fans met terugwerkende kracht
Sugar Mountain vindt dat we onze blunder van gebrekkige aandacht van Becca hiermee wel goed hebben gemaakt. Hopelijk zullen er meer ‘achterblijvers’ dit proces van boetedoening met dagelijks Good Woman op ondergaan, om vervolgens gezamenlijk de voorste rijen in te nemen voor het podium in de kleine zaal op 24 november. Als het zo goed wordt als in september, dan krijg je ook wat terug.
Tekst door: Robbert Tilli
Koop hier je kaarten voor Becca Mancari in de kleine zaal op 24 november.