In eerste instantie heeft de muziek van het uit New York afkomstige Ava Luna iets vervreemdends, maar gaandeweg pakken ze je helemaal in met hun hoekige, elektronische pop met vocalen van maar liefst drie van de vijf bandleden.
Vooral het nieuwste album 'Moon 2' ontsluiert zich stukje bij beetje. Opener 'Accessible' is qua klankkleur anders dan de titel doet vermoeden, avant-gardistisch bijna, terwijl tweede track 'Centerline' je makkelijker voor zich wint met een mengeling van onverwachte klanken en stuwende ritmes. Maar tegen de tijd dat je bij 'Mine' beland bent, bevind je je in een soort territorium dat zelfs bij Santigold of M.I.A. niet zou misstaan. We besloten het veelzijdige gezelschap aan de tand te voelen.
Felicia, Becca en Carlos zingen alle drie op nummers van Ava Luna. Die nummers hebben daardoor vaak een heel eigen karakter. Weten jullie op voorhand al direct wie welk nummer qua vocalen voor zijn rekening gaat nemen?
Zanger/gitarist Carlos Hernandez: ‘We spelen met de band heel veel samen in de oefenruimte. Zo komen we op nieuwe ideeën. Vervolgens gaan Becca en Felicia graven in die instrumentale tracks om te kijken of er melodie-lijnen en klanken tussen zitten die ze aanspreken. Die claimen ze dan en schrijven er teksten voor. Vervolgens gaan we nog een keer gezamenlijk de studio in om al die elementen te doen samensmelten tot een afgerond geheel.’
Grappig. Ik zou bijna zeggen dat je dat ook echt kunt horen. De sfeer van veel nummers op 'Moon 2' en nieuwe EP 'Pigments' is weer heel anders. Een song als 'Childish' is soms hoorbaar een spannend gevecht tussen ‘easy’ en ‘uneasy listening’. Verschillen jullie ook heel erg qua muzikale achtergronden wat dat betreft? Is een van jullie heel poppy qua smaak terwijl een ander juist heel experimenteel is?
‘Ha, nee zo simpel ligt het niet. Daarmee zou ik degene die ik zou benoemen tekort doen. We luisteren allemaal naar een heel breed scala aan verschillende soorten muziek, je zou hooguit kunnen zeggen dat we alle vijf echt heel breed georiënteerd zijn.’
Ava Luna
Ik vind het rusteloze Mine erg goed. Dat nummer klinkt heel innovatief maar ook heel speels.
Drummer Julian Fader: ‘ De basis van dat nummer is een soort hommage aan een nummer van de band Deerhoof, die echt garant staan voor ‘next level grooves’, ik heb daar vervolgens geprobeerd daar een beat aan toe te voegen die lijkt op die van de track Aspectacle van de band Can. Toen het nummer af was riep Carlos een week lang tegen ons allemaal dat Mine zo enorm goed geslaagd was, dus je bent niet de enige haha.’
Felicia & Ethan zitten, naast Ava Luna, ook in een andere band Gemma. Ik zag op jullie Facebook pagina dat die band zelfs net een nieuw album uit heeft. Terwijl jullie nu net gaan touren. Valt dat goed te combineren?
Carlos: ‘Ja, toch wel. Gemma is echt een ander soort band dan wij zijn. Ze maken erg toffe muziek, maar het is een samenwerking tussen Felicia en muzikant Erik Gundel. Ethan speelt vooral in de studio en live met ze mee als de songs al helemaal af zijn.’
Deli Run is een van jullie nummers met een behoorlijk poppy sound. Echt gericht op de groove.
Julian: Die heeft Felicia geschreven. Qua tekst is het een heel erg New York nummer. Volgens mij zijn er bijna geen songs die over een bezoekje aan de Deli gaan. Even snel bier en snacks halen bij de lokale buurt-shop. Het is wel een mega-grote stad, maar die winkeltjes hebben echt een buurt-functie die ik bijna in geen enkele andere stad op die manier ben tegen gekomen. Het nummer moest ook muzikaal dat losse, nonchalante gevoel uitstralen. Om eerlijk te zijn: Carlos en Becca waren er een keertje niet bij toen Ethan, Felicia en ik dat liedje maakten. Ik weet zelfs nog dat ze naar een optreden van een Grateful Dead cover-band waren gegaan. Misschien kun je dat terug horen, dat het daarom anders klinkt omdat we er niet alle vijf aan gewerkt hebben.’
Ava Luna
Jullie nieuwste Pigments ep wordt ook via jullie Bandcamp verkocht. De helft van de opbrengsten gaat naar een fonds dat vecht voor abortus rechten in de Amerikaanse staat Alabama. Het is een rare wereld met achteruitgang aan het worden de laatste tijd.
‘Enerzijds denk ik inderdaad wel eens dat we achteruit in plaats van vooruit gaan de laatste tijd, maar ik denk ook dat er door het internet veel aan het licht komt wat voorheen verscholen bleef. Een deel van de opbrengsten gaat naar de organisatie Yellowhammer. Dat is geen vetpot hoor, maar we vinden het belangrijk om iets te doen tegen ontwikkelingen waar we ons tamelijk hopeloos over voelen. Sommige rechten moet je beschermen en zo draag je je steentje bij. Als iedereen de strijd opgeeft en alles maar over zich heen laat komen is het einde zoek.’
Jullie hebben onlangs met Deerhoof en Buffalo Daughter in Japan gespeeld. Ik ken het land een beetje en denk dat jullie sound daar best goed tot zijn recht komt.’
‘Klopt, we passen er goed bij daar. Het was een grote droom van ons om daar een keer te mogen spelen, zeker in combinatie met die bands. Echt het soort optredens die me lang zullen bij blijven.’
Ava Luna staat garant voor een boeiende mix van invloeden. Soms word ik er behoorlijk rusteloos van, maar toch ga ik daardoor juist ook door luisteren en gaan de songs me steeds toegankelijker in de oren klinken.
‘Dat vind ik wel een compliment. Ik hoor vaker de term ‘unnerving’ voorbij komen, dus je bent zeker niet de eerste die dat zegt. We zijn denk ik best een beetje ‘weird’, maar toch ook heel ‘catchy’. Het is vaak het een of het ander bij bands, maar wij zijn het echt allebei.’
