Ambassadeur Marieke tipt vier UK-bands van dit moment

Op vrijdagmiddag 21 augustus plaatste de Londense band Flyte op Instagram dat ze de dag erna een spontane show zouden spelen op Parliament Hill in Hampstead Heath. Voor de mensen die benieuwd zijn naar deze locatie kan ik zeker aanraden om het even op Google Maps op te zoeken (Parliament Hill Viewpoint) want het geeft een fantastisch uitzicht over de skyline van Londen. Omdat de band maar een dag van tevoren de show had aangekondigd, was ik benieuwd hoeveel mensen erop af zouden komen. Het zouden er maar 20 kunnen zijn, of het zou compleet uit de hand kunnen lopen à la Project X. 

Aangekomen op de locatie vond ik de band met hun gitaren, microfoons en speakers onderaan de heuvel. Het publiek kon zelf een fijn plekje vinden en mensen konden goed hun afstand bewaren. Uiteindelijk zaten we met een paar honderd mensen te luisteren naar dit Londense drietal, die bekend staan om hun prachtige melodieën en meerstemmigheid (luistertip: hun cover van Archie Marry Me op Spotify/YouTube). 

Het prachtige uitzicht en de geweldige muziek zorgden voor een avond om niet snel te vergeten. Het was mijn eerste gig sinds de lockdown, in Londen, van een van mijn favoriete bands, op een heuvel (en gratis!). Onbetaalbaar.

In augustus en september werden er een paar outdoor gigs opgezet in The Victoria in Dalston, aka hipster central, dus ik voelde me er als een vis in het water. Zo heb ik op een zomerse zondag onder andere Bull live kunnen aanschouwen, wat altijd een feest is. Twee weken later stonden Home Counties in dezelfde tuin toch ook een prima showtje neer te zetten. Beide bands hebben goede connecties met Nederlandse bands, denk aan Canshaker Pi, Personal Trainer, The Klittens, etc., dus er is een grote kans dat je ze al een keer eerder live hebt gezien of (hopelijk) snel live kan gaan zien. Home Counties speelt bijvoorbeeld, als alles goed gaat, binnenkort op Left of the Dial in Rotterdam. Beide bands hebben onlangs zeer goede nieuwe muziek uitgebracht, dus ik zou ze zeker even opzoeken.

Ondanks de lockdown is dit toch wel echt het jaar van Working Men’s Club, als je het mij vraagt. Ik zag de band voor het eerst tijdens Eurosonic en was meteen onder de indruk. De afgelopen maanden hebben ze al wat singles uitgebracht, wat stuk voor stuk bangers waren, en op 2 oktober zou hun debuutalbum uitkomen. 

Als band wil je zo’n evenement natuurlijk groots aanpakken. Zo zouden ze wat live shows door heel Engeland gaan spelen, wat helaas niet meer door kon gaan. Wat ze daarom heel slim bedacht hadden, is om een show al van tevoren op te nemen, te editen en deze online te gooien op 1 oktober om 20:00 uur ‘s avonds. In Londen werd via hun label, Heavenly Recordings, een live screening evenement opgezet wat je kon bijwonen. Daar wilde ik natuurlijk graag bij zijn, dus zaten we die donderdagavond met een klein clubje mensen en de band zelf op een dakterras om “live” deze show te bekijken op het grote scherm. De show zat strak in elkaar, bevatte oudere nummers, en wat nieuwe nummers en zat vol visuals om de ervaring helemaal af te maken (kijktip: de band heeft al wat nummers van deze show op Instagram gezet). 

Wat betreft de maatregelen was het natuurlijk wel een beetje anders dan normaal: je moest op locatie inchecken met je NHS app en je naam en nummer achterlaten, het barpersoneel droeg allemaal een mondkapje en je moest vanaf je tafeltje via een QR code je drankjes bestellen. Verder ging stipt om 22:00 uur de tent dicht en moesten we allemaal vertrekken, maar het was zeker de moeite waard!

And last but not least: een avondje uit in The George Tavern. Een seated gig met drie bands die zouden spelen, maar mijn favoriet van de avond was het punk drietal Play Dead uit Zuid-Londen. Het zijn nog maar tieners en hebben nog niet super veel shows gespeeld, maar het staat als een huis. Neem het nummer ‘Shaun’ bijvoorbeeld: “This song is about my grandma’s boyfriend who got into trouble when he punched a cyclist.” Meer hoef je niet te weten, toch? 

Bij deze gig was het verplicht om te zitten en je moest je mondkapje op doen zodra je je stoel verliet. Het personeel kwam bij je tafeltje langs om je bestelling op te nemen en ook hier moest iedereen om 22:00 uur weer richting huis.

Het is natuurlijk erg fijn dat er nog steeds shows opgezet kunnen worden, maar er zijn strenge regels die gevolgd moeten worden door het publiek en de locatie zelf. Er is een groot risico dat de venues hun licentie kwijtraken als de regels niet goed gehanteerd worden, wat best tricky is. Probeer maar een Brit die al flink wat pints heeft weggetikt om 22:00 uur de stromende regen in te sturen omdat het sluitingstijd is. Maar wat fijn dat het kan, dat er toch een manier is voor artiesten om te spelen en voor mensen om ervan te genieten. Want het is zo belangrijk, al helemaal nu.